W
Ilość znalezionych haseł: 810
(Gleboznawstwo leśne), wije (Myriapoda) to stawonogi charakteryzujące się obecnością wyróżnionej głowy i wydłużonego tułowia o wielu segmentach. Większość tych zwierząt jest wilgociolubna. Wyróżnia się następujące podgromady wijów: pierwowije, skąponogi oraz najliczniejsze w naszych lasach krocionogi i pareczniki.
Pierwowije żyją najczęściej w ściółce leśnej, a także pod korą martwych drzew, zwłaszcza w wilgotnych miejscach.
Skąponogi są słabo poznane i nieliczne. Żyją w organicznej części gleby i przy powierzchni gleby mineralnej. Są często związane z występowaniem grzybów, którymi się żywią.
Krocionogi są spotykane w terenach zasobnych w wapń, a więc w glebach żyznych siedlisk leśnych. W glebach suchych oraz kwaśnych i w lasach mieszanych oraz iglastych występują nielicznie. Krocionogi odżywiają się martwą substancja roślinną i mikroorganizmami i wyjątkowo – żywą tkanką roślinną oraz ekskrementami zwierząt. Wyliczono, że krocionogi w drzewostanach liściastych przerabiają rocznie 3-4% opadu ścioły leśnej, a w bardziej wilgotnych miejscach ilość ta rośnie. Krocionogi podobnie jak dżdżownice przyczyniają się do tworzenia struktury agregatowej, do mieszania powierzchniowej warstwy gleby. Ich najważniejsza rola w lasach to → rozkład (materii organicznej) i wydalanie jej w formie łatwo przyswajalnej dla mikroorganizmów.
Pareczniki to wije, które żyją w miejscach wilgotnych, a więc podobnie jak poprzednie podgrupy – w ściółce, w powierzchniowej warstwie gleby, pod korą martwych drzew. Liczebność pareczników jest największa w ściółce w lasach liściastych – nawet do 200 osobników na 1m2. Są one na ogół drapieżnikami, ale niektóre żywią się resztkami roślinnymi.
Zobacz więcej...
(Ekologia lasu, podstawowe pojęcia z zakresu ekologii), [łac. vicarius = zastępujący], odpowiadające sobie pod względem ekologicznym (zajmujące podobną niszę ekologiczną), blisko spokrewnione pary gatunków żyjących w podobnych środowiskach, ale oddzielonych barierą geograficzną (np. oceanem, wielką rzeką, wysokimi górami), np. żubr (Bison bonasus) i bizon (Bison bioson), łoś (Alces alces) i łoś amerykański (Alces americanus), jeleń szlachetny (Cervus elaphus) i wapiti (Cervus elaphus canadensis), bóbr europejski (Castor fiber) i bóbr kanadyjski (Castor canadensis). Niektóre są ze sobą tak blisko spokrewnione, że w wyniku kojarzenia dają płodne potomstwo. Krzyżowanie w warunkach naturalnych jest jednak niemożliwe ze względu na izolację geograficzną.
Zobacz więcej...
(botanika leśna, rośliny zielne), Euphobia – rodzaj z rodziny Euphorbiaceae (wilczomleczowate), jeden z najlizniejszych wśród roślin okrytozalążkowych, liczący około 1600-2000 gatunków, w większości występujących ciepłych strefach klimatycznych, głównie w Afryce. W Polsce 10 gatunków rodzimych oraz kilka obcych i o niewyjaśnionym statusie w naszej florze. Na terenach leśnych najczęściej jest spotykany wilczomlecz sosnka (Euphobia cyparissias L.) – szarozielona bylina z sokiem mlecznym, o liściach równowąskich i bardzo wąskich na pędach płonnych w górze łodygi, miękkich i matowych. Kwiaty w wielopromienistych wierzchotkach zebranych w szczytowe tzw. nibykwiaty. Podsadki górne sercowato trójkątne, żółtawozielone. Gatunek pospolity na brzegach lasów, w zaroślach, przy drogach, na porzuconych polach i nieużytkach. Charakterystyczny dla zbiorowisk ciepłolubnych muraw z klasy Festuco-Brometea. W nadrzecznych lasach łęgowych można spotkać dwa podobne do siebie gatunki okazałych, do 150 cm wysokości, bylin z tego rodzaju: w. błotny (Euphobia palustris L.) i wilczomlecz błyszczący ( Euphobia lucida Waldst. et Kit.).
Zobacz więcej...
(zoologia leśna,ptaki), (łac. Oriolus oriolus, ang. Golden Oriole) ptak z rodziny Oriolidae (wilgi), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 22-25 cm, masa ciała 51-85 g. Wyraźny dymorfizm płciowy. Samiec ma całe ciało jaskrawożółte z wyjątkiem czarnych skrzydeł i ogona z żółtymi rogami. Dziób czerwony. Samica jest znacznie skromniej ubarwiona, żółtozielona z kreskowanym spodem. W Polsce szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje lasy liściaste i mieszane, parki, zadrzewienia śródpolne. Gniazdo zakłada wysoko na drzewach. W okresie V-VI składa 3-5 jaj, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 16-17 dni. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty V i VIII-IX, zimuje w tropikalnej Afryce. Pożywienie: owady, jagody. Liczebność w Polsce szacowana na 80-150 tysięcy par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 »
Wszystkich stron: 54
