C
Ilość znalezionych haseł: 563
(botanika leśna, rośliny zielne), Gymnocarpium – rodzaj z rodziny Dryopteridaceae (nerecznicowate), zaliczany też rodziny Aspidiaceae (paprotnikowate). W Polsce dwa gatunki o liściach w zarysie trójkątnych i potrójnie pierzastych. Cymnocarpium. trójkątna [G. drypoteris (L.) Newman] – liście nagie, cienkie, jasnozielone; najniższa para odcinków równa innym odcinkom lub dłuższa. Gatunek pospolity na niżu i w górach, częsty składnik cienistych lasów bukowych, ponadto występuje w innych żyznychGymnocarpium lasach liściastych. (Gymnocarpium robertianum (Hoffm.) Newman) – liście szorstkie, spodem ogruczolone, każdy z najniższej pary odcinek pierwszego rzędu mniejszy od innych odcinków. Gatunek częsty na południu kraju, zwłaszcza w górach, rzadki w części środkowej i na północy, charakterystyczny dla pionierskich zbiorowisk piargów i rumowisk wapiennych na pogórzach i na wyżynach.
Zobacz więcej...
(gleboznawstwo leśne), źródłem ciepła dostarczanego do powierzchni gleby jest energia słoneczna. Ilość ciepła wchodzącego do gleby jest niewielka i wynosi kilka do kilkanaście procent ilości ciepła jaka dociera do jej powierzchni. Przenoszenie ciepła w glebie odbywa się w kierunku pionowym przez przewodzenie, promieniowanie, ruch wody lub powietrza, zmiany stanu skupienia. Najwięcej energii cieplnej przenoszona jest przez przewodnictwo. Ze względu na dobowy cykl dopływu energii słonecznej do powierzchni gleby, akumulacja ciepła w glebie w dzień jest z reguły dodatnia, a w nocy ujemna. W okresie wiosenno-letnim następuje nagrzewanie gleby, a w okresie jesienno-zimowym jej ochładzanie. Gleby suche, porowate o małej pojemności cieplnej (piaski, lessy) szybko się nagrzewają i szybko stygną i noszą nazwę gleb ciepłych. Przeciwieństwem są gleby zwięzłe, wilgotne i ciężkie ogrzewające się wolniej, nazywane glebami zimnymi.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 »
Wszystkich stron: 38