R
Ilość znalezionych haseł: 712
(zoologia leśna, płazy), (łac. Hyla arborea) gatunek z rodziny rzekotkowatych Hylidae. Mały płaz nadrzewny. Długość ciała 4-5 cm, rzadko 6 cm. Budowa delikatna, sylwetka szczupła, kończyny długie i cienkie. Na końcach palców charakterystyczne okrągłe przylgi. Skóra na grzbiecie cienka i gładka, bez skupisk gruczołów, od strony brzusznej lekko ziarnista. Pysk zaokrąglony, głowa szeroka, płaska. Źrenice poziome, tęczówki złote. Ubarwienie grzbietu jednolite, z reguły zielone, w różnych odcieniach. Kolor zmienny, zależnie od różnych czynników, od jaskrawożółtozielonego przez cytrynowy, jasnozielony, oliwkowy, matowozielony, niebieskawy do ciemnozielonego, czasem brązowego. Brak jakichkolwiek plam na grzbiecie. Na bokach ciała czarna pręga biało obrzeżona, biegnąca wzdłuż całego ciała, od nosa aż do tylnych kończyn i zwykle zachodząca na plecy. Spód ciała białawy lub kremowy. Występuje na nizinach, w górach do wysokości 1500 m n.p.m. W Polsce pospolita w całym kraju, z wyjątkiem Karpat. Preferuje nasłonecznione lasy liściaste i zarośla w pobliżu wody, ogrody, parki, brzegi jezior i cieków wodnych, unika lasów gęstych i zacienionych. Poza okresem godowym jest to płaz nadrzewny. W ciągu dnia przesiaduje na liściach lub łodygach. Aktywna wieczorem i w nocy. Żeruje na lądzie, z zasiadki. W pokarmie pająki, skorki, pluskwiaki, mrówki, chrząszcze, inne owady, ślimaki. Łowi za pomocą lepkiego języka, potrafi też łowić w powietrzu. Zimuje na lądzie w szczelinach pod grubą warstwą ściółki. Gatunek ciepłolubny. W zbiornikach wodnych od kwietnia, ale gody dopiero w maju, w nocy. Głos donośny, słyszalny z dużej odległości, nawet ponad kilometra. Rezonatory samców pojedyncze, wewnętrzne. Samce tokują siedząc wśród roślinności wodnej, rano wychodzą na ląd. Samice przebywają w wodzie tylko w czasie składania jaj. Głosy samców słyszalne do września. Jesienne wędrówki do miejsc hibernacji we wrześniu-październiku. Ściśle chroniona, objęta ochroną czynną. Wymieniona w II załączniku Konwencji Berneńskiej i IV załączniku Dyrektywy siedliskowej. Według kategorii IUCN gatunek najmniejszej troski.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna,ptaki), (łac. Carduelis flavirostris, ang. Twite) ptak z rodziny Fringillidae (łuszczaki), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 12,5-14 cm, masa ciała 13-18 g. Wielkością i ubarwieniem przypomina samicę makolągwy. Ogólnie bardziej ochrowobrązowy zwłaszcza na przedzie głowy i piersi, mocno kreskowany po bokach. Samiec w szacie godowej ma różowy kuper. Na skrzydle szeroki pasek pokrywowy i biała wstawka na lotkach pierwszorzędowych. Brak dymorfizmu płciowego. Gniazduje w Skandynawii, w Polsce jedynie zimuje. Spotykany wówczas na terenach otwartych (zaorane pola, ugory), często w stadach liczących kilkaset ptaków. Przeloty III-IV i IX-XI. Pożywienie: nasiona, wiosną głównie owady. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
(botanika leśna, rośliny zielne), Cardamine – rodzaj z rodziny Brassicaceae (krzyżowe, kapustowate), liczący około 130 gatunków występujących w umiarkowanych strefach klimatycznych całego świata. W Polsce rośnie dziko 10 gatunków, z tego jeden jest częstą rośliną w łęgach olszowych i jesionowo-olszowych. Rzeżucha gorzka (Cardamine amara L.) – bylina wysokości do 30 cm, o pełzających kłączach z rozłogami. Łodyga pełna, kanciasta i bruzdowana, prawie naga, jedynie w dolnej części owłosiona. Liście tylko na łodydze (brak różyczek), skrętoległe, nieparzysto pierzastosieczne o odcinkach kolistojajowatych, zatokowo i ostro ząbkowanych. Kwiaty w szczytowych gronach. Płatki białe, pręciki fioletowe. Gatunek związany z siedliskami o ruchomej wodzie, takimi jak: brzegi strumieni, źródliska itp.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 »
Wszystkich stron: 48
