Ilość znalezionych haseł: 401
(inżynieria leśna, gruntoznawstwo), polega na przesiewaniu gruntu (wysuszonego do stałej masy) przez kolejne sita o znormalizowanych wymiarach oczek kwadratowych: 40; 25; 10; 2; 1; 0,5; 0,25; 0,10; 0,071 lub 0,063 mm i obliczaniu w procentach masy ziaren pozostających na poszczególnych sitach, w stosunku do całkowitej suchej masy badanej próbki gruntu. Zawartość wagową ziaren gruntu pozostałych na każdym sicie oblicza się ze wzoru:
Si =(msi/ms) 100%
gdzie:
msi – masa suchych ziaren pozostałych na sicie,
ms – masa całej suchej próbki wziętej do analizy.
Mając wyznaczone wartości Si, oblicza się kolejno ich sumy, przy czym rozpoczyna się od sita najgrubszego, a następnie sporządza się wykres uziarnienia (krzywą uziarnienia) gruntu.
Zobacz więcej...
(urządzanie lasu), analizę stanu zasobów drzewnych (według obrębów leśnych oraz łącznie) należy przeprowadzić przez porównanie najważniejszych danych i statystyk z bieżącej (ostatniej) inwentaryzacji z uzyskanymi w wyniku poprzednich inwentaryzacji, a także odpowiednimi wielkościami prognozowanymi na koniec okresu obowiązywania sporządzanego planu urządzenia lasu. Najważniejsze dane oraz statystyki ujmowane są w tabeli XIII i dotyczą:
1) powierzchni leśnej (zalesionej i niezalesionej);
2) sumarycznej wielkości zasobów miąższości na powierzchni leśnej zalesionej i niezalesionej;
3) przeciętnej zasobności na 1 hektar według klas i podklas wieku drzewostanów;
4) przeciętnej zasobności na 1 hektar (iloraz wielkości z pkt 2 przez wielkość z pkt 1);
5) przeciętnego wieku drzewostanów, obliczanego jako średni ważony według wieków panujących poszczególnych drzewostanów (przy czym wagą jest powierzchnia tych drzewostanów, zaś dla gruntów leśnych niezalesionych przyjmuje się wiek 0);
6) uśrednionych przyrostów bieżących (spodziewanego – tabelarycznego oraz uzyskiwanego – użytecznego), odniesionych do jednego hektara oraz jednego roku;
7) przeciętnej miąższości użytków głównych (oddzielnie rębnych i przedrębnych) za okres obowiązywania planu urządzenia lasu, odniesionych do 1 hektara powierzchni leśnej (zalesionej i niezalesionej) oraz do 1 roku (iloraz pozyskanej miąższości – przeliczonej na miąższość brutto – przez powierzchnię zalesioną i niezalesioną z końca okresu oraz przez liczbę lat w okresie);
8) orientacyjnego średniego wieku rębności drzewostanów nadleśnictwa, obliczonego jako średnio ważony z przeciętnych wieków rębności przyjętych podczas KZP dla grup gatunków drzew w nadleśnictwie, przy czym wagą jest powierzchnia grup gatunków drzew o jednakowym wieku rębności.
Do określenia pożądanego kierunku rozwoju oraz pożądanego stanu docelowego zasobów drzewnych nadleśnictwa należy rozważyć wnioski wynikające z analizy gospodarki leśnej za okres obowiązywania dotychczasowego planu urządzenia lasu oraz wnioski z porównania, o którym mowa powyżej.
Analizę stanu zasobów drzewnych wraz z określeniem pożądanego docelowego stanu tych zasobów na koniec planowanego okresu gospodarczego sporządza się dla danego nadleśnictwa na podstawie wszechstronnie rozeznanych warunków przyrodniczych i ekonomicznych oraz przewidywanych przedsięwzięć gospodarczych, jak też ochronnych, dotyczących m.in. stopniowego zmniejszania istniejących różnic pomiędzy:
a) rzeczywistym i pożądanym, odpowiednio do siedliskowych typów lasu oraz siedlisk przyrodniczych, składem gatunkowym drzewostanów;
b) rzeczywistą i pożądaną, odpowiednio do wymagań trwałości lasów i ciągłości ich użytkowania, budową lasu oraz strukturą wiekową drzewostanów;
c) rzeczywistym i pożądanym, odpowiednio do wymagań stabilności lasu, stanem zdrowotnym i sanitarnym drzewostanów;
d) rzeczywistą i pożądaną, odpowiednio do wielkości użytecznego przyrostu bieżącego miąższości, wielkością zasobów miąższości drewna;
e) rzeczywistą i pożądaną, odpowiednio do możliwości produkcyjnych lasu oraz potrzeb pielęgnowania, przebudowy i odnowienia drzewostanów, podażą surowca drzewnego.
