Lista haseł - Encyklopedia Leśna

Lasy Państwowe

S

Ilość znalezionych haseł: 1389

Ochrona przyrody

Sokołowski Jan Bogumił

żył w latach 1899-1982. Wybitny polski ornitolog, popularyzator wiedzy o ptakach, profesor Uniwersytetu Poznańskiego. W 1925 roku, po ukończeniu studiów biologicznych na Uniwersytecie Poznańskim został delegatem Okręgowego Komitetu Ochrony Przyrody na Wielkopolskę do spraw ochrony ptaków. W 1931 został powołany w skład Państwowej Rady Ochrony Przyrody. W 1936 uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy „Ptaki ziem polskich”. W 1948 roku został kierownikiem Katedry Zoologii i Entomologii na Wydziale Leśnym UP. Po utworzeniu w 1951 roku WSR w Poznaniu był założycielem i pierwszym dziekanem nowo utworzonego Wydziału Zootechnicznego. Od 1955 roku aż do przejścia na emeryturę w 1969 r. był kierownikiem Katedry Zoologii Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu. Od 1956 roku był członkiem Zarządu Głównego LOP. Profesor Jan Sokołowski czynnie propagował ochronę ptaków, m.in. projektował i wieszał budki lęgowe, a także pisał książki, artykuły i broszury popularyzujące wiedzę przyrodniczą.

Zobacz więcej...

Historia i tradycja leśna

Sokołowski Stanisław

(historia i tradycja leśna), Sokołowski Stanisław, leśnik (1865 - 1942). Absolwent leśnictwa w Hochschule für Bodenkultur w Wiedniu (1893-1896). Od 1897 profesor adiunkt Krajowej Szkoły Gospodarstwa Lasowego we Lwowie, od 1899 docent w Akademii Rolniczej w Dublanach, od 1904 roku profesor hodowli lasu w Wyższej Szkole Lasowej. Założyciel ogrodu dendrologicznego w Winnikach pod Lwowem. Redaktor Sylwana (1905-1920). Działacz Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika we Lwowie oraz Galicyjskiego, a następnie Polskiego Towarzystwa Leśnego (Prezes Rady Naczelnej, od 1930 członek honorowy). 1919-1935 - profesor zwyczajny leśnictwa Wydziału Rolniczego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie i współorganizator studiów leśnych w Poznaniu i Warszawie. Członek Polskiej Akademii Umiejętności (1931), doktor honoris causa nauk leśnych SGGW (1934), przewodniczący Komitetu Leśnego Rady Nauk Ścisłych i Stosowanych (1936). Autor ok. 160 publikacji.

Zobacz więcej...

Hydrologia

solanka

(inżynieria leśna, hydrologia), woda o mineralizacji ogólnej wynoszącej co najmniej 35 g/dm3, której głównymi składnikami rozpuszczonymi są jony: chlorkowy Cl–, sodowy Na+ i wapniowy Ca2+. Niektórzy autorzy wyróżniają grupę silnych solanek o mineralizacji powyżej 150 g/dm3. ang. Brine

Zobacz więcej...

Meteorologia i klimatologia leśna

solarymetr

(meteorologia i klimatologia leśna), przyrząd służący do pomiaru promieniowania całkowitego Słońca.

Zobacz więcej...

Elementy mineralogii, petrografii, geologii historycznej, geomorfologii

sole potasowo-magnezowe (kizeryt, karnalit, kainit, langbajnit)

(Gleboznawstwo leśne), Kizeryt jest minerałem skał osadowych chemicznych z grupy siarczanów MgSO4 x H2O, posiada twardość 3,5, gęstość 2,57, rysę białą i dobrą łupliwość. Zwykle jest biały lub żółtawy, a także bezbarwny, bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie i ma gorzko słony smak. Jest składnikiem morskich i jeziornych ewaporatów tworzącym się w klimacie gorącym i suchym. Najczęściej współwystępuje z sylwinem, kainitem, karnalitem, halitem. W Polsce występuje w słupach solnych Kujaw (Kłodawa, Inowrocław). Stanowi składnik soli potasowo-magnezowych. Występuje lokalnie i posiada lokalne znaczenie głównie jako sól magnezowa. Skała osadowa zbudowana głównie z kizerytu nosi nazwę kizerytyt. Karnalit to minerał skał osadowych chemicznych, podobnie jak kizeryt zaliczany do soli potasowo-magnezowych. Jest uwodnionym chlorkiem potasu i magnezu KMgCl3 x 6H2O posiada twardość 2-2,5, gęstość 1,6, rysę białą i nie wykazuje łupliwości. Ma barwę mlecznobiałą, różowawą, czerwonawą, żółtawą. Ma smak nieprzyjemny, gorzki. Powstaje podobnie jak kizeryt jako składnik ewaporatów morskich i występuje również w słupach solnych Kujaw. Bywa stosowany jako nawóz naturalny i posiada duże znaczenie jako surowiec w przemyśle nawozowym. Skała zbudowana głównie z karnalitu nosi nazwę karnalityt. Kainit jest minerałem skał osadowych chemicznych, z grupy siarczanów KMg[Cl/SO4] x 3H2O posiada twardość 2,5-3,0, gęstość 2,1, rysę białą i dobrą łupliwość. Podobnie jak kizeryt i karnalit jest składnikiem ewaporatów morskich, jeziornych, występuje razem z nimi, również w Polsce i posiada podobne do nich znaczenie. Langbeinit jest minerałem skał osadowych chemicznych, siarczanowych K2Mg2(SO4)3 posiada twardość 3,5-4, gęstość 2,83 i nie posiada łupliwości. Powstawanie, występowanie i zastosowanie podobne jak pozostałych soli potasowo magnezowych.

