L
Ilość znalezionych haseł: 426
(botanika leśna, rośliny zielne), Linaria – rodzaj z rodziny Scrophulariaceae (trędownikowate) reprezentowany w Polsce przez 2 gatunki dziko rosnące. Jeden z nich jest częsty na terenach leśnych [drugi – lnica wonna (Linaria odora (M. Bieb.) Fisch) – występuje tylko na wydmach na wschodnim i środkowym Wybrzeżu Bałtyku]. Lnica pospolita (Linaria vulgaris Miller) – bylina osiągająca wysokość do 40 cm o łodydze pojedynczej lub czasami rozgałęzionej. Liście skrętoległe, lancetowate albo równowąskie, ostre, całobrzegie, siedzące, z 3 wyraźnymi nerwami. Kwiaty w gęstych gronach, grzbieciste, z ostrogą. Korona 2-wargowa, bladożółta. Gardziel i wydęte fałdy wargi dolnej ciemniejsze. Okres kwitnienia – od czerwca do września. Roślina pionierska na siedliskach piaszczystych, zwykle na ugorach, zrębach i na obrzeżach borów sosnowych.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Clangula hyemalis, ang. Long-tailed Duck) ptak z rodziny Anatidae (kaczkowate), rzędu Anseriformes (blaszkodziobe). Długość ciała 39-47 cm (plus wydłużone sterówki samca 10-15 cm), rozpiętość skrzydeł 65-82 cm, masa ciała 600-900 g. Skomplikowane pierzenie daje co najmniej trzy różne szaty rocznie. Przebywające u nas zimą samce noszą szaro-białe upierzenie z kontrastowymi z czarną plamą na piersi i pasem biegnącym przez środek grzbietu. Głowa z płowo-czarnymi bokami i białym wierzchem. Ubarwienie samicy zimą jest zmienne, brunatno-szaro-białe. Na wiosnę samce ma czarnobrunatny przód ciała z białymi bokami i rdzawym wzorem na wierzchu. Samica jest bardziej brązowa. We wszystkich szatach samic ma wydłużone sterówki oraz czarny i różowy dziób. Gniazduje w północnej Eurazji i północnej części Ameryki Północnej. Zamieszkuje głównie wybrzeża morskie i arktyczne rozlewiska. W Polsce spotykana wyłącznie w okresie pozalęgowym. Gatunek wędrowny, przeloty X-IV, część osobników zimuje w kraju. Jest najliczniej zimującą kaczką na naszych wodach przybrzeżnych Bałtyku. Pożywienie: skorupiaki i mięczaki morskie, głównie zebrane z dna. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Gavia immer, ang. Great Northern Loon) ptak z rodziny Gaviidae (nury), rzędu Gaviiformes (nury). Długość ciała 73-88 cm (plus nogi ok. 13), rozpiętość skrzydeł 122-148 cm, masa ciała 3,6-4,5 kg. Wyraźny polifenizm (występowanie u obu płci barwniejszej szaty godowej i skromniejszej spoczynkowej). W szacie godowej głowa i szyja czarne, na bokach szyi czarno-biało prążkowana półobroża. Na grzbiecie czarno-biała szachownica. W szacie spoczynkowej i młodocianej wierzch głowy i tył szyi są czarniawe, podobnie jak półobroża u nasady szyi. Wierzch z łuskowanym, szarym rysunkiem. Pochodzi z Ameryki Północnej. Do Polski zalatuje sporadycznie, spotykany głównie na wodach morskich. Pożywienie: głównie ryby, rzadziej skorupiaki i mięczaki. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(Gleboznawstwo leśne), przemieszczająca się masa lodu powstałego z wiecznego śniegu. Gromadzący się śnieg pod wpływem ciepła, przy znacznej wilgotności powietrza i pod wpływem ciśnienia nadległych warstw śniegu, częściowo krystalizuje i przekształca się w firn, a następnie w lód firnowy i lodowcowy. Lodowce powstają przez nagromadzenie się dużej ilości śniegu w warunkach klimatycznych uniemożliwiających jego stopienie się w ciągu lata. Warunki takie obecnie panują w strefie podbiegunowej oraz w wysokich górach, powyżej granicy wieloletniego śniegu. Ilość zgromadzonego śniegu zależy również od ukształtowania powierzchni, np. na ostrych szczytach i graniach, jak choćby w Tatrach, nie ma warunków do gromadzenia się dużych ilości śniegu. Miejsce narodzin i zasilania lodowca nazywa się polem firnowym. Gdy grubość nagromadzonego lodu przekroczy krytyczną wartość (kilkanaście, kilkadziesiąt metrów), to jego nacisk sprawia, że staje się on plastyczny i zaczyna płynąć. Lodowiec spływa w postaci jęzorów poniżej granicy wieloletniego śniegu, wykorzystując doliny górskie i inne obniżenia. Jeżeli dostawa lodu przewyższa ablację (topnienie) i w związku z tym czoło lodowca przesuwa się ku przodowi - następuje transgresja lodowca. Gdy dopływ nowego lodu jest równoważony stratami wywołanymi ablacją, to czoło lodowca nie zmienia zasięgu, co jest określane jako postój lodowca. Gdy dostawa nowego lodu jest mniejsza niż ablacja, zmniejsza się zasięg lodowca, co jest nazywane regresją lub cofaniem się lodowca. W przypadku lodowca górskiego w górnej części lodowca powstaje → kocioł (cyrk) lodowcowy, z którego wypływający lodowiec rzeźbi U-kształtną dolinę lodowcową, zaś z niesionego materiału powstaje → morena.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 »
Wszystkich stron: 29
