G
Ilość znalezionych haseł: 685
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Anser albifrons, ang. White-fronted Goose) ptak z rodziny Anatidae (kaczkowate), rzędu Anseriformes (blaszkodziobe). Długość ciała 64-78 cm, rozpiętość skrzydeł 130-160 cm, masa ciała 1400-3300 g. Nieco mniejsza od gęsi zbożowej i gęgawy. Ubarwienie podobne do gęsi zbożowej, ale na czole biała plama wokół nasady dzioba, a na brzuchu czarne poprzeczne plamy o różnej grubości. Dziób różowy z białym paznokciem. Młode ptaki nie mają białej plamy na czole, a dziób jest ciemno przybrudzony. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Gniazduje w północnej Eurazji i północnej część Ameryki Północnej. W Polsce spotykany wyłącznie na przelotach. Zwykle tworzy wspólne stada z gęsiami zbożowymi. Zamieszkuje stawy, jeziora, rozległe pastwiska, łąki, ścierniska. Gatunek wędrowny, przeloty III-V i IX-XII, zimuje w zachodniej i południowej Europie oraz Azji Mniejszej, nielicznie także w zachodniej Polsce. Pożywienie: trawy, zboża, nasiona, korzonki. Gatunek łowny. Okres polowań od 1 września do 21 grudnia, a na terenie województw: zachodniopomorskiego, lubuskiego, wielkopolskiego i dolnośląskiego - do 31 stycznia.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Anser brachyrhynchus, ang. Pink-footed Goose) ptak z rodziny Anatidae (kaczkowate), rzędu Anseriformes (blaszkodziobe). Długość ciała 64-76 cm, rozpiętość skrzydeł 137-161 cm, masa ciała 1800-3300 g. Bardzo podobna do gęsi zbożowej, od której jest nieco mniejsza, różni się krótszą szyją i bardziej krągłą głową z krótkim, czarnym dziobem z niewielką różową plamką przed paznokciem. Ma bardziej popielaty grzbiet i pokrywy skrzydłowe kontrastujące z ciemnymi lotkami. Szary ogon jest szeroko biało obwiedziony. Nogi różowe. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Zamieszkuje Grenlandię, Islandię i Spitsbergen. Do Polski zalatuje sporadycznie. Zamieszkuje stawy, jeziora, rozległe pastwiska, łąki, ścierniska. Pożywienie: trawy, zboża, nasiona, korzonki. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Anser erythropus, ang. Lesser White-fronted Goose) ptak z rodziny Anatidae (kaczkowate), rzędu Anseriformes (blaszkodziobe). Długość ciała 56-66 cm, rozpiętość skrzydeł 115-135 cm, masa ciała 1300-2500 g. Najmniejsza z naszych „szarych” gęsi. Bardzo podobna do gęsi białoczelnej ale mniejsza od niej, o krótszej szyi i okrągłej głowie ze stromym czołem. Dziób krótki i drobny. Biała plama na czole sięga wysoko ponad oczy. Z niewielkiej odległości widoczna żółta obrączka powiekowa. Reszta ubarwienia bardzo podobna do gęsi białoczelnej, ale czarne plamy na brzuchu zwykle mniejsze. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Zamieszkuje północną Eurazję. Do Polski zalatuje sporadycznie. Zamieszkuje stawy, jeziora, rozległe pastwiska, łąki, ścierniska. Gatunek wędrowny, przeloty III-IV i X-XI, zimuje w południowej Europie. Pożywienie: trawy, zboża, nasiona, korzonki. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Anser fabalis, ang. Bean Goose) ptak z rodziny Anatidae (kaczkowate), rzędu Anseriformes (blaszkodziobe). Długość ciała 69-88 cm, rozpiętość skrzydeł 140-174 cm, masa ciała 2-4 kg. Wielkości gęgawy, ale ciemniej ubarwiona. Upierzenie z wierzchu ciała brunatne, najciemniejsze na głowie, szyi i grzbiecie. Pierś i brzuch brązowowawe jasno prążkowane. Ogon brunatnoczarny, biało obrzeżony. Dziób z czarną nasadą i końcówką, ze zmienną ilością pomarańczowoczerwonej barwy w środkowej części. Nogi czerwonawe. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Gniazduje w północnej Eurazji. W Polsce spotykany wyłącznie na przelotach. Jest najliczniej pojawiającym się gatunkiem gęsi w naszym kraju w okresie wędrówek, zarówno wiosna, jak i jesienią. Jest bardzo towarzyska i tworzy czasem wielotysięczne stada. Zamieszkuje stawy, jeziora, rozległe pastwiska, łąki, ścierniska. Gatunek wędrowny, przeloty II-V i IX-XII, część osobników zimuje w kraju. Pożywienie: trawy, zboża, nasiona, korzonki. Gatunek łowny. Okres polowań od 1 września do 21 grudnia, a na terenie województw: zachodniopomorskiego, lubuskiego, wielkopolskiego i dolnośląskiego - do 31 stycznia.
Zobacz więcej...
(Gleboznawstwo leśne), minerał skał osadowych (hydrargilit), produkt wietrzenia glinokrzemianów, o dobrej łupliwości. Jest wodorotlenkiem glinu, Al(OH)3, zawiera ponad 60% Al2O3, jest biały, jasnoszary, jasnozielony, czerwonawy. Powstaje w wyniku wietrzenia glinokrzemianów na obszarach tropikalnych i subtropikalnych. Proces prowadzi do zwiększenia zawartości minerałów odpornych na wietrzenie chemiczne oraz trudno rozpuszczalnych wodorotlenków glinu. Proces ten określany jest jako lateryzacja, a powstająca zwietrzelina to → lateryt i inne → skały glinowo-żelaziste, z których powstają → gleby laterytowe.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 »
Wszystkich stron: 46
