Dział
Siedliskoznawstwo leśne
Ilość znalezionych haseł: 422
(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VI.11) w granicach małpolskiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 934 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 22%. Dominują krajobrazy naturalne wyżyn i niskich gór, głównie lessowe eoliczne wysoczyzn silnie rozciętych, z fragmentami wysoczyzn słabo rozciętych, oraz mniej liczne – węglanowe i gipsowe erozyjne płaskowyży falistych. Występują też niewielkie powierzchnie krajobrazów zalewowych den dolin – akumulacyjnych. Wysokość bezwzględna mezoregionu wynosi od 300 do 344 m n.p.m. Charakterystyczną cechą Zachodniego Roztocza jest występowanie grubej warstwy lessu, pokrywającej utwory kredowe oraz występowanie licznych wąwozów. Less jest utworem geologicznym zdecydowanie dominującym; w części południowej mezoregionu występują także lessy piaszczyste i pyły lessopodobne. Większa powierzchnia plejstoceńskich glin zwałowych, piasków i żwirów lodowcowych zlodowacenia południowopolskiego znajduje się w części południowo-zachodniej mezoregionu, a utworów okresu kredy: wapieni, kredy piszącej z krzemieniami, opok, margli, wkładek piaskowców i gez – w części południowo-wschodniej. Nielicznie utwory holoceńskie: piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły wypełniają doliny rzeczne, głównie Wieprza, Gorajca i Białej Łady. W części zachodniej mezoregionu przeważa krajobraz roślinny grądowy w wariancie z udziałem buczyn. W części centralnej dość licznie występuje krajobraz wyżynnych buczyn i grądów w odmianie świętokrzysko-roztoczańskiej, w części wschodniej – borów, borów mieszanych, grądów i buczyn w odmianie roztoczańskiej, a w części północnej – niewielkie powierzchnie krajobrazu dąbrów świetlistych i grądów.
Lesistość mezoregionu jest mała i wynosi 18%. Lasy tworzą małe i średnie kompleksy; zajmują około 167 km2, z czego tylko 4% jest w zarządzie RDLP w Lublinie (nadleśnictwa: Janów Lubelski – cz. płn.-wsch., Krasnystaw – cz. płd.-zach., Biłgoraj – cz. płn., i Zwierzyniec- cz. zach.). W Lasach Państwowych dominują siedliska Lwyż 66% oraz jest 13% BMśw. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest buk, który zajmuje 51%; sosna zajmuje 36%. Średni wiek drzewostanów wynosi 74 lata, a miąższość na 1/ha 277 m3. Lasy ochronne zajmują 77% pow.
Zobacz więcej...
(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (V.23) w granicach śląskiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 701 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 15%. Występują, prawie wyłącznie, krajobrazy naturalne peryglacjalne – równinne i faliste. Teren mezoregionu znajdował się w zasięgu zlodowacenia sanu. Na powierzchni występują głównie plejstoceńskie utwory geologiczne: piaski i żwiry sandrowe zlodowacenia środkowopolskiego (zlokalizowane w części północnej) oraz południowopolskiego (w cz. południowej). Część środkową (od granicy zachodniej do wschodniej) zajmują lessy. Niewielkie powierzchnie plejstoceńskich glin zwałowych, piasków i żwirów lodowcowych zlodowacenia południowopolskiego oraz wapieni organodetrytycznych, siarkonośnych, żwirów, piaskowców i gipsów z okresu neogenu występują w zachodniej części mezoregionu: w rejonie Wodzisławia Śląskiego oraz na północ od miejscowości Redułtowy. Dominuje krajobraz roślinny grądów i buczyn pomorskich w odmianie śląsko-wielkopolskiej oraz – z przewagą w części północnej mezoregionu – ubogich dąbrów środkowoeuropejskich i grądów. Niewielkie powierzchnie przy wschodniej granicy zajmuje krajobraz grądowy w wariancie z udziałem ubogich dąbrów.
Lesistość mezoregionu jest mała i wynosi 12%. Lasy, w postaci niedużych kompleksów, zajmują łącznie około 86 km2, z czego 82% jest w zarządzie RDLP w Katowicach (nadleśnictwa: Rudy Raciborskie – cz. płn., Rybnik – cz. płd., Kobiór – cz. zach., i Ustroń – cz. W Lasach Państwowych przeważają LMśw - 36%, Lśw - 31% oraz BMśw 16%; jest też 9% LMw. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 77% pow.; dąb - 10%. Średni wiek drzewostanów wynosi 66 lat, a miąższość na 1/ha 254 m3. Lasy ochronne zajmują 100% pow.