Zobacz więcej...

Hydrologia

solidyfikacja

(inżynieria leśna, hydrologia), grupa metod oczyszczania środowiska wodnogruntowego polegająca na fizycznym zestalaniu lub chemicznym związaniu zanieczyszczeń poprzez dodanie spoiw nieorganicznych, organicznych lub mieszanych. ang. Solidification

Zobacz więcej...

Hydrologia

soliflukcja

(inżynieria leśna, hydrologia), spływanie nadmiernie uwilgotnionych mas glebowo - zwietrzelinowych po płaszczyˇnie poślizgu utworzonej przez nierozmarzniętą jeszcze warstwę gruntu. Zachodzi najczęściej na utworach glebowych o dużej zawartości części ilastych i pyłowych, na stokach o wystawie północnej i spadkach powyżej 30%. Typową formą dla tego rodzaju erozji są jęzory soliflukcyjne.

Zobacz więcej...

Gleba jako fizyczne i chemiczne środowisko życia

soliflukcja

(Gleboznawstwo leśne), zjawisko powolnego pełzaniu wierzchniej warstwy gleby i gruntu. Przebiega najintensywniej w obszarach o klimacie zimnym, z trwałą zmarzliną w glebie na obszarach polarnych, górskich i jest procesem kształtującym morfologię stoków objętych tym procesem. Sprzyja jej rozmarzanie powierzchniowej warstwy zwietrzeliny (→ warstwa czynna), która nasączona wodą pełza po nadal zamarzniętej głębszej warstwie (marzłoć).

Zobacz więcej...

Ochrona przyrody

soliter

(Ochrona przyrody), (fr. solitaire – samotny) pojedyncze drzewo lub krzew szczególnie eksponowane, często o wyróżniającym się pokroju lub innych wyjątkowych cechach, rosnące na otwartym terenie. Pojęcie stosowane w architekturze krajobrazu, dendrologii i ogrodnictwie.

Zobacz więcej...

Geomatyka

solnisko

(geodezja), teren bagienny lub wilgotny, charakteryzujący się znacznym zasoleniem wód stagnujących lub zasilających.

Zobacz więcej...

Gleba jako fizyczne i chemiczne środowisko życia

solum

(Gleboznawstwo leśne), termin określający część gleby bez skały macierzystej.

Zobacz więcej...

Jednostki klasyfikacji gleb

Sołodź

(Gleboznawstwo leśne), Sołodź to termin zaczerpnięty z systematyki gleb Rosji i jest używany również w języku polskim. Dotyczy gleb o cechach sołońca oglejonego. Gleba jest bardzo ciężka, zbita, im głębiej tym układ ziaren jest bardziej zwięzły. Silne wysycenie kompleksu sorpcyjnego kationami sodu i magnezu (endosodic), duża zawartość iłu, struktura pryzmatyczna, wskazują na cechy zbliżone do sołońca. Proces glejowy optycznie dominuje w tych glebach. W → Muzeum Gleb Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie prezentowana jest sołodź glejowa wraz z pełną dokumentacją.

Zobacz więcej...

Jednostki klasyfikacji gleb

Sołonczak

(Gleboznawstwo leśne), Sołonczak to termin zaczerpnięty z systematyki gleb Rosji i jest używany również w języku polskim. Są to gleby, w których występuje wysoka koncentracja soli łatwo rozpuszczalnych. Występowanie sołonczaków jest zasadniczo ograniczone do strefy suchej oraz wybrzeży morskich gdzie zajmują duże powierzchnie terenu, ale sporadycznie spotkać je można we wszystkich strefach klimatycznych świata. Wiele gleb tego typu wykazuje silne nagromadzenie soli na powierzchni gleby, co utrudnia lub uniemożliwia wegetację roślin. Sól występuje w całej miąższości profilu. W → Muzeum Gleb Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie prezentowany jest sołonczak glejowy wraz z pełną dokumentacją.

