L
Ilość znalezionych haseł: 426
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), żyzny i bardzo żyzny typ siedliskowy lasu na holoceńskich zalewowych tarasach w szerokich dolinach większych rzek, z madami o znacznych wahaniach poziomu wody gruntowej w ciągu roku. Gatunki główne dąb szypułkowy I-II bonitacji, jesion I bonitacji. Gatunki domieszkowe I pietra: wiąz, lipa. Klon, jawor, topola biała, grab, na silnie uwilgotnionych siedliskach olsza. W drugim piętrze grab, klon polny, na silniej uwilgotnionych siedliskach wierzba. W runie gatunki różnicujące Lł od Lw: bluszczyk kurdybanek, mozga trzcinowata, nawłoć późna, ziarnopłon wiosenny, perz psi, dziurawiec kosmaty.
Zobacz więcej...
(siedliskoznawstwo leśne), bardzo żyzne siedliska w dolinach rzek, na terenach zalewanych i podtapianych. Gleby mady, rzadziej torfowe torfowisk niskich (zazwyczaj płytkich); najczęściej o odczynie obojętnym.
Wielogatunkowy drzwostan tworzą dąb szypułkowy, olsza czarna, wiązy; I-II kl. bonitacji; rzadziej jesion wyniosły; a gatunkami domieszkowymi są jesion, lipa drobnolistna, wiąz. W warstwie dolnej drzewostanu rośnie czeremcha zwyczajna, jesion, grab. Podszyt silnie rozwinięty buduje leszczyna, czeremcha zwyczajna, dereń świdwa, wiciokrzew, bez czarny, porzeczki. Wiosną runo opanowane przez geofity. Bogate runo tworzą m.in. gatunki różnicujące: piżmaczek wiosenny Adoxa moschatelina, kokorycz pusta i pełna Gagea solida i G. cava, ziarnopłon wiosenny Ficaria verna, nawłoć czosnek niedźwiedzi Alium ursiunum. Gatunkami częstymi są m.in.: pokrzywa zwyczajna, Urtica dioica, czyściec leśny Stachys sylvatica, niecierpek pospolity Impatiens noli-tangere, szczyr trwały Mercurialis perennis, gajowiec żółty, podagrycznik Aegopodium podagraria, śmiałek darniowy Deschampsia caespitosa, bodziszek cuchnący Geranium robertianum, miodunka ćma Pulmunaria obscura, bluszczyk kurdybanek Glechoma hederacea.
W roku 2010 siedliska "lasy łęgowe" zajmowały na terenach w zarządzie Lasów Państwowych obszar ok. 34 tys. ha (0,5% pow.). Większe obszary Lł w LP są w dolinie Odry oraz Warty, w tym m.in. w mezoregionach Doliny Środkowej Odry (III.25), Kotliny Śremskiej (III.29), Równiny Grodkowskiej (V.13) i Pradoliny Wrocławskiej (V.16).
Zobacz więcej...
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), typ siedliskowy lasu obszarów górskich. Występuje w krainie VIII, gł. W reglu dolnym, wzdłuż cieków wodnych. Zajmuje mady inicjalne i słabo wykształcone z próchnicą typową lub murszowatą. Runo, gat. różnicujące: szałwia lepka, świerząbek orzęsiony, jarzmianka większa, lepiężniki biały i wyłysiały. Drzewostan panujący tworzy olsza, w domieszce świerk, brzoza, jesion, klon, w podszycie wierzby krzewiaste, kruszyna.
Zobacz więcej...
(siedliskoznawstwo leśne), wąskie pasy siedlisk na obrzeżu potoków i rzek górskich w reglu dolnym. Gleby mady: inicjalne, próchniczne i właściwe.
Drzewostan buduje olsza szara I-III kl. bonitacji. Gatunkami domieszkowymi są: jesion, jawor, jodła i świerk. Dolnej warstwy drzewostanu brak, podszyt bogaty składa się z leszczyny, bzu czarnego i koralowego, kruszyny, wierzby. Gatunki różnicujące to m.in.: świerząbek orzęsiony Chaerophyllum hirsutum, starzec gajowy Senecio nemoralis, jarzmianka większa Astrantia maior i starzec Fuchsa Senecio fuchsi. Gatunki częste to m.in.: żywokost sercowaty Symphytum cordatum, lepiężniki Petasites sp., podbiał pospolity Tusilago farfara i podagrycznik pospolity Aegoppodium podagraria. W roku 2010 LłG zajmowały w Lasach Państwowych obszar 1 700 ha. W LP siedlisko to występowało na niewielkich powierzchniach w Sudeckiej (VII) krainie przyrodniczo-leśnej. Większe powierzchnie LłG są krainie Karpackiej w mezoregionach Dukielskim (VIII.16) i Bieszczadów Wysokich (VIII.18)
Zobacz więcej...
(siedliskoznawstwne), wąskie pasy siedlisk na obrzeżu większych potoków i rzek. Gleby - najczęściej mady rzeczne.
Drzewostan buduje dąb szypułkowy rzadziej jesion I-III kl. bonitacji, gat. domieszkowymi są: jesion, jawor, jodła i świerk Olsza topola. Dolnej warstwy drzewostanu brak; podszyt bogaty składa się z leszczyny bzu czarnego, wiciokrzewu. Gatunki różnicujące to m.in.: jarzmianka większa Astrantia maior, dzięgiel leśny Angelica sylvestris, starzec Fuchsa Senecio fuchsi, bodiszek żałobny Geranium phaeum. Gatunki częste to m.in.: skrzyp leśny Equisetum sylvaticum, gwiazdnica gajowa Stellaria nemorum, podagrycznik pospolity Aegoppodium podagraria.