Zobacz więcej...
(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VI.1) w granicach małpolskiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 8468 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 22%. Dominują krajobrazy peryglacjalne równinne i faliste, rzadziej pagórkowate i wzgórzowe, a bardzo nieliczne są fluwioglacjalne równinne i faliste. Niewielkie powierzchnie zajmują krajobrazy zalewowych den dolin – akumulacyjne, a miejscami także tarasów nadzalewowych – akumulacyjne. Mezoregion obejmuje teren o rzeźbie uformowanej głównie w okresie zlodowacenia środkowopolskiego. Jest to bezjeziorna równina denudacyjna, miejscami z ciągami wzgórz morenowych i kemów, osiągających do 316 m n.p.m. (Góra Chełmno) na północ od Radomska i 206 m n.p.m. w okolicach Złoczewa. Przez Wzniesienia Łódzkie przechodzi granica pomiędzy dorzeczami Wisły i Odry. Dominują utwory geologiczne zlodowacenia środkowopolskiego, głównie plejstoceńskie gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe, oraz piaski i żwiry sandrowe. W okolicach Złoczewa oraz na południe od Bełchatowa nieco liczniejsze są żwiry, piaski, głazy i gliny moren czołowych oraz piaski i mułki kemów. W Kotlinie Szczercowskiej koło Bełchatowa występują iły, mułki, piaski, żwiry z węglem brunatnym z okresu neogenu; jest tam kopalnia odkrywkowa węgla brunatnego. Dolinę Warty i jej dopływów oraz bezodpływowe zagłębienia po zanikłych jeziorach wypełniają holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły. Wyższy taras rzeczny – nadzalewowy, utworzyły plejstoceńskie piaski, żwiry i mułki rzeczne zlodowacenia północnopolskiego. Krajobraz roślinny mezoregionu to głównie dąbrowy świetliste i grądy oraz bory mieszane i grądy w odmianie małopolskiej. Rzadko spotykane są krajobrazy borów, borów mieszanych i grądów w podwariancie z dużym udziałem łęgów jesionowo-olszowych i olsów.
Lesistość jest mała i wynosi 20%. Lasy tworzą małe i średnie kompleksy; zajmują około 1690 km2, z czego 62% jest w zarządzie RDLP w Poznaniu (nadleśnictwa: Turek – cz. płn.-wsch., i Koło – cz. płd.-wsch.) i RDLP w Łodzi (nadleśnictwa: Poddębice, Grotniki – bez cz. płn.-wsch., Brzeziny – bez cz. płd., Piotrków – cz. zach., Radomsko – cz. zach., Wieluń – cz. płn., Bełachatów, Kolumna i Złoczew – cz. płd.). W granicach mezoregionu znajdują się Lasy Doświadczalne SGGW w Rogowie. Jest tam założone w 1925 r. arboretum z licznymi kolekcjami dendrologicznymi. W Lasach Państwowych dominują siedliska BMśw 27 %, LMśw 24%, Bśw 23% i Lśw 11%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 83%. Średni wiek drzewostanów wynosi 67 lat, a miąższość na 1/ha 246 m3. Lasy ochronne zajmują 60% pow.
Zobacz więcej...
(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VIII.5) w granicach karpackiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 410 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 10%. Przeważają krajobrazy krzemianowe i glinokrzemianowe erozyjne pogórzy. Nieduży areał zajmują krajobrazy zalewowych den dolin – akumulacyjne. Obszar mezoregionu znajdował się w granicach zlodowacenia sanu. Dominują utwory geologiczne z okresu jurajsko-kredowego, głównie wapienie i łupki. Znacznie rzadziej występują iłowce i mułowce, lokalnie z czertami, piaskowce, zlepieńce i margle z okresu kredy, oraz lessy piaszczyste i pyły lessopodobne. Na dość dużych powierzchniach występują holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły, wypełniające dolinę Wisły i jej dopływów. Dominuje krajobraz roślinny grądów i buczyn górskich. Niewiele jest krajobrazów łęgów jesionowo-wiązowych.
