Dział
Siedliskoznawstwo leśne
Ilość znalezionych haseł: 422
(siedliskoznawstwo leśne), Puszcza Bolimowska leży w środkowej Polsce, na pograniczu województwa łódzkiego i mazowieckiego. Powierzchnia jej podawana w literaturze szacowana jest na 10-18 tys. ha. Obszar ten opisany jest miedzy innymi w publikacjach Zaręby (1986), Olaczka (1999), Jakubowskiej-Gabary i in.(2002), Herza (2011). Ogólne informacje o granicach tej puszczy podaje Herz (2011), według którego jest to obszar o długości 25 km (od Skierniewic w stronę Warszawy) i przeciętnej szerokości do 10 km, o powierzchni 10 tys. ha; położony między Nieborowem, Skierniewicami, Radziwiłłowem i Bolimowem.
Za współczesny obszar Puszczy Bolimowskiej (inna możliwa do przyjęcia nazwa to Puszcza Rawska) należy uznać tereny dawnych puszcz Bolimowskiej, Wiskickiej i Korabiewskiej; teren określony przez miejscowości : Nieborów – Bolimów – Miedniewice - Żyrardów - Korabiewice - Wędrogów (przy trasie nr 8) – Kamion - obrzeża Skierniewic - Nieborów. Na obszarze P. Bolimowskiej jest kilka rezerwatów przyrody. Jej obszar pokrywa się w znacznej części z terenem Bolimowskiego Parku Krajobrazoweg (pow. ogólna 22063 ha, w tym 11993 ha (54%) lasów. oraz obszar Natura 2000 PLH 100028 Polany Puszczy Bolimowskie. Jest to obszar o dużych walorach przyrodniczych i krajobrazowych, bardzo istotny w krajobrazie zachodniego Mazowsza stanowiący ważny teren w korytarzu ekologicznym.
W przedstawionych granicach jest to obszar o powierzchni około 35 tys. ha, z czego ponad 52% zajmują lasy.
Na omawianym terenie większość lasów jest w zarządzie LP nadleśnictw: Skierniewice (obręb Skierniewice), Radziwiłłów i Grójec (obręb Skuły - (małe kompleksy w płd.-wch. części puszczy).
Zobacz więcej...
(siedliskoznawstwo leśne), Puszcza Borecka leży w północno-wschodniej Polsce, na Pojezierzu Ełckim, na terenie województwa warmińsko-mazurskiego w granicach gmin Kruklanki, Kowale Oleckie, Gołdap oraz Pozedrze. Ogólna powierzchnia tej puszczy podawana w literaturze szacowana jest na 18-23 tys. ha. W ujęciu historycznym obszar ten krótko opisał Zaręba (Zaręba, 1986). Za współczesny obszar puszczy uznać należy w szczególności trzy większe kompleksy w okolicach Kruklanek. W granicach największego – w jego cz. wschodniej są miejscowość Czerwony Dwór i Borki; w kolejnym, leżącym na zachód od poprzedniego, są lasy położone na północ od jez. Gołdapiwo, a trzecim – najmniejszym, lasy pomiędzy miejscowościami Kierzki i Boćwinka.
Współczesne granice w Puszczy Boreckiej wyznaczają miejscowości: Piłaki Wielkie - Grodzisko – Boćwinka – Dunajek - Zawady Oleckie - Rogajny - Jelonek – Orłowo – Możdżany – wch. i płn. obrzeża Jez. Gołdopiwo – Przerwanki – wsch. obrzeża Jez. Wilkus – Kuty - Piłaki Wielkie. W wymienionych granicach nie leży jest Jez. Gołdapiwo.
Opisywany teren pokrywa się w znacznym stopniu z terenami obszarów Natura PLH 280016 Ostoja Borecka oraz PLB 280006 Puszcza Borecka ; o
W przyjętych granicach jest to obszar o powierzchni 25 000 ha, z czego …% zajmują lasy.
Na omawianym terenie ….% lasów jest w zarządzie RDLP Białystok nadleśnictw Borki (obręb Przerwanki i Borki ), Czerwony Dwór (obręb Czerwony Dwór) oraz Olecko (do Puszczy Boreckiej zaliczono małą część obrębu Jucha I). Nazwa na mapie 'Polska mapa krajobrazowa' terenów leśnych w płn.-wsch. części województwa mazursko-warmińskiego, na płn. wch. od Gizycka
Zobacz więcej...
