S
Ilość znalezionych haseł: 1389
(ekologia lasu, podstawowe pojęcia z zakresu ekologii), ciała wszystkich żywych organizmów występujących na określonej jednostce powierzchni tworzą pewną ilość biomasy, nazywaną w ekologii stanem biomasy (ang. standing crop). Biomasę organizmów wyraża się zazwyczaj w jednostkach energii lub w tzw. suchej masie (np. tony×ha-1) na jednostkę powierzchni w przypadku środowiska lądowego, lub jednostkę objętości dla środowiska wodnego. Ogromną większość biomasy w ekosystemach lądowych stanowią rośliny. Produkcją pierwotną ekosystemu nazywamy szybkość, z jaką producenci wytwarzają biomasę w określonej jednostce powierzchni (przestrzeni). Całkowita ilość energii, jaka jest wiązana przez producentów w procesie fotosyntezy, nazywana jest produkcją pierwotną brutto (GPP - ang. gross primary productivity); część tej produkcji, zużywana jako respiracja (R), staje się niedostępna dla innych organizmów w ekosystemie. Różnicę między produkcją pierwotną brutto i respiracją nazywa się produkcją pierwotną netto (NPP - ang. net primary productivity), będącą tą częścią produkcji pierwotnej brutto, która może zostać skonsumowana przez organizmy heterotroficzne (bakterie, grzyby, zwierzęta). Produkcja biomasy heterotrofów nazywana jest produkcją wtórną (ang. secondary production).
Zobacz więcej...
(ekonomika leśnictwa), aktywa majątkowe Skarbu Państwa we władaniu LP, z dojaśnieniem, że aktywa majątkowe w ogóle to ta część zasobów majątkowych we władaniu osób prawnych, osób fizycznych oraz jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 2. ust.1. ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości [tj. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694, z 2003 r. Nr 60, poz. 535, Nr 124, poz. 1152, Nr 139, poz. 1324.] – spełniająca łącznie (ta część zasobów majątkowych) następujące warunki:a) zasoby majątkowe, będące aktywami, powinny być kontrolowane przez w/w osoby prawne, osoby fizyczne oraz jednostki organizacyjnej (określane w ustawie o rachunkowości wspólnym terminem „ jednostka”), b) zasoby majątkowe, będące aktywami, powinny być są uwiarygodnione pod względem ich wartości,c) zasoby majątkowe, będące aktywami, powinny być efektem przeszłych zdarzeń (powinny powstać w wyniku przeszłych zdarzeń),d) zasoby majątkowe, będące aktywami, powinny w przyszłości spowodować wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.Powyższą definicje wyprowadzono na podstawie określenia słowniczkowego, zawartego w art. 3 ust. 1. pkt.12) cyt. ustawy o rachunkowości (pod pojęciem aktywów rozumie się „kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych” – art. 3. ust.1. pkt.12.).Definicja aktywu majątkowego nie byłaby wyczerpująca, gdyby nie przywołać warunku wyłączającego: za aktywo majątkowe nie może być uznany ten składnik majątkowy we władaniu jednostki (np. LP), który przez ustawę o rachunkowości nie został nazwany w jej regulacjach szczegółowych.Definicja aktywu majątkowego, wywiedziona powyżej, odnosi się w szczególności do LP, gdyż w myśl § 25 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej w Państwowym Gospodarstwie Leśnym Lasy Państwowe [Dz.U.94.134.692}] – „do jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych stosuje się przepisy w sprawie zasad prowadzenia rachunkowości”. Zresztą w samej ustawie o rachunkowości jest zawarte określenie, że jej regulacje mają zastosowanie do jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej.W uzupełnieniu powyższej definicji należy podnieść, że ustawa o rachunkowości nie definiuje wprost zakresu znaczeniowego pojęcia „kontrolowanie zasobów majątkowych”. Można przyjąć, że chodzi tu chyba o to, aby dane zasoby majątkowe pozostawały pod kontrolą danej jednostki w wieloznacznym tego słowa znaczeniu, były własności lub pozostawały w określonym władaniu jednostki. To, że pojęcie kontrolowania zasobem majątkowym nie musi wiązać się z władaniem tym majątkiem na warunkach własności, świadczy, że w określonych sytuacjach jednostka jest obowiązana aktywować składniki majątkowe oddane jej w dzierżawę, w najem lub w ramach podobnego stosunku prawnego. Zwraca też uwagę, że władanie nieruchomością na warunkach użytkowania wieczystego jest również kontrolowaniem danego zasobu majątkowego. Ustawa prawo użytkowania wieczystego zalicza do zasobów majątkowych, będących nieruchomościami. Nie ulega wątpliwości, że LP wyczerpują powołany ogólny warunek kontrolowania określonych zasobów majątkowych. Wystarczy dla przykładu przywołać normę art. 4. ust. 3. ustawy o lasach ( „w ramach sprawowanego zarządu Lasy Państwowe prowadzą gospodarkę leśną, gospodarują gruntami i innymi nieruchomościami oraz ruchomościami związanymi z gospodarką leśną, a także prowadzą ewidencję majątku Skarbu Państwa oraz ustalają jego wartość”).W świetle omawianej