Lesistość mezoregionu jest bardzo mała i wynosi 10%. Lasy tworzą małe kompleksy; zajmują około 39 km2, z czego 78% jest w zarządzie RDLP w Katowicach (nadleśnictwa: Ustroń – cz. centralna, Bielsko – cz. centralna i Andrychów – cz. płd.-zach.). W Lasach Państwowych dominują siedliska wyżynne Lwyż - 64% oraz jest 13% LMwyż. Siedliska LMG i LG stanowią łącznie 13%. Gatunkami panującymi w drzewostanach są: świerk, który zajmuje 20% pow., dąb 17%, buk 11% i olsza 8%. Średni wiek drzewostanów wynosi 74 lata, a miąższość na 1/ha 263 m3. Lasy ochronne zajmują 93% pow.
Zobacz więcej...
(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (V.10) w granicach śląskiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 106 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 46%. Dominują krajobrazy naturalne wyżyn i niskich gór – krzemianowe i glinokrzemianowe erozyjne pogórzy. Rzadziej występują krajobrazy peryglacjalne równinne i faliste. Masyw Ślęży, wznoszący się do 718 m n.p.m., odznacza się wyraźnie górskim charakterem. Jego budowa geologiczna jest złożona. Partie szczytowe oraz południowy i wschodni stok masywu są zbudowane z utworów z okresu syluru-dewonu, głównie perydotytów, serpentynitów, gabr i diabazów, które dominują na tym obszarze. Z tego okresu są też amfibolity, budujące północną część masywu. Na północno-zachodnim zboczu Ślęży znajdują się karbońskie granodioryty i granity. Lodowiec skandynawski, który dwukrotnie obejmował omawiane tereny, nie zasłonił w całości masywu i doprowadził do powstania gołoborzy oraz fragmentów moren i tarasów kemowych. Dlatego w części przyszczytowej występują niewielkie powierzchnie glin, piasków i glin z rumoszami soliflukcyjno-deluwialnymi. A ponadto lokalnie, w części południowej, są niewielkie powierzchnie zajęte przez lessy. Przeważa krajobraz roślinny grądów i ubogich dąbrów podgórskich. Ślęża w przeszłości była ośrodkiem kultu, który miał tam miejsce już od ponad 2000 tys. lat p.n.e. (początki epoki brązu). Świadczą o tym granitowe rzeźby, kamienne kręgi oraz wyryte na nich znaki i symbole.
Lesistość mezoregionu wynosi 44%. Lasy tworzą zwarty kompleks, zajmują około 47 km2, z czego 97% jest w zarządzie RDLP we Wrocławiu (Nadleśnictwo Miękinia – cz. płd.). W Lasach Państwowych dominują siedliska LMwyż - 51% i Lwyż - 34%; jest także 13% LMG. Gatunkami panującymi w drzewostanach są świerk, który zajmuje 33% i sosna 31%, ponadto jest 16% pow. drzewostanów z panującym bukiem i 9% z dębem. Średni wiek drzewostanów wynosi 81 lat, a miąższość na 1/ha 302 m3. Lasy ochronne zajmują 95% pow.
Zobacz więcej...
(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (V.4) w granicach śląskiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 507 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 24%. Głównie występują krajobrazy naturalne wyżyn i niskich gór - krzemianowe i glinokrzemianowe erozyjne pogórzy. Mniej jest krajobrazów peryglacjalnych równinnych i falistych oraz krajobrazów zalewowych den dolin – akumulacyjnych. Obszar ten objęty był zlodowaceniem odry. Mozaikę utworów geologicznych tworzą głównie utwory plejstoceńskie zlodowacenia środkowopolskiego: piaski i żwiry sandrowe, gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe, miejscami piaski i mułki kemów (duża powierzchnia kemów znajduje się na wschód od Bolesławca) oraz piaski, żwiry i mułki rzeczne. Mozaikę uzupełniają lessy oraz wychodzące na powierzchnię, głównie w południowej i zachodniej części mezoregionu, utwory starsze – kredowe, głównie piaskowce, iłowce, mułowce, oraz nieliczne triasowe – piaskowce, margle i wapienie. Dominuje krajobraz roślinny ubogich dąbrów środkowoeuropejskich i grądów. Na niewielkich powierzchniach występują też krajobrazy: grądów i ubogich dąbrów podgórskich – w części południowej, oraz borów, borów mieszanych i grądów – przy granicy północno-wschodniej.
