R
Ilość znalezionych haseł: 712
(botanika leśna, rośliny zielne), Drosera – rodzaj z rodziny Droseraceae (rosiczkowate), liczący około 80 mięsożernych gatunków, rozmieszczonych kosmopolitycznie. W Polsce 4 gatunki. Rosiczka okrągłolistna (Drosera rotundifolia L.) jest drobną byliną o liściach kolistych, długoogonkowych, zebranych w różyczkę. Blaszki pokryte włoskami gruczołowymi, wydzielającymi kleistą ciecz, dzięki której są zatrzymywane bardzo drobne zwierzęta, zwykle owady. Kwiaty w pozornych gronach osadzonych na szczycie bezlistnego pędu, 5-krotne, o białych płatkach. Gatunek typowy dla zbiorowisk torfowisk wysokich, charakterystyczny dla klasy Oxycocco-Sphagnetea. Częsty także w borach bagiennych. Trzy pozostałe krajowe rosiczki mają liście o blaszce łopatkowatej lub odwrotniesercowatej, stopniowo zwężające się w okonek i nieco wzniesione. U rosiczki pośredniej (Drosera intermedia Hayne) pęd kwiatowy wyrasta bocznie i w czasie kwitnienia niewiele przewyższa liście, które są klinowato odwrotniejajowate. Rosiczka długolistna (Drosera anglica Huds.) ma kwiatostan szczytowy i liście o wąskich, łopatkowatych blaszkach. Rosiczka owalna (Drosera ×obovata Mert. et W. D. J. Koch) jest mieszańcem o cechach pośrednich między r. długolistną i r. okrągłolistną.
Zobacz więcej...
(historia i tradycja leśna), Czesław Rossiński (s. Wacława) urodził 2sierpnia 1907 r. w osadzie Buzułucki Bor w guberni samarskiej w Rosji, skąd w 1920 r. przyjechał z rodziną do Polski. W 1927 r. ukończył Państwowe Gimnazjum im. T. Rejtana w Warszawie i rozpoczął studia na Wydziale Leśnym SGGW. W 1931 r. przeniósł się na Wydział Rolniczo-Leśny Uniwersytetu Poznańskiego, gdzie w 1933 r. uzyskał dyplom inż. leśnika. Od września 1937 r. do momentu mobilizacji był nadleśniczym w Nadleśnictwie Lida. We wrześniu 1939 r. jako ppor. rezerwy piech. służył w batalionie KOP „Orany” i walczył z oddziałami Armii Czerwonej. Internowany na Litwie, uciekł do Londynu, skąd przedostał się do Armii Polskiej we Francji (w 1. Dyw. Grenadierów), a po jej klęsce znów do Anglii (w 1. Bryg. Strzelców). W marcu 1943 r. został przerzucony drogą lotniczą do kraju, gdzie otrzymał przydział do Kedywu Okręgu AK w Lublinie (pseud.: Kozioł, Jemioła, Jaskółka). Od jesieni 1943 r. był oficerem dywersji (szefem Kedywu) Inspektoratu Rejonowego Radzyń, później w 1944 r. kolejno: dowódcą oddziału dyspozycyjnego Kedywu w Obwodzie Lublin-miasto i dowódcą oddziału partyzanckim w Obwodzie AK Lublin-powiat. Za swoje czyny wojenne odznaczony został Krzyżem Virtuti Militari V klasy, francuskim Krzyżem za Waleczność, angielskim Krzyżem Lotniczym oraz dwukrotnie Krzyżem Walecznych. Po wkroczeniu Armii Czerwonej na Lubelszczyznę działał w zbrojnym podziemiu. m.in. przygotowywał niedoszły do skutku zamach na najwyższe władze PKWN. Aresztowany przez Rosjan w czasie rozmów pokojowych, uciekł i został zatrudniony przez Feliksa Osińskiego na stanowisku taksatora leśnego w Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie. Ujęty przez NKWD 22 grudnia 1944 r. w siedzibie PKWN (chciał uzyskać przydział pracy na Ziemiach Odzyskanych), po kilkumiesięcznych ciężkich przesłuchaniach, został skazany przez Wojskowy Sąd Okręgowy w Lublinie na karę śmierci wraz z innymi członkami grupy zamachowców. Wyrok wykonano 12 kwietnia1945 r. w Lublinie. Do dziś nie wiadomo, gdzie został pochowany. Czesława Rossińskiego upamiętniono na tablicy pamiątkowej odsłoniętej w 2006 r. na gmachu RDLP Lublin.
Zobacz więcej...