definicji, dla uznania danego składnika majątkowego za aktywo majątkowe nie jest oczywiście wystarczające poddanie tego składnika kontroli przez jednostkę (np. przez LP). Można powiedzieć, że wszystkie zasoby majątkowe we władaniu jednostki powinny pozostawać pod jej „kontrolą”, gdyż w przeciwnym przypadku postępowanie jednostki naruszałoby co najmniej kryterium rzetelności prawidłowego działania. Drugim z wyróżników aktywu majątkowego jest okoliczność ustalenia jej wiarygodnej wartości. Ustawa o rachunkowości przywołuje szereg zasad, a nawet metodologii ustalania wartości zasobów majątkowych. Jakkolwiek sprawie tej poświęcono inne miejsce niniejszego słownika – to już tutaj można powiedzieć, że regulacje ustawy o rachunkowości pozwalają zasadniczo na ustalenia wartości niemal każdego składnika majątkowego, nazwanego, w kontekście aktywu majątkowego, przez ustawę o rachunkowości w jej regulacjach szczegółowych. Znaczenie rozstrzygające dla uznania danego składnika majątkowego za aktywo majątkowe wydają się mieć dwie okoliczności: pełnienie przez składnik majątkowy funkcji czynnika sprawczego, powodującego w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych (okoliczność teoretyczna), szczegółowe nazwanie składnika majątkowego, w kontekście aktywu majątkowego, w szczegółowych uregulowaniach ustawy o rachunkowości (okoliczność praktyczna).Z tego, co powyżej powiedziano o zasobach majątkowych, będących aktywami, wynika, że we władaniu jednostki (np. LP) mogą pozostawać pod jej kontrolą zasoby majątkowe, nie będące aktywami majątkowymi.
Zobacz więcej...
(ekonomika leśnictwa), te składniki majątkowe, znajdujące się w uprawnionym władaniu LP (znajdujące się pod kontrolą LP), które w świetle ustawy o rachunkowości nie są aktywami majątkowymi, tj. które np. z nazwy nie zostały – jako aktywo majątkowe - przywołane w szczegółowych regulacjach ustawy o rachunkowości czy nie pełnią funkcji czynnika, powodującego wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych. Druga z przywołanych dla przykładu w zdaniu poprzednim okoliczności ma szczególnie istotne znaczenie w odniesieniu do LP. LP są bowiem państwową jednostką organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej władającą majątkiem należącym do Skarbu Państwa. Misją zaś Skarbu Państwa, jako abstrakcyjnej w Polsce osoby prawnej, jest reprezentowanie (w obrocie prawnym) Państwa jako właściciela majątku państwowego. (w/w abstrakcyjny charakter Skarbu Państwa sprawia, że osoba ta może działać wyłącznie za pośrednictwem swoich przedstawicieli, najczęściej przedstawicieli ustawowych - z zastrzeżeniem, że w polskim systemie prawnym uprawnienia, wynikające z praw majątkowych należących do Skarbu Państwa, nie przypisane w drodze regulacji szczegółowych do innych osób i jednostek organizacyjnych (np. do LP), są wykonywane przez Ministra Skarbu Państwa); Państwo jest z kolei według Konstytucji RP dobrem wspólnym wszystkich obywateli, znajdującym się we władaniu zwierzchnim Narodu. A zatem w następstwie przeszłych czynności, podjętych przez Skarb Państwa w ramach obrotu prawnego - we władaniu jednostki organizacyjnej, działającej w imieniu (za) oraz na rzecz Skarbu Państwa, w sposób oczywisty może pojawiać się zasób majątkowy, który w przyszłości będzie przysparzać niewątpliwe korzyści ekonomiczne, jednak wpływające nie do w/w jednostki organizacyjnej władającej, lecz będące korzyścią ekonomiczną w stosunku do majątku państwowego, znajdującego się poza władztwem LP. Takim zasobem ekonomicznym jest przede wszystkim, zdefiniowana w innym miejscu niniejszego słownika, zdolność lasów do świadczeń niematerialnych, wpływających, z korzyścią ekonomiczną, na różne składniki zasobów ekonomicznych Państwa – tak osobowe, jaki i majątkowe. Zdolność ta w ustawie o rachunkowości nie została – jako aktywo majątkowe – nazwana w szczegółowych regulacjach ustawy o rachunkowości, a ponadto jest „nośnikiem” korzyści ekonomicznych, nie wpływających do LP jako państwowej jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej. Zdolność ta, będąc bez wątpienia niematerialnym składnikiem majątkowym we władaniu LP (pozostającym pod kontrolą LP), wchodzącym w skład gruntu w szerokim słowa tego znaczeniu – nie jest jednak aktywem majątkowym w rozumieniu ustawy o rachunkowości. Można wskazać szereg innych zasobów majątkowych we władaniu jednostki, które nie stanowią zwyczajowo aktywów majątkowych w rozumieniu ustawy o rachunkowości ( zasoby dokumentacji akt rzeczowych, zdolność do należytego funkcjonowania, związana z dobrą organizacją itd.). Zasoby majątkowe, nie będące aktywami majątkowymi, pozostają oczywiście poza wartościową ewidencją ksiąg rachunkowych jednostki. Nie ma przy tym żadnych przeszkód formalnych, aby wartość tych zasobów była ustalana w ujęciu pozabilansowym.