Lesistość mezoregionu wynosi 21%. Lasy tworzą średnie kompleksy i zajmują około 108 km2, z czego 92% jest w zarządzie RDLP we Wrocławiu (nadleśnictwa: Bolesławiec – cz. płd., Złotoryja – cz. płd.-wsch., i Lwówek Śląski – cz. płn.). W Lasach Państwowych dominują siedliska LMwyż - 54% i LMśw - 19%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 53% pow., dębu jest 20%. Średni wiek drzewostanów wynosi 63 lata, a miąższość na 1/ha 229 m3. Lasy ochronne zajmują 74% pow.
Zobacz więcej...
(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (V.9) w granicach śląskiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 140 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 11%. Na terenie mezoregionu występują zarówno krajobrazy naturalne nizinne – peryglacjalne równinne i faliste, jak i krajobrazy wyżyn i niskich gór – krzemianowe i glinokrzemianowe erozyjne pogórzy. Ten niewielki powierzchniowo mezoregion obejmuje obszar Wzgórz Strzegomskich, o wysokości do 354 m n.p.m. (Góra Krzyżowa, inaczej Kromoła); wyraźnie zaznaczających się w krajobrazie otaczających je równin. Są one zbudowane ze starszych od czwartorzędu utworów geologicznych. Dominują utwory z okresu ordowiku-karbonu: fyllity, łupki ilaste i krzemionkowe, kwarcyty, diabazy (występują w części północno-wschodniej) oraz budujące najwyższe partie wzniesień (zlokalizowane w cz. południowej) utwory z okresu karbonu – granodioryty i granity, których eksploatację prowadzono już w XVII w. W środkowej części mezoregionu znajdują się niewielkie powierzchnie utworów plejstoceńskich zlodowacenia środkowopolskiego: piasków i żwirów sandrowych oraz glin zwałowych, piasków i żwirów lodowcowych. Przeważa krajobraz roślinny grądów i ubogich dąbrów podgórskich. Nieco mniejsze są powierzchnie, zlokalizowane głównie w części północnej mezoregionu, zajęte przez krajobraz grądowy w wariancie typowym.
Lesistość mezoregionu jest bardzo mała i wynosi 10%. Lasy tworzą małe kompleksy; zajmują około 13 km2, z czego 92% jest w zarządzie RDLP we Wrocławiu (Nadleśnictwo Jawor – cz. wsch.). W Lasach Państwowych dominują siedliska Lwyż - 43%, LMwyż - 32% i Lśw 21%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest dąb, który zajmuje 37% pow.; brzoza - 19%, sosna - 14%, a świerk 10%. Średni wiek drzewostanów wynosi 76 lat, a miąższość na 1/ha 222 m3. Lasy ochronne zajmują 100% pow
Zobacz więcej...
(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (V.11) w granicach śląskiej krainy przyrodniczo-leśnej.Granice mezoregionu obejmują pooddzielane szerokimi obniżeniami wzniesienia o stromych zboczach. Najwyższymi szczytami są: Gromnik – 392 m n.p.m., oraz niewiele niższe – Kalinka i Nowoleska Kopa. Powierzchnia ogólna mezoregionu wynosi 205 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 23%. Dominują krajobrazy naturalne peryglacjalne równinne i faliste, rzadko fluwioglacjalne równinne i faliste. Na niewielkich powierzchniach występują krajobrazy wyżyn i niskich gór: krzemianowe i glinokrzemianowe erozyjne pogórzy oraz krajobrazy zalewowych den dolin – akumulacyjne. W mozaice utworów geologicznych wyraźnie zaznacza się pasowe, o kierunku południkowym, usytuowanie utworów starszych. Duże powierzchnie gnejsów, granitognejsów i łupków krystalicznych występują głównie w części północnej, a magmatytów i gnejsów z okresu neoproterozoiku – w środkowej. Na południu są z kolei niewielkie powierzchnie karbońskich granodiorytów i granitów oraz amfibolity, gnejsy i diabazy (w mezoregionie tym była kopalnia granitu oraz miejsce pozyskiwania kryształów górskich o dużych walorach jubilerskich). Pomiędzy utworami starszymi zalegają plejstoceńskie piaski i żwiry sandrowe zlodowacenia środkowopolskiego oraz iły, mułki, piaski, żwiry z węglem brunatnym z okresu neogenu, a także lessy. Ponadto w części południowej mezoregionu dużą powierzchnię zajmują plejstoceńskie gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe zlodowacenia środkowopolskiego, rzadko w morenach czołowych. Holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły wypełniają doliny rzek okalających mezoregion. W znacznej przewadze występuje krajobraz roślinny grądów i ubogich dąbrów podgórskich. Bardzo rzadko – przy północno-wschodniej granicy regionu, spotyka się powierzchnie z krajobrazem grądowym w wariancie typowym.