Do wyszczególnionych wyżej wymagań nie można zastosować znanych rozwiązań i obliczeń modelowych. Analiza stanu zasobów drzewnych, wraz z określeniem pożądanego docelowego stanu tych zasobów na koniec planowanego okresu gospodarczego, ma bowiem charakter indywidualnej ekspertyzy opisowej, do której można wprowadzić uzasadnioną korektę na każdym etapie planowania urządzeniowego.
Zobacz więcej...
(arborystyka, pielęgnowanie drzew), ocena statyki drzewa VTA (Visual Tree Assessment) w zakresie zagrożenia powstania wykrotu polega na wizualnej ocenie wybranych cech budowy morfologicznej części nadziemnej i widocznych fragmentów systemu korzeniowego, klasyfikacji zmian oraz nieprawidłowości we wzroście i wyglądzie zewnętrznym organów drzewa. Ocenie podlegają: system korzeniowy (anomalie, widoczne ubytki systemu korzeniowego), podłoże w obrębie rzutu korony drzewa (pęknięcia, struktura gleby, obecność materiałów pobudowlanych), ekscentryczność lub deformacja korony oraz pochylenie drzewa (zwłaszcza na eksponowanych stanowiskach). Ocenę przeprowadza się wizualnie, poprzez porównanie wyglądu wybranych cech drzewa i podłoża w jego sąsiedztwie z zestawem grafów. W ocenie stosuje się skalę czterostopniową, w której stopień zerowy opisuje drzewo niezagrożone, natomiast trzeci odpowiada drzewu zagrożonemu w wysokim stopniu.
Zobacz więcej...
(arborystyka, pielęgnowanie drzew), metoda SIA (Static Integrated Assessment) bazuje na metodzie AfB (Arbeitsstelle für Baumstatik) i testach ciągnięcia, ale jest dużo prostsza w stosowaniu. Jest ona matematyczną symulacją zachowania obserwowanego drzewa przy założeniu obciążenia wiatrem o sile 32 m • s–1. W metodzie tej łączy się dane uzyskane z oceny wizualnej (gatunek drzewa, grubość, wysokość, grubość korowiny, kształt korony, lokalizacja drzewa w terenie zurbanizowanym, położenie w szpalerze czy jako samotnik) i wynikające z badań eksperymentalnych uzyskanych metodą AfB. W toku analiz wykonuje się proste pomiary cech budowy morfologicznej drzewa, a następnie uzyskane dane odnosi się do serii diagramów. Badanie wykonuje się w czterech etapach: - ustalenie związku pomiędzy wysokością, pierśnicą i kształtem korony, - porównanie średnicy drzewa z drzewem modelowym, którego wytrzymałość ustalona w metodzie AfB wynosi 100%, - analiza ubytków wgłębnych i określenie minimalnej szerokości zdrowej ścianki drewna, - ustalenie minimalnego rozmiaru wymaganych cięć redukcyjnych.
Zobacz więcej...
(geomatyka), proces wyciągania wniosków z informacji uzyskanych ze zdjęć lotniczych i zobrazowań satelitarnych. Powinna być dokonywana na zdjęciach barwnych, ponieważ oko ludzkie jest zdolne rozróżnić zaledwie 20–30 tonów szarości, ale aż ponad 20 tys. barw. Kompozycje barwne mogą przedstawiać obraz w barwach rzeczywistych lub umownych. Barwy rzeczywiste kompozycji uzyskuje się, naświetlając kanały niebieski, zielony i czerwony odpowiednio barwami: niebieską, zieloną i czerwoną. Gdy w skład kompozycji wchodzi któryś z kanałów niewidzialnych dla oka, naświetlając go jedną z barw podstawowych (na ogół czerwienią), nadaje się mu barwę nienaturalną, a co za tym idzie, kompozycja będzie przedstawiała obiekty na powierzchni Ziemi w barwach nienaturalnych (umownych).
Zobacz więcej...
(inżynieria leśna, hydrologia), analiza wody oznacza zarówno czynność, jak i wynik przeprowadzonych badań: określania składu chemicznego, cech fizycznych, organoleptycznych i bakteriologicznych wody. Podczas analizowania wody bada się substancje występujące w wodzie. Samej wody dotyczy jedynie ocena składu izotopowego i temperatury. Pojęcie analiza wody rozszerzone przymiotnikowo może określać zakres badań (analiza chemiczna wody, analiza fizykochemiczna wody, analiza bakteriologiczna (wody), analiza organoleptyczna wody), szczegółowość badań (analiza ilościowa (wody), analiza jakościowa wody, analiza szczegółowa (wody), analiza pełna, analiza przybliżona, analiza wskaźnikowa (wody)), miejsce przeprowadzonych badań (analiza polowa (wody), analiza laboratoryjna) lub zastosowaną metodę badań.ang. water analysis
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 »
Wszystkich stron: 27
