L
Ilość znalezionych haseł: 426
(uboczne użytkowanie lasu), gatunki roślin leśnych (krzewinki, krzewy, drzewa) dostarczające jadalnych owoców, służących do bezpośredniego spożycia w stanie świeżym lub po utrwaleniu (np. po suszeniu, zamrażaniu, pasteryzacji) albo po przetworzeniu (soki, dżemy, wina i. in.). Wiele gatunków owoców leśnych wlicza się do ziół leczniczych, ze względu na zawartość ciał czynnych. Do najważniejszych leśnych roślin owocodajnych należą: borówka czernica, malina, jeżyna, poziomka i borówka brusznica. Baza owocodajnych gatunków leśnych (dziko rosnących) jest uzupełniana uprawą plantacyjną, głównie bzu czarnego oraz wielu gatunków i odmian róż. Owoce leśne zaliczane są do "kolorowych", co podnosi ich atrakcyjność. Wielkość skupu owoców wynosi w ostatnich latach ok. 13 tys ton/rok.
Zobacz więcej...
(ekologia lasu, las-naturalny zbiornik węgla), zbiór informacji wskaźnikowych oraz równań matematycznych, wprowadzonych do bazy danych zintegrowanego systemu informatycznego Lasów Państwowych, potrzebnych do obliczania: 1) ilości dwutlenku węgla, zawartego w: a) warstwach i innych elementach składowych lasu, takich, jak: skała macierzysta gleby, gleba, ściółka leśna, runo, podszyty i podrosty, drzewa poszczególnych pięter lasu,b) elementach składowych gruntu wylesionego,2)ilości dwutlenku węgla lasu uwalnianego w ciągu roku:a) przez las w wyniku mineralizacji (biodegradacji, rozkładu) nieożywionej substancji organicznej oraz procesów fizjologicznych zachodzących w biocenozie leśnej, z wyłączeniem części biocenozy, w której zachodzą procesy fotosyntezy,b) przez grunt wylesiony,3) ilości dwutlenku węgla zawartego w substancji organicznej, w tym w pozyskanym surowcu drzewnym, wywożonej lub wydostającej się z lasu lub gruntu wylesionego w ciągu roku,na podstawie wartości i opisów cech, składających się na charakterystykę taksacyjną części lasu (wydzieleń leśnych) lub charakterystykę taksacyjną gruntu wylesionego.
Zobacz więcej...
(prawo ochrony środowiska i polityka leśna), a) zasoby ludzkie, tj. pracownicy lub/oraz osoby fizyczne, nie będące pracownikami,rozpatrywane łącznie z takimi niematerialnymi przymiotami tych zasobów jak poziom i stopień faktycznego wykorzystania (wykorzystywania): uzdolnień, wykształcenia, umiejętności, w tym inicjatywności, lub/oraz zdyscyplinowania; b) leśne zasoby naturalne oraz składniki majątkowe (materialne i niematerialne), nie będące leśnymi zasobami naturalnymi, wraz ze związaną z nimi zdolnością oraz stopniem wykorzystania (wykorzystywania) zdolności leśnych zasobów naturalnych do trwałego i wzrastającego zaspakajania potrzeb społecznych, w tym potrzeb gospodarczych (zdolnością do świadczeń produkcyjnych oraz pozaprodukcyjnych /zdolnością do świadczeń materialnych oraz niematerialnych/ ), z tym, że leśne zasoby naturalne oraz składniki (materialne i niematerialne), nie będące leśnymi zasobami naturalnymi, w połączeniu z dozwolonymi czynnościami faktycznymi oraz prawnymi (prawa majątkowe, przywiązane do składników majątkowych), jakim można poddawać w/w składniki majątkowe, oraz w połączeniu z dozwolonymi czynnościami, jakim można poddawać prawa majątkowe jako takie - tworzą mienie leśne będące w określonym władaniu gospodarzy lasów, potrzebne i używane wprost lub pośrednio do realizacji zadań, przypadających gospodarzom lasów do wykonywania z mocy prawa.
Zobacz więcej...