Lesistość wynosi 23%. Lasy tworzą średnie i małe kompleksy; największy z nich znajduje się na południe od Strzelina. Zajmują około 47 km2, prawie w całości (98%) są zarządzane przez Nadleśnictwo Henryków – RDLP we Wrocławiu. W Lasach Państwowych dominują siedliska Lwyż - 73 %; jest 16% LMwyż. Gatunkami panującymi w drzewostanach są: dąb który zajmuje 37% pow., sosna - 20%, świerk - 11% i buk - 10%. Średni wiek drzewostanów wynosi 71 lat, a miąższość na 1/ha 271 m3. Lasy ochronne zajmują 100% pow.
Zobacz więcej...
(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VIII.9) w granicach karpackiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 192 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 99%. Najczęściej na tym obszarze występują krajobrazy wysokogórskie erozyjne i glacjalne, rzadziej średniogórskie erozyjne regla dolnego oraz średniogórskie erozyjne regla górnego. Teren ten jest zróżnicowany geologicznie. Tatry odznaczają się budową pasową; wyróżnia się ich część południową, tzw. trzon krystaliczny (większa część poza granicami Polski), oraz północną, którą tworzą skały osadowe. Północno-zachodnią i środkową część mezoregionu (tzw. Tatry Reglowe) zajmują, dominujące na tym terenie, triasowe piaskowce, łupki, wapienie, dolomity i margle Tatr, z nieco rzadziej występującymi: wapieniami, piaskowcami, łupkami, radiolarytami i marglami Tatr z okresu jurajsko-kredowego. Najwyższe wzniesienia w południowo-zachodniej części (Tatry Zachodnie), dochodzące do 2176 m n.p.m. (Starorobociański Wierch), są zbudowane z karbońskich gnejsów, migmatytów, amfibolitów i granitów Tatr, a w części południowo-wschodniej (Tatry Wysokie), osiągające po Polskiej stronie 2499 m n.p.m. (Rysy) – z karbońskich granitoidów Tatr Wysokich. Na terenie Tatr zaznacza się też erozyjna rzeźba polodowcowa w postaci żłobów, karów, wiszących dolin oraz jezior. Tereny niżej położone są pokryte przez czwartorzędowe piaski, żwiry i rumosze skalne stożków usypiskowych i tarasów kemowych w Karpatach. Dominują krajobrazy roślinne wysokogórskie oraz reglowych buczyn górskich.
Lesistość jest bardzo duża, wynosi 52%. Lasy tworzą rozległe kompleksy; zajmują około 100 km2. Większość jest w granicach Tatrzańskiego Parku Narodowego. Brak jest lasów będących w zarządzie Lasów Państwowych. W granicach mezoregionu znajduje się Tatrzański Park Narodowy o pow. 21197 ha, w tym 16382 ha (77%) lasów.
Zobacz więcej...