Zobacz więcej...
(urządzanie lasu), obowiązkowe składniki planu urządzenia lasu wymienione są ogólnie w art. 18 ustawy o lasach:
Plan urządzenia lasu powinien zawierać w szczególności:
1. opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia, w tym:
a) zestawienie powierzchni lasów, gruntów przeznaczonych do zalesienia oraz lasów ochronnych,
b) zestawienie powierzchni lasów z roślinnością leśną (uprawami leśnymi) według gatunków drzew w drzewostanie, klas wieku, klas bonitacji drzewostanów oraz funkcji lasów;
2. analizę gospodarki leśnej w minionym okresie;
a) program ochrony przyrody;
3. określenie zadań, w tym w szczególności dotyczących:
a) ilości przewidzianego do pozyskania drewna, określonego etatem miąższościowym użytków głównych (rębnych i przedrębnych),
b) zalesień i odnowień,
c) pielęgnowania i ochrony lasu, w tym również ochrony przeciwpożarowej,
d) gospodarki łowieckiej,
e) potrzeb w zakresie infrastruktury technicznej.
Szczegółowo składniki planu urządzenia lasu określone zostały w rozporządzeniu ministra środowiska. Zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami w skład planu urządzenia lasu wchodzą:
1. opis taksacyjny lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia
2. tabele powierzchni i miąższości drzewostanów
3. zestawienie powierzchni lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia
4. mapa gospodarcza lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia
5. ogólny opis lasów i gruntów urządzanego obiektu
6. zestawienia powierzchni
7. program ochrony przyrody
8. opis celów i zasad trwale zrównoważonej, wielofunkcyjnej gospodarki leśnej
Dla celów porządkowych w „Instrukcji urządzania lasu” oraz w planie urządzenia lasu wyróżnia się kolejne części, w zależności od etapu wykonanych prac projektowych oraz sposobów określania wielkości zadań gospodarczych, w tym:
1. część inwentaryzacyjną, nazywaną w niniejszej instrukcji pracami inwentaryzacyjnymi, dotyczącą danych wynikających z dokonanego na gruncie wyróżnienia i opisania typów siedliskowych lasu, drzewostanów oraz innych elementów niezbędnych do sporządzenia projektu planu urządzenia lasu wraz z programem ochrony przyrody, w tym odpowiednie mapy, syntetyczne opisy, zestawienia zbiorcze i tabele;
2. część analityczną, nazywaną w niniejszej instrukcji pracami analitycznymi, dotyczącą analizy gospodarki leśnej za okres obowiązywania poprzedniego planu urządzenia wraz z wnioskami na okres przyszły oraz analizy stanu zasobów drzewnych wraz z określeniem kierunku ich rozwoju, a także pożądanego stanu na koniec planowanego okresu;
3. część planistyczno-prognostyczną, nazywaną w niniejszej instrukcji pracami planistyczno-prognostycznymi, dotyczącą sformułowania celów oraz zadań ochronnych i gospodarczych, a także sposobów realizacji tych zadań, w tym: wykazy i zestawienia przewidywanych czynności ochronnych oraz gospodarczych, prognozy, symulacje, a także programy wraz z odpowiednimi mapami i syntetycznym opisaniem ogólnym.
Zobacz więcej...
(nauka o surowcu drzewnym), w drewnie występuje około 50% węgla, 43% tlenu, 6,1% wodoru, 0,04-0,26% azotu i 0,30-1,20% składników mineralnych. Drewno jest konglomeratem kilku wielkocząsteczkowych związków organicznych. Główne miejsce zajmują wśród nich węglowodany typu wielocukrów (polisacharydów), a więc celuloza i hemicelulozy. Dalsze miejsce zajmują kwasy poliuronowe, mające budowę i charakter polisacharydów, ale własności kwasowe (zawierają grupy karboksylowe - COOH). Należą tu związki pektynowe i gumy drzewne. Ważnym składnikiem drewna jest lignina tj. substancja o charakterze aromatycznym, zawierająca grupy metoksylowe (OCH3), karbonylowe (CO) i wodorotlenowe (OH).
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 »
Wszystkich stron: 93
