Ilość znalezionych haseł: 401
(zoologia leśna, ptaki), (dawniej: traczyk lodowy, łac. Ale alle, ang. Little Auk) ptak z rodziny Alcidae (alki), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 19-21 cm, rozpiętość skrzydeł 34-38 cm, masa ciała 71-192 g. Najmniejsza z alk, zaledwie wielkości szpaka. Sylwetka pękata z dużą głową i bardzo małym dziobem. W szacie godowej głowa, szyja, góra piersi i cały wierzch ciała czarne. Brzegi pióra na barkach białe układające się w linie. Wyraźny polifenizm (w szacie spoczynkowej cały spód ciała włącznie z gardłem białe). Zamieszkuje Arktykę. Do Polski zalatuje sporadycznie. Pożywienie: skorupiaki morskie, drobne ryby, mięczaki. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(gleboznawstwo leśne), skały osadowe, okruchowe, luźne lub scementowane, zawierające ziarna o średnicy 0,01-0,1mm. Tworzą jedną z 4 podstawowych (obok psefitów, psamitów i pelitów) grup osadów klastycznych. Należą tu lessy, mułowce, mułki. Materiał aleurytowy tworzyć może specyficzne skały okruchowe, może też występować jako domieszka w innych skałach.
Zobacz więcej...
(informatyka w leśnictwie, oprogramowanie i sprzęt), algorytm, przepis postępowania prowadzący do rozwiązania ustalonego problemu, określający ciąg czynności elementarnych, które należy w tym celu wykonać. Algorytm może zawierać definicje obiektów (danych), na których te czynności są przeprowadzane; wykonawcą algorytmu może być człowiek lub urządzenie automatyczne (np. komputer) zdolne do wykonywania poleceń w odpowiedzi na sygnały reprezentujące te polecenia. Termin algorytm pochodzi od zlatynizowanej formy nazwiska uczonego arabskiego Al-Chuwarizmi (łac. Algorismus, Algorithmus), który w IX w. w Traktacie o rachowaniu na liczbach indyjskich podał przejęty z indyjskich tekstów astronomicznych pozycyjny sposób zapisywania liczb (za pomocą dziesięciu cyfr) i metody wykonywania działań arytmetycznych wykorzystujące ten zapis. Znaczenie terminu algorytm, ograniczone początkowo do przepisów na proste postępowania rachunkowe, uległo następnie rozszerzeniu; wraz z rozwojem informatyki algorytm stał się jej podstawowym pojęciem i obiektem badań (analiza algorytmów).
Cechy algorytmu: 1) możliwość wyrażania go w różnych postaciach (np. w języku naturalnym, w językach programowania, w postaci schematu graficznego); przez zapisanie w języku programowania algorytm staje się programem; 2) możliwość wyrażania go w postaci skończonego ciągu symboli, bez używania zwrotów odwołujących się do analogii, jak „itd.”; 3) realizowalność, tzn. fizyczna możliwość wykonania poleceń; 4) możliwość wielokrotnego wykonywania, na ogół z różnymi danymi. Poprawność algorytm polega na zgodności jego działania i wyników z intencjami twórców, użytkowników; w sensie formalnym oznacza to, że dla ustalonych warunków początkowych, spełnianych przez dane wejściowe, działanie algorytmu zawsze się kończy (tzw. własność stopu), a dane wynikowe spełniają określone warunki końcowe. Kolejność wykonywania poszczególnych czynności w algorytmie zależy często od danych początkowych i od wyników pośrednich; określone fragmenty algorytmu mogą być wielokrotnie powtarzane (iteracja, rekurencja). Rozróżnia się algorytmy sekwencyjne, w których rozpoczęcie kolejnej czynności musi być poprzedzone zakończeniem poprzedniej, oraz algorytmy niesekwencyjne, w których pewne czynności mogą być wykonywane równocześnie (współbieżność). Klasycznym algorytmem, odkrytym w IV w. p.n.e., jest algorytm Euklidesa, służący do obliczania największego wspólnego dzielnika (NWD) dwóch liczb naturalnych m i n (m > 0 i m ≥ n): Czynność 1: sprawdź, czy n = 0; jeśli tak, to zakończ wykonywanie algorytmu — szukanym NWD jest m; jeśli nie, przejdź do czynności 2. Czynność 2: oblicz resztę z dzielenia m przez n, oznacz ją przez r i przejdź do czynności 1, ale z innymi liczbami: n teraz równym r i m równym poprzedniej wartości n. Jest to algorytm poprawny dzięki następującemu twierdzeniu arytmetyki: gdy m > 0, to NWD liczb m i n dla n = 0 jest równy m, a dla n > 0 jest równy NWD liczb n i r, gdzie r jest resztą z dzielenia m przez n. Algorytm zakończy działanie, gdyż ciąg reszt obliczanych w kolejnych wykonaniach czynności 2 jest malejący, a każdy malejący ciąg liczb naturalnych jest skończony. Cechą decydującą dla praktycznej przydatności algorytmu jest jego złożoność obliczeniowa (zwana też kosztem algorytmu).
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Alca torda, ang. Razorbill) ptak z rodziny Alcidae (alki), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 38-43 cm, rozpiętość skrzydeł 60-69 cm, masa ciała 370-890 g. Dziób gruby, bocznie płaszczony, czarny z białym pionowym paskiem przed końcem. Ubarwienie głowy i wierzchu ciała czarne, spodu białe. Spód skrzydeł biały. Wyraźny polifenizm (w szacie spoczynkowej gardło i policzki białe). Gniazduje kolonijnie na stromych skalistych klifach na północnych wybrzeżach Europy. W okresie pozalęgowym najliczniej pojawiający u polskich wybrzeży Bałtyku gatunek z rodziny Alcidae, z reguły jednak na głębszych wodach. Gatunek wędrowny, przeloty VIII-II, część osobników zimuje w kraju. Rybożerna. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(uboczne użytkowanie lasu), związki organiczne o charakterze zasadowym (zawierające azot). Znanych jest ok. 12 tys. alkaloidów. Występują głównie w korze, korzeniach i nasionach roślin. Są trujące, często znajdują zastosowanie w leczeniu chorób, zaliczane są do ciał czynnych. Rośliny o największej zawartości ciał czynnych należą głównie do rodzin: psiankowanych, makowatych i jaskrowatych.Wiele alkaloidów ma charakter używek (kofeina, teina, nikotyna) lub narkotyków (morfina, kokaina). Przykładowe krajowe gatunki zawierające alkaloidy: cis pospolity (taksyna), pokrzyk wilcza jagoda (atropina), zimowit jesienny (kolchicyna), widłak wroniec (selagina); gatunki egzotyczne: krzew kokainowy/krasnodrzew (kokaina), kawowiec (kofeina), krzew herbaciany (teina). Liczne gatunki grzybów trujących zawieraja alkaloidy.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 »
Wszystkich stron: 27
