O
Ilość znalezionych haseł: 803
(zoologia leśna,ptaki), (łac. Haematopus ostralegus, ang. Oystercatcher) ptak z rodziny Haematopodidae (ostrygojady), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 39-44 cm (w tym dziób 6,5-9 cm), rozpiętość skrzydeł 72-83 cm, masa ciała 420-745 g. Łatwo rozpoznawalny po czarno-białym ubarwieniu, długim czerwonym dziobie i różowych nogach. W locie białe pasy biegnące przez środek skrzydeł. Brak dymorfizmu płciowego. W Polsce gniazduje punktowo wyłącznie w dolinie Wisły i Zatoce Gdańskiej. Zamieszkuje wybrzeża, brzegi rzek i jezior ze skąpą roślinnością. Gniazdo zakłada na ziemi. W okresie IV-VI składa 2-3 jaja, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 24-27 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i są od razu gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-IV i VIII-X, zimuje w zachodniej Europie i basenie Morza Śródziemnego. Pożywienie: skorupiaki, mięczaki (np. omułki, sercówki), których muszle potrafi otwierać za pomocą dłutowatego dzioba, rybki, owady. Liczebność w Polsce szacowana na 16-18 par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(inżynieria leśna, hydrologia), proces i zjawisko obniżania zwierciadła wód podziemnych, przeciwieństwo zatopienia powierzchni terenu. Osuszanie terenu może być wywołane przez brak opadów atmosferycznych, odwadnianie sposobem górniczym, odwadnianie obiektów budowlanych, eksploatację wód podziemnych, erozję wgłębną, obniżenie bazy erozyjnej, melioracje-drenowanie, urbanizację, zmiany użytkowania powierzchni, m.in. wylesienie, zagęszczanie gleby.ang. land dewatering
Zobacz więcej...
(fitopatologia leśna), Patogen: Acanthostigma ellisii Sacc. & P. Syd. (Ascomycota, Dothideomycetes, Pleosporomycetidae, Pleosporales). Choroba występuje na igłach wszystkich jodeł, rzadziej choinie kanadyjskiej, a najrzadziej świerka. Na dolnej stronie igieł pojawia się biała, później brunatniejąca, wojłokowa grzybnia. Pojawiają się na niej otocznie sprawcy choroby. W następnym roku igły zamierają, ale nie opadają tylko zwisają na strzępkach grzybni patogena. Najczęściej chorują igły niżej położonych, zacienionych gałęzi. Choroba niezbyt groźna.
Zobacz więcej...
(fitopatologia leśna), Górska osutka świerka powodowana przez Lirula macrospora (R. Hartig) Darker (Ascomycota, Leotiomycetes, Leotiomycetidae, Rhytismatales). Porażone igły na zeszłorocznych pędach żółkną (wiosną) i brunatnieją przy czym przebarwienie zaczyna się na jednym z końców lub w środku igły, a nastepnie rozszerza się na całą powierzchnię. We wrześniu lub październiku tworzą się na zamarłych igłach (przeważnie na dolnej stronie) podłużne, czarne i lśniące miseczki patogena. w większości igły nie opadają lecz pozostają na pędach do następnej wiosny. Choroba niekiedy bywa uciążliwa, nie chroni się drzew, najwyżej usuwa się najbardziej porażone. Niżowa osutka świerka występuje na świerkach, daglezji, jodle i cisie. Choroba powodowana jest przez Lophodermium piceae (Fuckel) Höhn. (Ascomycota, Leotiomycetes, Leotiomycetidae, Rhytismatales). Porażone igły zamierają i opadają. Na leżących igłach powstają wydłużone, czarne miseczki. Choroba może być niebezpieczna tylko w warunkach stresowych - szczególnie niedostatku wilgoci.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 »
Wszystkich stron: 54
