Dział
Zoologia leśna
Ilość znalezionych haseł: 1375
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Fratercula arctica, ang. Puffin) ptak z rodziny Alcidae (alki), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 28-34 cm, rozpiętość skrzydeł 50-60 cm, masa ciała 310-650 g. Średniej wielkości alka o niezwykle barwnym dziobie. Sylwetka krępa z krótką szyją i dużą głową. Ubarwieni czarno–białe, boki głowy popielate. Dziób wysoki, bocznie spłaszczony, nasada szara, oddzielona żółtą linią od czerwonej części końcowej. Wyraźny polifenizm (w szacie spoczynkowej barwy na dziobie mniej intensywne, a sam dziób mniejszy ze względu na zrzucenie rogowych pochew dziobowych - ramfotek). Gniazduje w norach nad morskimi klifami u północnych wybrzeży Europy. Do Polski zalatuje sporadycznie. Zamieszkuje wybrzeża morskie. Pożywienie: ryby i skorupiaki morskie. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Passer montanus, ang. Tree Sparrow) ptak z rodziny Passeridae (wróblowate), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 12,5-14 cm, masa ciała 18-29 g. Od wróbla domowego różni się przede wszystkim ubarwieniem głowy, na której znajduje się lita brązowa czapeczka skontrastowana z białymi policzkami z czarną plamką po środku. Czarny śliniaczek na gardle krótki, nie rozciąga się na górę piersi jak u wróbla. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W Polsce szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje sady, ogrody, parki, skraje lasów, zadrzewienia. Gniazdo zakłada w dziupli, szczelinie budynku lub skrzynce lęgowej. W okresie IV-VII składa 2-7 jaj, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 11-14 dni. Wyprowadza 2-3 lęgi w roku. Gatunek osiadły. Pożywienie: nasiona, odpadki, wiosną owady. Liczebność w Polsce szacowana na 500000-1000000 par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Larus cachinnans, ang. Caspian Gull) ptak z rodziny Laridae (mewowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 55-60 cm, rozpiętość skrzydeł 138-147 cm, masa ciała 680-1510 g. Bardzo podobna do mewy srebrzystej i mewy białogłowej (niegdyś traktowana z nimi jako jeden gatunek), ale nieco smuklejsza z bardziej płaskim profilem głowy. Dziób długi i wąski, bez wyraźnego podcięcia żuchwy. Płaszcz jasnopopielaty. Kolor nóg zmienny od szaroróżowych do żółtych. Tęczówka często ciemna. W szacie spoczynkowej głowa biała, niemal bez plamkowania jak u mewy srebrzystej. Brak dymorfizmu płciowego. W Polsce regularnie przelotna, czasem też się gnieździ. Zamieszkuje piaszczyste wyspy w nurcie dużych rzek. Gniazdo zakłada na ziemi. Gniazduje kolonijnie. W okresie V-VI składa 3 jaja, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 27-29 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i w razie niebezpieczeństwa są gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny. Pożywienie: ryby i inne drobne kręgowce, jaja, pisklęta, jagody, odpadki. Liczebność w Polsce szacowana na ok. 480 par. Gatunek objęty ochroną częściową.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Larus hyperboreus, ang. Glaucous Gull) ptak z rodziny Laridae (mewowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 63-68 cm, rozpiętość skrzydeł 138-158 cm, masa ciała 970-2500 g. Większa od mewy srebrzystej, masywną sylwetką przypominająca mewę siodłatą. Skrzydła w locie szerokie, a u siedzącego ptaka nieznacznie wystające poza ogon. Płaszcz jasnopopielaty a końce lotek białe. Dziób mocny z wyraźnym podcięciem żuchwy. Młode ptaki gęsto prążkowane na beżowym tle, w kolejnych szatach oraz bardziej jaśniejące. Brak dymorfizmu płciowego. Zamieszkuje północne wybrzeża Eurazji i Arktykę. Do Polski zalatuje sporadycznie. Pożywienie: głównie pokarm zwierzęcy, padlina, odpadki, ryby. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Chroicocephalus genei, ang. Slender-billed Gull) ptak z rodziny Laridae (mewowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 37-42 cm, rozpiętość skrzydeł 90-102 cm, masa ciała 223-350 g. Dorosły ptak w świeżym upierzeniu ma białą głowę, a na spodzie różowy nalot, który szybko zanika. Dziób i nogi ciemnoczerwone, tęczówka jasna. Młode podobne do młodych śmieszek ale mają bledszą plamkę uszną i słabszy wzór na pokrywach skrzydłowych; dziób jasnopomarańczowy. Brak dymorfizmu płciowego. Zamieszkuje południową Europę i zachodnią Azję. Do Polski zalatuje wyjątkowo, spotykana głównie na wybrzeżu. Pożywienie: ryby i bezkręgowce wodne. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Larus melanocephalus, ang. Mediterranean Gull) ptak z rodziny Laridae (mewowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 37-40 cm, rozpiętość skrzydeł 94-102 cm, masa ciała 215-350 g. Podobna do śmieszki, choć nieco większa i masywniejsza. Wyraźny polifenizm (występowanie barwniejszej szaty godowej i skromniejszej spoczynkowej). Ptak w szacie godowej ma czarny kaptur na głowie, jasnopopielaty płaszcz i białe końce skrzydeł. Dziób mocniejszy niż u śmieszki, czerwony z czarnym paskiem przy końcu. W szacie spoczynkowej głowa biała z ciemną plamą za okiem. Szata młodych ptaków charakteryzuje się popielatym pasem biegnącym przez środek skrzydła, skontrastowanym z brunatnymi pokrywami skrzydłowymi i czarnym paskiem na lotkach drugorzędowych. Na końcu ogona wąski, czarny pasek. Gatunek śródziemnomorski, do Polski wpierw zalatujący sporadycznie, a od lat 80. ubiegłego wieku lęgowy, zwiększający liczebność. Zamieszkuje wyspy w nurcie dużych rzek (w Polsce – głównie Wisły). Gniazdo zakłada na ziemi. Gniazduje kolonijnie. W okresie V-VI składa trzy jaja, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 23-25 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i w razie niebezpieczeństwa są gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty IV i VIII-X, zimuje w zachodniej Europie i basenie Morza Śródziemnego. Pożywienie: owady wodne i lądowe, ryby, mięczaki. Liczebność w Polsce szacowana na 30-50 par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Larus delawarensis, ang. Ring-billed Gull) ptak z rodziny Laridae (mewowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 41-49 cm, rozpiętość skrzydeł 112-124 cm, masa ciała 300-700 g. Nieco większa i masywniejsza od mewy siwej, o szerszych skrzydłach, dłuższych nogach i mocniejszym dziobie. Dorosły ptak ma jasnopopielaty płaszcz i żółty dziób z czarną przepaską przed końcem. Młode podobne do mewy pospolitej ale mają bardziej wyrazisty jasnopopielaty pas biegnący przez środek skrzydła, wąsko obrzeżone lotki trzeciorzędowe, nieliczne ciemne plamki na barkówkach oraz półksiężycowymi plamkami na piersi i bokach. Ubarwienie ogona zmienne. Pochodzi z Ameryki Północnej. Do Polski zalatuje sporadycznie. Pożywienie: ryby i bezkręgowce wodne. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Hydrocoloeus minutus, ang. Little Gull) ptak z rodziny Laridae (mewowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 24-28 cm, rozpiętość skrzydeł 62-69 cm, masa ciała 80-150 g. Wyraźny polifenizm (występowanie barwniejszej szaty godowej i skromniejszej spoczynkowej). W szacie godowej wygląda jak miniaturka mewy czarnogłowej z czarnym kapturem i jasnopopielatym wierzchem ciała, ale ma czarniawy spód skrzydeł i różowawy nalot na spodzie ciała. Młode mają brunatny wierzch ciała, czapeczkę na głowie i plamkę za okiem. Zamieszkuje mocno zarośnięte zbiorniki wodne, zalane turzycowiska. W Polsce gniazduje skrajnie nielicznie i tylko w kilku miejscach (np. Bagna Biebrzańskie). Gniazdo zakłada na ziemi. Gniazduje kolonijnie. W okresie V-VI składa 2-3 jaja, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 23-25 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i w razie niebezpieczeństwa są gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty IV-V i VII-X, część osobników zimuje w kraju. Pożywienie: owady wodne i lądowe, ryby, mięczaki. Liczebność w Polsce szacowana na 0-20 par.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Larus glaucoides, ang. Iceland Gull) ptak z rodziny Laridae (mewowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 52-60 cm, rozpiętość skrzydeł 123-139 cm, masa ciała 820-1100 g. Nieco mniejsza niż mewa srebrzysta, a wyraźnie mniejsza i delikatniejsza od bardzo podobnej mewy bladej. Głowa mniejsza i bardziej krągła. Dziób krótszy i delikatniejszy. Skrzydła smuklejsze, bardziej wystające poza ogon u siedzącego ptaka. Płaszcz jasnopopielaty, lotki białe. W szacie młodocianej dziób w większości ciemny, a beżowe upierzenie gęsto prążkowane. Brak dymorfizmu płciowego. Zamieszkuje arktyczne rejony Ameryki Północnej i Grenlandię. Do Polski zalatuje sporadycznie. Zamieszkuje wybrzeża morskie. Pożywienie: pokarm zwierzęcy. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 »
Wszystkich stron: 92