(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (V.3) w granicach śląskiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 629 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 24%. Dominują krajobrazy naturalne wyżyn i niskich gór, głównie lessoawe eoliczne wysoczyzn słabo rozciętych, rzadziej krzemianowe i glinokrzemianowe erozyjne pogórzy. Niewiele jest krajobrazów peryglacjalnych równinnych i falistych oraz krajobrazów zalewowych den dolin – akumulacyjnych. Układ utworów geologicznych jest dość zróżnicowany. W północnej i środkowej części mezoregionu dominują utwory zlodowacenia środkowopolskiego – plejstoceńskie piaski i żwiry sandrowe z niewielkimi powierzchniami glin zwałowych, piasków i żwirów lodowcowych. Znacznie rzadziej występują lessy, spotykane głównie w części południowo-wschodniej mezoregionu, oraz holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły, które zalegają w obniżeniach terenu i dolinach rzek. W części południowej, w rejonie Turoszowa, znajdują się głównie utwory wcześniejszych okresów geologicznych - kambru-ordowiku: ortognejsy, amfibolity, granitognejsy, granity, a także neogenu: iły, mułki, piaski, żwiry z węglem brunatnym. Występują głównie dwa typy krajobrazu roślinnego: grądowy w wariancie podgórskim – w południowo-wschodniej części obszaru, oraz grądów i ubogich dąbrów podgórskich – w części północno-zachodniej. Przy północnej granicy mezoregionu znajdują się niewielkie powierzchnie krajobrazu ubogich dąbrów środkowoeuropejskich i grądów.
Lesistość wynosi 19%. Lasy tworzą małe i średnie kompleksy. Największy z nich leży na południowy zachód od Lubania. Lasy zajmują około 122 km2, z czego 85% jest w zarządzie RDLP we Wrocławiu (nadleśnictwa: Pieńsk – bez cz. płn., i Świeradów – cz. płn.-wsch.). W Lasach Państwowych dominują siedliska LMwyż - 48% i Lwyż - 35%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna pospolita, która zajmuje 27% pow.; świerk - 22%, brzoza - 21% oraz dąb -15%. Średni wiek drzewostanów wynosi 60 lat, a miąższość na 1/ha 232 m3. Lasy ochronne zajmują 77% pow.
Zobacz więcej...
(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (III.16) w granicach wielkopolsko-pomorskiej krainy przyrodniczo-leśnej. W jego granicach znajdują się rozlewiska u ujścia Warty do Odry. Przecina je sieć rzek i kanałów. Powierzchnia mezoregionu wynosi 1065 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 38%. Występują tu wyłącznie krajobrazy naturalne zalewowych den dolin – akumulacyjne, rzadziej tarasów nadzalewowych – akumulacyjne. Taras zalewowy tworzą utwory holoceńskie – piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły, natomiast nadzalewowy – plejstoceńskie piaski, żwiry i mułki rzeczne. Część południowo-wschodnia obszaru pokryta jest głównie piaskami eolicznymi, lokalnie w wydmach. Dominuje krajobraz roślinny łęgów jesionowo-wiązowych. W części południowej znajdują się małe powierzchnie krajobrazu śródlądowych borów sosnowych i borów.
Lesistość jest duża i wynosi 37%. Lasy występują w kompleksach o średniej i dużej wielkości, głównie w północno-zachodniej i południowej części. Zajmują około 397 km2, z czego 95% jest w zarządzie RDLP w Szczecinie (nadleśnictwa: Dębno – cz. płd., Bogdaniec – cz. płd., Skwierzyna – cz. płn., Lubniewice i Ośno Lubuskie – cz. płn.). W Lasach Państwowych dominują siedliska Bśw 45 % i BMśw 41%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 94%. Średni wiek drzewostanów wynosi 55 lat, a miąższość na 1/ha 243 m3. Lasy ochronne zajmują 29% pow.
Zobacz więcej...
(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (I.22) w granicach Bałtyckiej krainy przyrodniczo-leśnej. Powierzchnia ogólna mezoregionu wynosi 1857 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 25%. Przeważają krajobrazy naturalne glacjalne równinne i faliste. Rzadziej występują krajobrazy deltowe – akumulacyjne. W granicach mezoregionu znajduje się równina morenowa, dochodząca do 216 m n.p.m. Budują ją utwory zlodowacenia północnopolskiego, głównie plejstoceńskie gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe, miejscami w morenach czołowych, rzadko – piaski i mułki kemów. Znacznie mniej występuje tu piasków i żwirów sandrowych. Na zachód od Ornety znajdują się nieduże powierzchnie iłów, mułków i piasków zastoiskowych. Utwory holoceńskie: piaski, mułki, iły i gytie jeziorne oraz piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły wytworzyły się w okolicach Zalewu Wiślanego. Dominuje krajobraz roślinny grądowy w wariancie z udziałem borów mieszanych. Nieliczne są krajobrazy grądów i buczyn pomorskich w odmianie pomorskiej oraz krajobraz grądowy w wariancie podgórskim. Lesistość jest średnia - 25%. Lasy tworzą małe i średnie kompleksy; zajmują około 470 km2. W całości są w granicach RDLP w Olsztynie (nadleśnictwa: Zaporowo – bez cz. płd.-zach., Młynary – cz. płn.-wsch., Orneta – cz. płn., Górowo Iławeckie – bez cz. wsch., i Wichrowo – cz. płn.). W Lasach Państwowych dominują siedliska bardzo żyzne Lśw - 57% oraz jest 16% LMśw i 10% Lw. Głównym gatunkiem panującym w drzewostanach jest dąb, który zajmuje 29% pow.; ponadto: brzoza zajmuje 21%, świerk - 15%, sosna 14%, a olsza - 12%. Średni wiek drzewostanów wynosi 52 lata, a miąższość na 1/ha 193 m3. Lasy ochronne zajmują 23% pow.
