S
Ilość znalezionych haseł: 1389
(zoologia leśna,ptaki), (łac. Columba oenas, ang. Stock Dove) ptak z rodziny Columbidae (gołębiowate), rzędu Columbiformes (gołębiowe). Długość ciała 28-32 cm, rozpiętość skrzydeł 60-66 cm, masa ciała 242-365 g. Ogólne ubarwienie szare w różnych odcieniach na poszczególnych partiach upierzenia, najjaśniejsze na pokrywach skrzydłowych i kuprze. Na wewnętrznej części skrzydeł dwa krótkie czarne paski. Przód szyi i piersi różowofioletowe, na boku szyi zielona, połyskująca plama. Brak dymorfizmu płciowego. W Polsce umiarkowanie rozpowszechniony, niezbyt liczny gatunek lęgowy. Zamieszkuje lasy ze starymi dziuplastymi drzewami, preferując buczyny i bory sosnowe. Gniazdo zakłada – co nietypowe jak na gołębia – w dziuplach (zwykle po dzięciole czarnym). Nie wykorzystuje skrzynek lęgowych. W okresie V-VIII składa 2 jaja, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 16-18 dni. Wyprowadza 2-3 lęgi w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-IV i IX-X, zimuje w zachodniej i południowej Europie. Pożywienie: nasiona, liście, pączki, kwiaty. Liczebność w Polsce szacowana na 10-20 tysięcy par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
1. (nauka o surowcu drzewnym, wady drewna), szaroniebieskie zabarwienie drewna o zmiennej intensywności, niekiedy prawie czarne, wywołane przez grzyby pasożytnicze; widoczne w przyobwodowej części drewna w postaci promieniowo ułożonych smug; w krańcowych przypadkach zasinienie obejmuje całą strefę bielu; występuje głównie w drewnie drzew iglastych; obniża walory estetyczne drewna. Mierzy się głębokość zasiniałego drewna w cm oraz stosunek drewna z sinizną do całej powierzchni bielu. Na pobocznicy siniznę określa się szacunkowo lub przez pomiar długości i szerokości strefy drewna zasiniałego
2. (nauka o surowcu drzewnym, wady drewna), wada drewna z grupy zabarwień. Szaroniebieskie zabarwienie drewna o zmiennej intensywności (niekiedy prawie czarne), wywołane przez grzyby pasożytnicze. Zabarwienie to widoczne jest na przekrojach czołowych drewna w części przyobwodowej (w bielu), zwykle w postaci promieniowo położonych smug. W krańcowych wypadkach zasinienie przybiera postać zamkniętego pierścienia obejmującego całą strefę bielu. Na pobocznicy pnia, w miejscach pozbawionych kory, zabarwienie jest widoczne w postaci plam, od których ciągną się w głąb drewna i wzdłuż włókien
Zobacz więcej...
(fitopatologia leśna), występuje w drewnie bielastym w postaci smug lub plam różnego kształtu i wielkości o zabarwieniu od sinego do niebieskoczarnego lub czarnego. Ważne grzyby powodujące siniznę drewna to: Ceratocystis minor (Hedgc.) J. Hunt, Ceratocystis coerulescens (Münch) B.K. Bakshi, Ceratocystis pilifera (Fr.) C. Moreau (Ascomycota, Sordariomycetes, Hypocreomycetidae, Microascales) oraz Discula pinicola (Naumov) Petr. (Ascomycota, Sordariomycetes, Sordariomycetidae, Diaporthales), Leptographium lundbergi lundbergii Lagerb. & Melin (Ascomycota, Sordariomycetes, Sordariomycetidae, Ophiostomatales). Warunkiem sprzyjającym są okaleczenia odsłaniajace drewno, przy zakresie wilgotności od 30% do 80%. Ochrona: ograniczenie czasu od wyrębu do przetarcia drewna, staranne okrzesywanie kłód sosnowych, zabezpieczanie drewna środkami chemicznymi, staranne sztaplowanie świeżej tarcicy.
Zobacz więcej...
(botanika leśna, rośliny zielne), Trientalis – rodzaj z rodziny Primulaceae (pierwiosnkowate) reprezentowany w Polsce przez jeden gatunek. Siódmaczek leśny (Trientalis europaea L.) – delikatna bylina o nitkowatych, białych kłączach, łodydze pojedynczej, prostej i cienkiej, wysokości do 20 cm, w górze z okółkiem, niejednakowej wielkości, przeważnie 7 odwrotniejajowatych lub eliptycznych, krótko zaostrzonych liści, zwężonych u nasady. Kwiaty białe, zwykle po 2 na długich i cienkich szypułkach wyrastających ze szczytu łodygi. Korona zwykle 7-płatkowa, czasami z mniejszą lub większą liczbą płatków. Gatunek pospolity w zbiorowiskach borów sosnowych i świerkowych, charakterystyczny dla klasy Vaccionio-Piceetea oraz regionalnie dla zespołu górnoreglowej świerczyny sudeckiej Calamagrostio villosae-Piceetum.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna,ptaki), (łac. Anthus spinoletta, ang. Water Pipit) ptak z rodziny Motacillidae (pliszkowate), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 15,5-17 cm, masa ciała 19-27 g. W szacie godowej ma różowawy spód ciała bez kreskowania oraz brązowoszary wierzch ze słabo zaznaczonym rysunkiem. W szacie spoczynkowej spód mocno plamkowany na białym tle, na głowie jasna brew. Nogi zawsze ciemne. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W Polsce regularnie choć niezbyt licznie przelotny, ponadto gnieździ się lokalnie w Karpatach i Sudetach. Zamieszkuje górskie łąki, połoniny. Gniazdo zakłada na ziemi. W okresie V-VII składa 4-6 jaj, które wysiaduje wyłącznie samica przez 14-15 dni. Wyprowadza 1-2 lęgi w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-IV i IX, zimuje w zachodniej Europie i basenie Morza Śródziemnego. Pożywienie: wiosną owady i pająki zimą głównie nasiona. Liczebność w Polsce szacowana na 2200-2700 par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 »
Wszystkich stron: 93