(prawo ochrony środowiska i polityka leśna), roślinność leśna, inne organizmy roślinne, zajmujące przestrzeń (określoną przestrzeń), związaną z powierzchnią gruntu ( w tym powierzchnią gruntu, stanowiącą wydzielenie leśne), związanego z gospodarką leśną, a także zwierzęta (wszelkie organizmy zwierzęce), grzyby, bakterie, organizmy bakteriopodobne, sinice, wirusy, nieożywiona materia organiczna i materia nieorganiczna ( substancje mineralne) - stale lub przez określony czas występujące w w/w przestrzeni, przy czym: a) wymienione wyżej zwierzęta (wszelkie organizmy zwierzęce), grzyby, bakterie, organizmy bakteriopodobne, sinice, wirusy , roślinność (w tym roślinność leśna) oraz nieożywiona materia organiczna składają się na organiczną część zasobów naturalnych określonej przestrzeni, t.j. organiczną część leśnych zasobów naturalnych;b) wymienione pod lit. a) zwierzęta, grzyby, bakterie, organizmy bakteriopodobne, sinice, wirusy, roślinność ( w tym roślinność leśna ) składają się na biotyczną (ożywioną) część leśnych zasobów naturalnych,c) wymienione pod lit. a) nieożywiona materia organiczna oraz materia nieorganiczna (substancje mineralne) składają się na nieożywioną część zasobów naturalnych określonej przestrzeni, t. j. nieożywioną (abiotyczną) część leśnych zasobów naturalnych;d) nieożywiona (abiotyczna) część zasobów naturalnych, wymieniona pod lit. c), występująca w wymienionej powyżej przestrzeni w postaci gazowej, zawiesinowej (w inny sposób rozproszonej) lub skroplonej ponad gruntem , stanowi nieożywioną część składników atmosfery otwartej tej przestrzeni, t. j. nieożywioną (abiotyczną) część składników atmosfery otwartej, wchodzącej w skład leśnych zasobów naturalnych; e) nieożywiona (abiotyczna) część zasobów naturalnych, występująca w wymienionej wyżej przestrzeni w postaci gazowej (zawiesinowej, w inny sposób rozproszonej) pod powierzchnią gruntu, stanowi nieożywioną (abiotyczną) część składników atmosfery – odpowiednio gleby lub skały macierzystej, wchodzących w skład leśnych zasobów naturalnych; f) woda w postaci płynnej lub stałej wraz z zawartymi w niej substancjami mineralnymi oraz nieożywioną materią organiczną stanowi nieożywioną (abiotyczną) część składników hydrosfery określonej przestrzeni, t. j. nieożywioną (abiotyczną) część składników hydrosfery (hydrosfery powierzchniowej – na gruncie, nadziemnych częściach organizmów żywych, hydrosfery glebowej, hydrosfery skały macierzystej), wchodzącej w skład leśnych zasobów naturalnych,g) substancje mineralne oraz nieożywiona materia organiczna, znajdujące się na i pod powierzchnią gruntu, w tym jako składniki właściwej atmosfery oraz właściwej hydrosfery, stanowią nieożywioną (abiotyczną) część gleby lub skały macierzystej, wchodzącą w skład leśnych zasobów naturalnych.
Zobacz więcej...
(Historia i tradycja leśna), praca autorstwa Aleksandra Połujańskiego, poświęcona najważniejszym dyscyplinom nauk leśnych. Na opracowanie składało się 9 części, wydawanych latach 1861-62:
1. Botanika leśna (1861),
2. Urządzenie lasów (1861),
3. Szacowanie lasów (1861),
4. Ochrona lasów (1862),
5. Hodowanie lasów (1862),
6. Użytkowanie lasów (1862),
7. Ocenienie lasów (1862),
8. Zarząd lasów (1862),
9. Łowiectwo (1862)
Aleksander Połujański w „Leśnictwie Polskim” usystematyzował aktualną wiedzę dotyczącą zagadnień gospodarki leśnej. Wysunął słuszną tezę o współzależności i nierozłączności poszczególnych działów leśnictwa. W swoich opracowaniach opierał się na artykułach zamieszczanych w prasie leśnej, m.in. „Sylwanie”, propagował polską naukę leśnictwa, wskazywał na potrzebę zalesiania nieużytków. Jednocześnie krytykował i odrzucał poglądy niemieckie, np. wprowadzanie monokultur iglastych, czy działkową metodę urządzania lasów. Choć została krytycznie odebrana przez recenzentów, praca ta stanowi poważny wkład w kształtowanie polskiej nauki leśnej w XIX w.
Zobacz więcej...
(siedliskoznawstwo leśne), Leśne kompleksy promocyjne (LKP) duże, zazwyczaj zwarte obszary lasu, wchodzące w skład jednego lub kilku nadleśnictw. Są obszarami funkcjonalnymi o znaczeniu ekologicznym, edukacyjnym i społecznym, dla których działalność określa jednolity program gospodarczo-ochronny, opracowywany przez właściwego dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych. tworzone od 1995 roku, początkowo było ich sześć. w końcu 2014 r. jest 25 - o łącznej powierzchni 1 223 tys. ha -- tabela LKP, rys. LKP. Utworzone w różnych regionach kraju, obrazują zmienność warunków siedliskowych, różnorodność składu gatunkowego lasu i wielość pełnionych przez niego funkcji. W ramach LKP leśnicy promują zrównoważoną gospodarkę leśną, wspierają badania naukowe i prowadzą edukację leśną społeczeństwa.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 »
Wszystkich stron: 29