(historia i tradycja leśna), Wacław Rossiński urodził się w 1874 r. w Petersburgu. Po ukończeniu gimnazjum przyrodniczego w 1893 r. i po odbyciu służby wojskowej, w latach 1898-1902 studiował w Instytucie Leśnym w Peters¬burgu, który ukończył jako uczony leśnik II stopnia. W 1904 r., po dwuletnich badaniach w Borach Buzułuckich w guberni samarskiej, uzy¬skał tytuł uczonego leśnika I stopnia na podstawie pracy o wpływie częściowej uprawy gleby na zrębach boru suchego na zachowanie jej wilgot¬ności (Trudy po Lesn. Opytn. Diełu w Rossii, 1904, z. 3). W Borze Buzułuckim pracował do 1908 r. współpracując m.in. z G. Morozowem i W. Sukaczewem. Wyniki badań opublikował w artykule Tipy nasażdienij Buzułukskogo bora. Lesnoj Zurnal 1913, z. 8). W 1920 r. wrócił do Polski. Począt¬kowo pracował w Warszawskim Zarządzie Dóbr Państwo¬wych jako inspektor obwodowy, a następnie w Departamencie Leśnictwa Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Pań¬stwowych (później Ministerstwo Rolnictwa i Reform Rolnych) w Wydziale Urządzania Lasów Państwo¬wych. Prowadził w tym czasie m.in. urządzenie gospodarstwa leśnego w Puszczy Białowieskiej (opublikował na ten temat artykuł Z Puszczy Białowieskiej. Urządzenie gospodarstwa le¬śnego w Puszczy. Las Pol. 1922, nr 3), oraz współdziałał przy układaniu instrukcji urządzeniowej. W 1924 współdziałał przy powołaniu Komisji Doświadczalnictwa Leśnego, której celem było koordynowanie prac badawczych z zakresu le¬śnictwa i następnie współpracował z tą komisją. W 1atach 1924-30 kierował referatem doświadczalnictwa leśnego w Wydziale Ekonomiki Leśnej w Departamencie Le¬śnictwa na stanowisku radcy ministerialnego. Na IV Ogólnym Zjeździe Leśników Polskich w 1926 r. w Warszawie przedstawił referat O organizacji doświadczalnictwa leśnego. Pamiętnik IV Ogólnego Zjazdu Leśników. War¬szawa 1928). Współpracował również z inny¬mi placówkami naukowymi, m.in. z Państwowym Instytutem Meteorologicznym oraz Instytutem Badań Inżynierii Wojskowej. Publikował artykuły w „Echach Leśnych" i „Kalendarzu Leśnym In¬formacyjnym”. W1930 r., po likwidacji Departamentu Le¬śnictwa w Ministerstwie Rolnictwa i Reform Rolnych, przeszedł na emeryturę. Zmarł 14 marca1935 r. Wacław Rossiński był ojcem Czesława, także leśnika (zob.).
Zobacz więcej...
(lasy i leśnictwo), a) roślinność drzewiasta (drzewa), niezależnie od jej fazy rozwoju, pokrywająca lub służącą do pokrycia gruntu o powierzchni granicznej oraz funkcjach, charakteryzujących las jako grunt pokryty roślinnością leśną lub przejściowo pozbawiony roślinności leśnej,b) pozostała – wieloletnia lub jednoroczna - roślinność (w tym krzewiasta, krzewinkowa), nie używana zwyczajowo do zakładania uprawach rolnych oraz terenów zielonych:- występująca na tym gruncie równocześnie z roślinnością drzewiastą, o której mowa w lit. a), - pozostająca na tym gruncie po przejściowym ustąpieniu lub wycięciu roślinności drzewnej, - zajmująca ten grunt, w tym w następstwie procesów naturalnych, przed pojawieniem się lub wprowadzeniem roślinności drzewiastej,- stanowiąca, sztucznie wytworzoną na tym gruncie lub jego części, bazę pokarmową dzikich zwierząt, choćby złożoną z roślin, używanych także w procesie produkcji rolniczej,c) roślinność, występująca na terenach przyległości gruntowych do danego gruntu, o ile podczas prac nad planem urządzenia lasu zostaną ustalone powiązania biocenotyczne pomiędzy roślinnością na tych przyległościach gruntowych a częścią biotyczną leśnych zasobów naturalnych na danym gruncie,d) roślinność, służąca do wyżej scharakteryzowanego pokrycia danego gruntu lub wyżej przywołanych przyległości gruntowych(materiał sadzeniowy).
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 »
Wszystkich stron: 48