(arborystyka, pielęgnowanie drzew), cięcia odmładzające prowadzone są na krzewach w celu zmniejszenia ich wymiarów i zagęszczenia koron. W praktyce konserwatorskiej zabieg taki jest niekiedy wykonywany na drzewach, zawsze jednak, z uwagi na rozmiar cięć i usuwanie gałęzi grubych i fragmentów konarów, jest bardzo szkodliwy dla drzew.
(użytkowanie lasu), cięcia pielęgnacyjne to czyszczenia i trzebieże, ich podstawowym celem jest pielęgnacja drzewostanu. Drewno pozyskane w czasie cięć pielęgnacyjnych jest produktem ubocznym tego zabiegu. Ostatnie czyszczenia późne, realizowane w wieku 17-20 lat, są pierwszymi cięciami, w których dokonuje się pozyskiwania drewna.
(użytkowanie lasu), cięcia, które są realizowane zgodnie z planem urządzania lasu.
(urządzanie lasu), w urządzaniu lasu rozumiane jako rodzaj zabiegu pielęgnacyjnego lub sanitarnego wykonywany w celach polepszenia struktury drzewostanu i wyprowadzenia go do właściwego stanu wymaganego założoną rębnią (cięcia pielęgnacyjne) i/lub poprawieniem stanu jego zdrowotności (cięcia sanitarne). Prawidłowe wykonanie tych zabiegów stwarza korzystne warunki rozwoju drzewom o lepszej wartości hodowlanej oraz ogólną poprawę środowiska w ekosystemie. W zależności od wieku drzewostanu wyróżnia się czyszczenia oraz trzebieże.
(arborystyka, pielęgnowanie drzew), celem cięć prześwietlających jest przerzedzenie korony drzewa, ułatwienie przenikania światła słonecznego do jej wnętrza i stworzenie warunków do swobodnego przepływu przez nią prądów powietrznych. Zabieg ten jest czasem mylnie utożsamiany z cięciem sanitarnym. Częstym błędem jest również traktowanie takich prac jak cięć korygujących. W takim wypadku przekracza się zazwyczaj zalecany rozmiar prac, który nie powinien przekraczać 15–20% objętości korony. W zasadzie cięcie takie powinno zostać ograniczone do usunięcia gałęzi krzyżujących się, ocierających i wrastających do środka korony drzewa. Zbyt intensywne cięcie skutkujące dopuszczeniem zbyt dużej ilości światła do wnętrza korony w połączeniu ze sporym ubytkiem nadziemnej masy drzewa powoduje zawsze reakcję drzewa – aktywizację pączków przybyszowych i śpiących oraz wtórne zagęszczenie korony.
(użytkowanie lasu), cięcia wykonane w drzewostanach, które uległy klęskom żywiołowym i ekologicznym. Do cięć przygodnych zaliczyć można także cięcia sanitarne.
(arborystyka, pielęgnowanie drzew), cięcia przyrodnicze związane są ze sterowaniem procesami tworzenia stabilnej i zdrowej korony drzew.
(użytkowanie lasu), cięcia planowe, wyznaczone planem zagospodarowania lasu (operatem urządzeniowym), pozyskiwanie drewna w drzewostanach rębnych. Do cięć rębnych zaliczamy zarówno cięcia zrębowe jak i cięcia przerębowe, których celem jest pozyskanie drewna i przygotowanie powierzchni do odnowienia.
(urządzanie lasu), w urządzaniu lasu rozumiane jako faza rębni obejmująca planowe gospodarcze działanie w lesie, które służy realizacji użytkowania rębnego oraz przygotowuje drzewostan pod określony rodzajem rębni sposób odnowienia. Cięcia rębne różnią się w zależności od sposobu zagospodarowania lasu.
(urządzanie lasu), w urządzaniu lasu rozumiane jako rodzaj zabiegu pielęgnacyjnego wynikający z zagrożenia lasu przez owady lub grzyby wykonywany w przypadku ich nasilenia przekraczającego stan równowagi biologicznej, gdy mogą one stać się przyczyną masowego usychania drzew lub nawet zamierania całych drzewostanów. Cięcia sanitarne polegają na wczesnej likwidacji ognisk szkód przez usunięcie zaatakowanych lub obumarłych drzew oraz na utrzymaniu higieny lasu na właściwym poziomie przez zapobieganie rozrodowi szkodników wtórnych.
(arborystyka, pielęgnowanie drzew), cięcia sanitarne polegają na usuwaniu pędów, gałęzi i konarów chorych, martwych lub nadłamanych. W zasadzie nie ma ograniczeń w zakresie szerokości ciętej gałęzi. Cięcie powinno być tak poprowadzone, żeby nie naruszać żywej tanki przyrannej (kalus) pojawiającej się u nasady suchego pędu. Cięcie martwych grubszych gałęzi u gatunków iglastych wykonuje się za obrączką, prostopadle do osi gałęzi, natomiast u gatunków liściastych zabieg wykonywany jest na granicy martwej i żywej tkanki, bez naruszenia kalusa. W przypadku cieńszych pędów płaszczyzna cięcia powinna być zbliżona do przebiegu pobocznicy pnia.
(arborystyka, pielęgnowanie drzew), cięcia techniczne (nieprzyrodnicze) prowadzone są w związku z kolidowaniem drzew z urządzeniami technicznymi i budowlami lub mają na celu sztuczne uformowanie korony drzewa, by osiągnąć zamierzony efekt plastyczny.
(użytkowanie lasu), cięcia stosowane przy pielęgnacji drzew starych, u których następują procesy zamierania gałęzi. Prawidłowo wykonane cięcia w koronach powodują odmłodzenie koron i zdynamizowanie ich żywotności oraz ograniczają zagrożenie wypadkiem w następstwie spadania odłamujących się gałęzi.
(arborystyka, pielęgnowanie drzew), cięcia drzew w związku z kolizjami z budowlami prowadzi się w sytuacji ocieniania okien, uszkadzania fundamentów, dachów i elewacji przez nadziemne i podziemne części roślin. Cięcia powyższe realizuje się z uwzględnieniem zasad: - wykonywać w pierwszym rzędzie ograniczone cięcia rozluźniające, - skracać część wierzchołkową tak, by korona w górnej części utworzyła rodzaj gniazda, - skracać gałęzie wyrastające w kierunku okien.
(arborystyka, pielęgnowanie drzew), gospodarkę zadrzewieniami w pobliżu sieci kolejowej reguluje ustawa z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 86, poz. 789 z późn. zm.). Szczegółowe unormowania dotyczące utrzymywania drzew i krzewów przy liniach kolejowych są zawarte w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 7 sierpnia 2008 r. w sprawie wymagań w zakresie odległości i warunków dopuszczających usytuowanie drzew i krzewów, elementów ochrony akustycznej i wykonywania robót ziemnych w sąsiedztwie linii kolejowej, a także sposobu urządzania i utrzymywania zasłon odśnieżnych oraz pasów przeciwpożarowych (Dz. U. z 2008 r. Nr 153, poz. 955). Minimalna odległość drzew i krzewów od osi skrajnego toru kolejowego wynosi 15 m. Odrębne przepisy regulują warunki widoczności przejazdów i przejść przez linie kolejowe. Żywopłoty przeciwśnieżne zakłada się w dwóch rzędach w odległości od 0,5 do 1,0 m jeden od drugiego na pasie gruntu szerokości od 2 do 3 m. Pielęgnację (formowanie) żywopłotów prowadzi się według standardowych metod.
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 » Wszystkich stron: 38