Zobacz więcej...
(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (II.3) w granicach mazursko-podlaskiej krainy przyrodniczo-leśnej. W jego granicach są największe jeziora mazurskie: Śniardwy, Niegocin i Mamry. Powierzchnia ogólna mezoregionu wynosi 2477 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 24%. Przeważają krajobrazy naturalne glacjalne pagórkowate, rzadko równinne i faliste. Niewielkie powierzchnie są zajęte przez krajobrazy zalewowych den dolin – akumulacyjne. Rzeźba terenu utworzona została głównie w ostatniej fazie zlodowacenia wisły. Dominują plejstoceńskie utwory geologiczne – gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe zlodowacenie północnopolskiego. Cofający się lądolód usypał, ułożone równoleżnikowo, ciągi wzgórz moren czołowych, rzadziej kemy, a w zagłębieniach między wyniesieniami pozostawił bryły martwego lodu, które wytapiając się utworzyły jeziora. W ich otoczeniu można spotkać większe powierzchnie piasków i żwirów sandrowych, które często pokryte są lasem. Holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły zajmują niewielkie powierzchnie w południowej części mezoregionu i wypełniają zagłębienia terenu powstałe po zanikłych jeziorach. Dominuje krajobraz roślinny grądowy w wariancie z udziałem borów mieszanych. Niewiele spotyka się powierzchni z krajobrazem borów, borów mieszanych i grądów, zlokalizowanych głównie w północnej części mezoregionu; oraz z krajobrazem śródlądowych borów sosnowych i borów mieszanych w odmianie subborealnej.
Lesistość wynosi 23%. Lasy tworzą małe i średnie kompleksy; największe z nich występują na południe od Mikołajek, gdzie utworzono Mazurski Park Krajobrazowy. Lasy zajmują około 570 km2, z czego 89% jest w zarządzie RDLP w Olsztynie (nadleśnictwa: Srokowo – cz. płd.-wsch., Mrągowo – cz. wsch., i Strzałowo – cz. płn.) i RDLP w Białymstoku (nadleśnictwa: Borki – cz. płd., Giżycko, Drygały – cz. płn., Pisz – cz. płn., i Maskulińskie – cz. płn.). W Lasach Państwowych dominują siedliska LMśw - 33% oraz Lśw - 23% i BMśw 22%. Gatunkiem panującym najczęściej w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 51% pow.;brzozy jest 16%, a olszy11% Średni wiek drzewostanów wynosi 62 lata, a miąższość na 1/ha 260 m3. Lasy ochronne zajmują 34% pow.
Zobacz więcej...
(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (II.10) w granicach mazursko-podlaskiej krainy przyrodniczo-leśnej obejmuje dolinę rzeki Rospudy, płynącej w rynnie wyżłobionej przez wody lodowcowe. Powierzchnia ogólna mezoregionu wynosi 490 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 38%. Dominują krajobrazy naturalne glacjalne pagórkowate oraz fluwioglacjalne równinne i faliste. Rzadziej występują krajobrazy zalewowych den dolin – akumulacyjne. Powierzchnię budują utwory geologiczne zlodowacenia północnopolskiego, głównie plejstoceńskie piaski i żwiry sandrowe, które w części południowej porośnięte są lasami. W części południowo-zachodniej występuje duży obszar żwirów, piasków, głazów i glin moren czołowych. Holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły znajdują się w sąsiedztwie rzek i jezior. W dolinie Rospudy jest duża powierzchnia torfowisk, do rozwoju których przyczyniło się wybudowanie w XIX wieku 12 kamiennych progów na rzece. Dominującym krajobrazem roślinnym są śródlądowe bory sosnowe i bory mieszane w odmianie subborealnej. Niewielka powierzchnia krajobrazów borów mieszanych i grądów w odmianie subborealnej występuje w północno-zachodniej części obszaru, a krajobraz grądowy w wariancie z udziałem borów mieszanych – w północno-wschodniej.