(siedliskoznawstwo leśne), Puszcza Bydgoska to obszar leśny leżący w pradolinie Toruńsko-Eberswaldzkiej, na południe od Bydgoszczy, pomiędzy Nakłem a Aleksandrowem Kujawskim oraz Gniewkowem; w granicach powiatów nakielskiego, bydgoskiego i toruńskiego w województwie kujawsko-pomorskim.
Umowne granice Puszczy Bydgoskiej wyznaczają miejscowości oraz obiekty liniowe: i: Potulice (leżące pomiędzy Nakłem a Bydgoszczą), południowe obrzeża: Bydgoszczy, Solca Kujawskiego oraz Torunia, płn. obrzeża Aleksandrowa Kujawskiego, Grabie, płn. obrzeża Gniewkowa i Nowej Wsi Wielkiej, Potulice.
W przyjętych granicach jest to obszar o powierzchni około 620 km2, z czego 68% zajmują lasy.
W zarządzie Lasów Państwowych jest .......% pow. leśnej; w granicach nadleśnictw: Bydgoszcz ( obręby Bydgoszcz i Bartodzieje), Solec Kujawski (obręby Solec i Leszyce), Cierpiszewo (obręby Cierpiszewo i Zawiszyn) oraz Gniewkowo (obręby Gniewkowo i Otłoczyn). Dominują siedliska borów świeżych porosłe sosną. W większości są to lasy glebochronne
Zobacz więcej...
(siedliskoznawstwo leśne), Puszcza Goleniowska znajduje się w północno-zachodniej Polsce, na wschód od Zalewu Szczecińskiego, w województwie zachodniopomorskim na terenie powiatów goleniowskiego, miejskiego szczecińskiego – cz. płn., kamieńskiego i stargardzkiego. Jest to obszar położony głównie na Równinie Goleniowskiej; część zachodnia znajduje się na Równinie Nowogardzkiej, a część północna na Równinie Gryfickiej. Współczesny obszar Puszczy Goleniowskiej to tereny położone na wschód od Szczecina; których północną granicę stanowi drogę nr 108 na odcinku Piaski–Płoty, wschodnią droga nr 28 na odcinku Płoty – Nowogard, która dalej na południe biegnie do Lipnika, a następnie drogą nr 10 w okolice Szczecina do skrzyżowania z drogą nr 3. Zachodnią granicę puszczy wyznaczają wschodnie obrzeża zwartej zabudowy Szczecina, wschodni brzeg Odry - do Stepnicy. W centalnej części puszczy ,jest miasto Goleniów, od którego pochodzi jej nazwa. W przyjętych granicach jest to obszar* o powierzchni ogólnej około 145 tys. ha, w którym 80 tys. ha (55%) zajmują lasy, z czego 60% to lasy iglaste. Prawie wszystkie lasy są w zarządzie Lasów Państwowych, w granicach nadleśnictw: Rokita (obręby Golczewo, Rokita), Nowogard (obr. Czermnica i Nowogard) oraz Kliniska. Puszcza Goleniowska jest w granicach LKP Puszcze Szczecińskie. Charakteryzuje się interesującą przyrodą, na jej obszarze wyróżniono między innymi kilka obszarów obszary Natura 2000, z których największe powierzchniowo to Ostoja Goleniowska oraz Puszcza Goleniowska --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- * w latach 80. XX wieku Zaręba (1986) powierzchnię ogólną Puszczy Goleniowskiej oceniał na 63 tys. ha; powierzchnia puszczy podawana w literaturze to najczęściej to 60 - 63 tys. ha
Zobacz więcej...
(siedliskoznawstwo leśne), Puszcza Iłżecka, Lasy Iłżeckie, Lasy Starachowickie (lasy i leśnictwo), pd-wsch. część Puszczy Świętokrzyskiej położona na pn. od rzeki Kamienna pomiędzy Skarżyskiem Kam., Iłżą a Ostrowcem Św., porośnięta świeżymi siedliskami borowymi z sosną oraz domieszką jodły, dęba, modrzewia i buka. Lasy te do 1789 r. należały do biskupów krakowskich, potem stanowiły kolejno własność: Komisji Edukacji Narodowej, Staropolskiego Zagłębia Metalurgicznego (jako tzw. 'lasy górnicze'), Starachowickiego Towarzystwa Akcyjnego, a od 1945 r. Lasów Państwowych.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 »
Wszystkich stron: 29