W roku 2010 Lłwyż zajmowały w Lasach Państwowych obszar około 1500 ha. W LP siedlisko to występuje na niewielkich powierzchniach w Ślaskiej (V), Małopolskiej (VI), Sudeckiej (VII) i Karpackiej (VIII) krainie przyrodniczo-leśnej.
Zobacz więcej...
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), typ siedliskowy lasu występujący na obszarach nizinnych. Zajmuje siedliska średnio żyzne, bagienne, z bardzo płytką, kwaśną lub słabo kwaśną wodą gruntową. Występuje na glebach typu próchnicy torfu przejściowego, również na glebach murszowych, murszowo-mineralnych i murszowo-glejowych. Runo –gat. różnicujące: narecznica błotna, siedmiopalecznik błotny, fiołek błotny, wierzbownica błotna, skrzyp bagienny, drabik drzewkowaty, turzyca siwa, krwawnica pospolita, gorysz błotny, tojeść bukietowa oraz torfowce. Drzewostan tworzy sosna, brzoza II bonitacji, olsza II-III bonitacji. Domieszkowo świerk, w podszycie kruszyna, wierzby krzewiaste.
Zobacz więcej...
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Typy siedliskowe lasu na obszarach górskich (las mieszany górski świeży i las mieszany górski wilgotny). Występują w krainie VII w strefie regla dolnego do około 700m n.p.m., w krainie VIII - w górnej strefie regla dolnego do około 850m n.p.m., w dzielnicy Gór Świętokrzyskich - powyżej 400m n.p.m. Zajmują gleby słabo wykształcone (rankery) brunatniejące, gleby brunatne bielicowe, przeważnie z próchnicą butwinową lub butwiną typową. Runo - gatunki różnicujące: kosmatka gajowa,, przenęt purpurowy, kokoryczka okółkowa, poziewnik miękkowłosy, tojeść gajowa, zachyłka trójkątna i oszczepowata, płonnik strojny, żurawiec kędzierzawy, sałatnik leśny. Drzewostan: gatunki panujące - jodła II-III bonit., buk II-IV bonit., świerk I-III bonit. (kraina VII i VIII); gatunki domieszkowe - modrzew, jawor, brzoza, osika, świerk (kraina VI); gatunki podszytowe - jarząb, leszczyna, kruszyna, bez koralowy, wiciokrzew.
Zobacz więcej...
(siedliskoznawstwo leśne), średniożyzne siedliska regla dolnego. Do roku 2003 wyróżniany był jeden typ siedliskowy - las mieszany górski (LMG); po roku 2003 wyróżniane są: las mieszany górski świeży (LMGśw) i rzadziej występujący las mieszany górski wilgotny (LMGw).
Gleby - najczęściej: brunatne kwaśne, brunatne bielicowe, rdzawe brunatne; często odmiany gruntowoglejowej; rzadziej rędziny i pararędziny; wytworzone z pokryw gliniastych, pylastych, rzadziej z pylastych glin deluwialnych; na podłożu skał w krainie Sudeckiej głównie granitach, gnejsach oraz łupkach łyszczykowych; a w krainie Karpackiej piaskowców, łupków i zlepieńców istebniańskich magurskich, ciężkowickic i innych. Próchnica mull, rzadko moder-mull.
Drzewostan buduje najczęściej świerk I-III kl. bonitacji; rzadziej jodła i buk II-IV kl. bonitacji; w kórym domieszkę stanowią: modrzew, jawor, lipa i osika; a w świerczynach także jodła i buk. Dolnej warstwy drzewostanu brak; podszyt słabo często silnie rozwinięty tworzą jarzębina, suchodrzew, bez koralowy. Gatunki różnicujące to m.in.: jeżyny Rubus sp., poziewniki Galeopsis sp., i przenęt purpurowy Prenanthes purpurea; zaś w LMGw tojeść gajowa Lysumachia nemorum i zachyłka oszczepowata Phegopteris coonnectillis. Gatunki częste to m.in.: konwalijka majowa Maianthemum bifolium, sałatnik leśny Mycelis muralis, trzcinnik leśny Calamagrostis arundinacea.
W roku 2010 siedliska "las mieszany górski" zajmowały na terenach w zarządzie Lasów Państwowych obszar ponad 132 tys. ha (1,9% pow.). Małe obszary LMG są krainie Śląskiej m.in. mezoregionie Ślęży (V.10) i Płaskowyżu Głubczyckiego (V.15), w Małopolskiej w mezoregionie Łysogórskim (VI.24); a większe m.in. w krainie Sudeckiej w mezoregionie Gór Izerskich i Karkonoszy (VII.2) i Masywu Śnieżnika (VII.11); a w Karpackiej w mezoregionach Beskidu Śląskiego i Małego (VIII.6) oraz Beskidu Żywieckiego (VIII.7).
Zobacz więcej...
(Hodowla lasu, Szczegółowa hodowla lasu), Największą powierzchnię zajmuje w dzielnicach Beskidu Śląskiego i Małego (47%), Podhala (44,2%) i Beskidu Żywieckiego (37,4%).W niskim reglu dolnym jest siedliskiem o ograniczonym zasięgu, występującym na najuboższych formach gleb brunatno kwaśnych. natomiast w reglu dolnym zajmuje najżyźniejsze gleby, na których, pomimo surowego klimatu, dorównuje produkcyjnością siedliskom niskiego regla dolnego. Runo: starzec Fuchsa i gajowy, kostrzewa olbrzymia, gajowiec żółty, narecznica samcza, wiechlina gajowa, zawilec gajowy, narecznica samcza. Drzewostan: buk II-III bonit., świerk I-III bonit., jodła II-III bonit.;gatunki domieszkowe - jawor, modrzew.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 »
Wszystkich stron: 29