Zobacz więcej...

Jednostki klasyfikacji gleb

Sołoniec

(Gleboznawstwo leśne), Sołoniec to termin zaczerpnięty z systematyki gleb Rosji i jest używany również w języku polskim. Są to gleby ze zbitym, silnie strukturalnym, ilastym poziomem podpowierzchniowym → natric, który zawiera znaczną ilość zaadsorbowanych jonów sodu i/lub magnezu. Sołońce występują zazwyczaj na terenach płaskich w strefach z gorącym, suchym latem w półsuchych regionach strefy umiarkowanej i subtropikalnej, albo na starych osadach morskich, które zawierają duże ilości jonów sodu. Poniżej poziomu → natric mogą występować poziomy → calcic lub gypsic. Wiele sołońców ma pH ponad 8,5. Rolnicza przydatność sołońców jest uzależniona głównie od głębokości i właściwości powierzchniowej warstwy gleby. W → Muzeum Gleb Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie prezentowany jest sołoniec typowy wraz z pełną dokumentacją.

Zobacz więcej...

Ptaki

sołtys

(zoologia leśna,ptaki), żargonowe określenie nietypowo ubarwionych kaczek krzyżówek, najczęściej noszących cechy krzyżowania z kaczkami domowymi. Pochodzenie nietypowo ubarwionych osobników krzyżówek jest różne. Może być to efekt mutacji, krzyżowania (zamierzonego lub nie) albo przedostawania się na wolność osobników z ras hodowlanych, zarówno mięsnych, jak i ozdobnych, które następnie przekazują swoje geny do populacji. Jedną z najczęściej spotykanych aberracji w upierzeniu dzikich krzyżówek jest poszerzona biała obroża na szyi kaczora.

Zobacz więcej...

« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 »
Wszystkich stron: 93

Kontakt

CZCIONKA A A⁺ A⁺

Strona główna

Pielęgnowanie drzew

Prawne podstawy wycinki drzew

Bezpieczeństwo i higiena pracy w leśnictwie

Botanika leśna

Anatomia i morfologia roślin

Drzewa i krzewy

Ekologia i geografia roślin

Ochrona roślin

Rośliny zielne

Systematyka roślin

Edukacja leśna

Biocenoza leśna

Dynamika biocenoz leśnych

Ekologia drzew leśnych

Ekologiczne funkcje lasu

Ekosystem leśny

Las jako zjawisko geograficzne

Las – naturalny zbiornik węgla

Podstawowe pojęcia z zakresu ekologii

Podstawowe zasady, prawa i teorie ekologiczne

Samoregulacja w ekosystemach leśnych

Siedlisko i środowisko leśne

Środowiskowe zagrożenia drzew i drzewostanów

Wymagania ekologiczne drzew i krzewów leśnych

Ekonomika leśnictwa

Entomologia leśna

Ergonomia w leśnictwie

Fitopatologia leśna

Gleboznawstwo leśne

Elementy mineralogii, petrografii, geologii historycznej, geomorfologii

Gleba jako fizyczne i chemiczne środowisko życia

Żywe organizmy w glebie i próchnica

Laboratorium gleboznawcze, sprzęt i aparatura

Podstawy klasyfikacji gleb, kryteria i zasady

Jednostki klasyfikacji gleb

Historia i tradycja leśna

Genetyka i selekcja drzew leśnych

Szczegółowa hodowla lasu

Środowiskowe zagrożenia drzew i drzewostanów

Informatyka w leśnictwie

Dokumentacja SILP

Oprogramowanie i sprzęt

Sprzęt informatyczny

Inżynieria leśna

Budownictwo leśne

Drogownictwo leśne

Lasy i leśnictwo

Mechanizacja prac leśnych

Meteorologia i klimatologia leśna

Nauka o produkcyjności lasu

Nauka o surowcu drzewnym

Ochrona przeciwpożarowa

Ochrona przyrody

Ochrona przyrody

Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe

Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe

Wartościowanie nieruchomości leśnych

Zarząd przypadający oraz sprawowany przez Lasy Państwowe

Prawo ochrony środowiska i polityka leśna

Siedliskoznawstwo leśne

Uboczne użytkowanie lasu

Urządzanie lasu

Użytkowanie lasu

Zoologia leśna

Fizjologia leśna