J
Ilość znalezionych haseł: 152
(botanika leśna, systematyka roślin), jeden z poziomów w systemie organizmów żywych. Według Międzynarodowego Kodeksu Nomenklatury Botanicznej głównymi rangami taksonów w porządku wstępującym są: gatunek (species), rodzaj (genus), rodzina (familia), rząd (ordo), klasa (classis), gromada (divisio), i królestwo (regnum). Jeśli zachodzi potrzeba zwiększenia liczby rang taksonów, to nazwy dla nich tworzy się przez dodanie przedrostka pod- (sub-), np. podkrólestwo (subregnum), podgromada (subdivisio) podklasa (subclassis) itd., lub dodanie takich jednostek, jak np.: plemię (tribus) i podplemię (subtribus) poniżej podrodziny, sekcja (sectio), podsekcja (subsectio), seria (series) i podseria (subseries) poniżej podrodzaju oraz odmiana (varietas), pododmiana (subvarietas), forma (forma) i podforma (subforma) poniżej podgatunku.
Zobacz więcej...
(urządzanie lasu), jednostki kontrolne, numerowane jak oddziały leśne, wyznaczane są przede wszystkim do celów orientacji w terenie, na mapach i opisie taksacyjnym (tak zwana funkcja adresowa, wynikająca z jednoznacznego adresu oddziałów leśnych w nadleśnictwie). Tworzone są w urządzanym nadleśnictwie (najczęściej - choć nie tylko - w terenie górskim) na podstawie wytycznych KZP. Stosowane są w celu regulacji ładu przestrzennego i obejmują drzewostan lub zbiór drzewostanów zagospodarowanych rębnią stopniową gniazdową udoskonaloną (IVd), albo rębnią przerębową, nazywaną również ciągłą (V). Jednostki kontrolne są odgraniczone od sąsiednich jednostek ładu przestrzennego liniami oddziałowymi lub granicami transportowymi. W wypadku, gdy linia oddziałowa nie pokrywa się z wyraźną granicą transportową (np. na niżu, gdzie granica transportowa przebiega przez środek oddziału), należy tworzyć dwie lub więcej jednostek kontrolnych w jednym oddziale leśnym. Jednostki kontrolne oznacza się w opisie taksacyjnym drzewostanu w formie numeru odpowiadającego numerowi oddziału leśnego (np. nr 240), a w wypadku większej liczby jednostek kontrolnych – w formie dodatkowego oznaczenia (np. nr 240/1, 240/2, 240/3, 240/4).Podstawowym elementem ładu przestrzennego w jednostce kontrolnej są szlaki operacyjne (dawniej nazywane zrywkowymi), przebiegające od granicy transportowej do drogi wywozowej, czyli zgodnie z kierunkiem cięć w jednostce kontrolnej.Jednostki kontrolne numerowane jak oddziały leśne i tak jak oddziały traktowane w adresach leśnych wyróżniają się na mapie cięć innym niż w ostępie oznaczeniem kierunku cięć. W jednostce kontrolnej na mapie przeglądowej cięć rębnych nie oznacza się ostępu, natomiast rysuje się kilka krótkich (2–3 cm) strzałek wyznaczających kierunki cięć, prostopadle od granic transportowych, w kierunku do dróg wywozowych (w górach prostopadle do przebiegu warstwic).W jednostkach kontrolnych należy wyróżniać wyłączenia taksacyjne w randze przyszłych pododdziałów w ramach występujących w jednostce kontrolnej faz rozwojowych drzewostanów. Do celów planowania urządzeniowego wyróżnia się następujące fazy rozwojowe drzewostanów w jednostce kontrolnej:1) faza odnowienia (uprawy i młodniki);2) faza optymalna (drzewostany starsze niż młodnik, a niekwalifikujące się jeszcze do rozpoczęcia procesu odnowienia drzewostanu);3) faza terminalna, obejmująca pozostałe drzewostany kwalifikujące się do cięć odnowieniowych, w tym drzewostany zaliczone do KO, KDO lub BP.Jeżeli w obszarze wyznaczonym przez granice jednostki kontrolnej znajdą się drzewostany wymagające przebudowy pełnej (np. przedplonowe, niezgodne z siedliskiem lub silnie uszkodzone), to należy dla nich utworzyć przejściową fazę przebudowy, a tym samym nie zaliczać ich ani do fazy optymalnej, ani do fazy terminalnej.Dla niektórych lasów wyżynnych i górskich, wielogatunkowych oraz wielogeneracyjnych, wykazujących naturalną różnorodność i zmienność cech taksacyjnych mało przydatne jest stosowanie sposobów postępowania gospodarczego sprawdzonych na terenach nizinnych. W „Instrukcji urządzania lasu” nie ma wszakże możliwości ustalenia zasad gospodarowania w takich lasach, które można sprecyzować tylko indywidualnie, w ramach jednostek kontrolnych wyznaczonych granicami transportowymi. Można natomiast, co uczyniono, wprowadzić do planowania urządzeniowego pojęcia dotyczące jednostek kontrolnych oraz faz rozwojowych drzewostanów, przy czym w okresie przejściowym w dalszym ciągu to pododdział (wyłączenie taksacyjne, drzewostan) pozostaje podstawową jednostką planowania urządzeniowego, ale może to już być drzewostan silnie zróżnicowany pod względem wiekowym i gatunkowym, wyłączany przede wszystkim w granicach danej fazy rozwojowej drzewostanów w jednostce kontrolnej.Wyłączenia taksacyjne w ramach jednostki kontrolnej na gruntach leśnych zalesionych tworzy się przede wszystkim ze względu na różnice:1) w budowie pionowej drzewostanów;2) w pochodzeniu drzewostanów (obcego pochodzenia, bądź – w wypadku udokumentowanego zróżnicowania pochodzenia – z nasion drzew lub drzewostanów nasiennych);3) w ocenie stopnia uszkodzenia drzewostanu – o jeden stopień (uszkodzenia średnie – od 20% do 50% uszkodzeń oraz silne – ponad 50% uszkodzeń);4) w typie siedliskowym lasu – o jeden typ siedliskowy.W jednostkach kontrolnych nie ma zastosowania program TAKSATOR PLAN CIĘĆ, którego stosowanie zalecane jest w typowym układzie ostępowym, szczególnie na niżu, z prostymi liniami podziału powierzchniowego.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 »
Wszystkich stron: 11