Lesistość mezoregionu jest duża i wynosi 35%. Na tym terenie lasy tworzą rozległe kompleksy, zajmując około 170 km2, z czego 65% jest w zarządzie RDLP w Białymstoku (nadleśnictwa: Szczebra – cz. wsch., Suwałki – cz. płd., Augustów – cz. płn.). W Lasach Państwowych dominują siedliska BMśw - 60% i Lśw - 12%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 72% pow., świerk - 13%, a dąb 7%. Średni wiek drzewostanów wynosi 72 lat, a miąższość na 1/ha 340 m3. Lasy ochronne zajmują 64% pow. W granicach mezoregionu znajduje się Wigierski Park Narodowy o pow. 15080 ha, w tym 9391 ha (62%) lasów.
Zobacz więcej...
(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (I.1) w granicach Bałtyckiej krainy przyrodniczo-leśnej. Zajmuje pas strefy brzegowej polskiego pobrzeza Bałtyku, od granicy państwa w Świnoujściu do okolic Koszalina; wraz z wyspą Wolin i częścią wyspy Uznam. Powierzchnia ogólna wynosi 659 km2. Dominują krajobrazy naturalne nizinne; najczęściej glacjalne równinne i faliste (rzadko wzgórzowe i pagórkowate) z fragmentami eolicznych pagórkowatych. Część terenu zajmują także krajobrazy zalewowych den dolin - akumulacyjne, a miejscami także deltowe – akumulacyjne. Budowa geologiczna jest urozmaicona. W strefie brzegowej Bałtyku przeważają procesy akumulacji rzecznej, morskiej i eolicznej, stąd na obszarze mezoregionu dominują holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły, a miejscami mułki, piaski i żwiry morskie oraz wyspowo występują piaski eoliczne, lokalnie w wydmach. Na wyspie Wolin i w okolicach Dziwnowa uformowały się wzniesienia morenowe, osiągające 116 m n.p.m , których materiałem budującym są plejstoceńskie gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe oraz piaski i mułki kemów zlodowacenia północnopolskiego. Wzniesienia te opadają ku morzu i w stronę Zalewu Szczecińskiego urwistym klifem o wysokości do 80 m, ciągnącym się na długości 15 km. Przeważającym krajobrazem roślinnym są buczyny i ubogie dąbrowy w odmianie pomorskiej oraz nadmorskie bory sosnowe. Rzadziej spotyka się krajobraz buczyn pomorskich oraz ubogich dąbrów pomorskich, występujących miejscami z dużym udziałem łęgów jesionowo-olszowych i olsów. Lesistość mezoregionu wynosi 25%. Lasy tworzą kompleksy różnej wielkości; zajmują około 165 km2, z czego 68% jest w zarządzie RDLP w Szczecinie (nadleśnictwa: Międzyzdroje - bez cz. płd. i Gryfice - część północna) oraz RDLP w Szczecinku (Nadleśnictwo Gościno – cz. płn.-zach.). W Lasach Państwowych dominują siedliska borów mieszanych świeżych (25% pow.) i borów świeżych (24%). Gatunkiem panujacym w drzewostnach jest sosna pospolita, która zajmuje 75% pow. Wysoki średni wiek drzewostanów - 77 lat - wynika z dużej powierzchni drzewostanów ponad 120 letnich, które zajmują 12,6% pow. Miąższość na wynosi 1/ha 275m3. Prawie cały obszar lasów w zarządzie LP (97%) uznany jest za lasy ochronne. W granicach mezoregionu znajduje się Woliński Park Narodowy o pow. 8134 ha, w którym lasy zajmują 57% jego obszaru.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 »
Wszystkich stron: 29
