Lasy Państwowe
Logo Encyklopedii Leśnej
E
Ilość znalezionych haseł: 343

Podstawowe pojęcia z zakresu ekologii

ekorozwój

(ekologia lasu, podstawowe pojęcia z zakresu ekologii), ekopolityka, zrównoważony rozwój, trwały rozwój, harmonijny rozwój [gr. oíkos = dom, domostwo], model rozwoju gospodarczo-społecznego, w którym podmiotem działań jest przyroda; wiąże się z ograniczaniem presji cywilizacyjnej na środowisko oraz poprawą jego stanu poprzez ekologizację procesów gospodarczych i wprowadzanie systemów ochrony środowiska; prowadzi do osiągnięcia postępu cywilizacyjnego i ekonomicznego z udziałem wszystkim grup społecznych i wielu pokoleń ludzi oraz rezygnacji z nieprzyjaznych dla przyrody i człowieka produktów cywilizacji. Opisują ją 3 cechy: -   zrównoważoności (zrównoważenie potrzeb społeczno-gospodarczych z potrzebą ochrony środowiska i jego zasobów), - trwałości (sprawiedliwa społecznie dostępność do środowiska i jego zasobów, tzw. solidarność społeczna i międzypokoleniowa), - samopodtrzymania (wykorzystanie odnawialnych zasobów środowiska w zakresie nienaruszającym rezerw odtworzeniowych). Realizacja jej założeń gwarantuje trwałą integralność biosfery. Termin ekorozwoju pojawił się w latach 70. XX w. w dokumentach UNEP, a rozwinięty został w Światowej strategii ochrony przyrody Łabno G. (2006): Ekologia. Słownik encyklopedyczny. Wydawnictwo Europa, Wrocław. (ekologia lasu, podstawowe pojęcia z zakresu ekologii), rozwój gospodarczy społeczeństw pozwalający na zachowanie zasobów surowcowych dla następnych pokoleń. Osiągnięcie tego celu jest możliwe jedynie przy wykorzystywaniu w gospodarce surowców odnawialnych. Dieter F. Giefing

Zobacz więcej...

Podstawowe pojęcia z zakresu ekologii

ekosystem

(ekologia lasu, podstawowe pojęcia z zakresu ekologii), biogeocenoza, geobiocenoza [gr. oíkos = dom, domostwo + systema = metoda, układ], najwyższa jednostka ekologiczna o silnie wykształconych mechanizmach regulacyjnych, złożona z biocenozy i jej nieożywionego środowiska – biotopu. Jest to układ, w którym współdziałają wszystkie poziomy troficzne (producenci, konsumenci i reducenci), zintegrowane z abiotycznym środowiskiem. Niewystępowanie któregokolwiek poziomu troficznego dyskwalifikuje dany układ jako ekosystem. W jego obrębie zachodzi nieustanny obieg materii i przepływ energii. Dzięki stałemu dopływowi energii słonecznej ma on możliwość ciągłego podtrzymywania swego istnienia. Wielkość jego obszaru zależy od warunków środowiskowych. Decydującym czynnikiem wyznaczającym jego granice jest możliwość pełnej realizacji obiegu materii i przepływu energii. Istnieją kosystemy małe, o powierzchni kilku km2, np. źródliska, a także ekosystemy o bardzo dużych rozmiarach, sięgające setek km2, np. lasy tropikalne, stepy. Ze względu na rodzaj części abiotycznej wyróżnia się lądowe i wodne. Stosując jako kryterium sposób powstania, wyróżnia się ekosystemy naturalne i ekosystemy sztuczne. Termin ekosystem został po raz pierwszy zaproponowany w 1935 przez ekologa brytyjskiego A.G. Tansleya. Łabno G. (2006): Ekologia. Słownik encyklopedyczny. Wydawnictwo Europa, Wrocław. (ekologia lasu, podstawowe pojęcia z zakresu ekologii), układ utworzony przez wszystkie organizmy zasiedlające dany obszar i tworzące zespół biotyczny wraz z ich środowiskiem abiotycznym; rozumiany najczęściej jako konkretny , dynamiczny, strukturalno-funkcjonalny układ przestrzenny złożony z biocenozy i biotopu, wyrażający jedność; w każdym ekosystemie zachodzi przepływ energii i obieg materii pomiędzy komponentami biocenozy a środowiskiem dzięki istnieniu organizmów należących do trzech podstawowych poziomów troficznych: producentów, konsumentów i destruentów. Zasady hodowli lasu wprowadzone Zarządzeniem Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych nr 99 z dnia 24 grudnia 2002 r.,s. 8 Instrukcja ochrony lasu - CILP 2004 r.,s. 197

Zobacz więcej...
Kontakt

Szybki kontakt