(bezpieczeństwo i higiena pracy w leśnictwie), współczynnik, którego wielkość określa ilość wypadków na 1000 zatrudnionych osób.
(inżynieria leśna, gruntoznawstwo), jest miarą filtracji (wodoprzepuszczalności) gruntu zwany także stałą Darcy'ego. Współczynnik filtracji jest to prędkość przepływu wody przy spadku hydraulicznym równym jedności. Stała k jest wielkością charakterystyczną dla danego gruntu i zależy od porowatości gruntu, jego uziarnienia i temperatury przepływającej wody, nie zależy natomiast od spadku hydraulicznego. k=k10 =kT/(0,7+0,03T) gdzie: k10 -współczynnik filtracji odpowiadający temperaturze wody równej 10°C, k - współczynnik filtracji otrzymany doświadczalnie przy danej temperaturze T, T - temperatura przepływającej wody °C.
(ochrona przeciwpożarowa), jeden z elementów służących do określenia zagrożenia pożarowego nadleśnictwa (obszarów leśnych), wyliczany na podstawie wzoru: k=10P/t, gdzie k - współczynnik, P - suma średnich dobowych opadów atmosferycznych za analizowany okres (dane z własnej stacji meteorologicznej lub najbliższej systemu krajowego) (mm), t - suma średnich dobowych temperatur powietrza z uwzględnieniem tylko temperatury dodatniej w analizowanym okresie (dane z własnej najbliższej stacji meteorologicznej) (oC). Do obliczenia należy przyjąć wartość sum opadu i temperatury powietrza dla poszczególnych miesięcy (od kwietnia do października z okresu co najmniej 5 ostatnich lat).
(nauka o surowcu drzewnym), współczynnik ten określa się także mianem wartości właściwej, a przy wytrzymałości na rozciąganie mianem samozerwalności. Określa on wyrażoną w m lub km długość pręta o przekroju 1 cm2, przy której materiał ulegnie zgnieceniu lub rozerwaniu pod wpływem własnego ciężaru. Ustalamy go odnosząc wytrzymałośc drewna do gęstości.
(ergonomia w leśnictwie), miara pochłaniania dźwięku, określona jako stosunek energii akustycznej przeniesionej w głąb materiału do energii padającej na jego powierzchnię. Większą zdolność pochłaniania dźwięku mają materiały porowate.
(inżynieria leśna, budownictwo leśne), jest ilość ciepła jaka przeniknie przez przegrodę budowlaną o powierzchni 1 m2 przy róznicy temperatur 1 K. Oblicza się ze wzoru: U = 1/RT [W/(m2∙K)]gdzie: RT – opór przyjmowania ciepła przegrody [m2∙K/W],
(nauka o surowcu drzewnym), ilość ciepła przepływająca w ciągu jednej godziny przez dany materiał, przez przekrój o powierzchni 1 m2 , przy odległości przeciwległych ścian wynoszącej 1m oraz przy różnicy temperatur wynoszącej jeden stopień C. Wyraża się go w erg/cm s stop.C.
(inżynieria leśna, drogownictwo leśne), jest to stosunek niszczącego oddziaływania, jaki na określoną nawierzchnię wywiera przejście rozpatrywanej osi rzeczywistej, do niszczącego wpływu, jaki na tę samą nawierzchnię wywiera przejście wybranej standardowej osi równoważnej (obliczeniowej). Jest miarą agresywności osi jej oddziaływania na nawierzchnie drogowe oraz jest współczynnikiem przeliczeniowym z osi rzeczywistych na standardowe osie równoważne. Współczynnik równoważności osi można obliczyć według metody empirycznych (np. AASHTO, "równanie czwartej potęgi") lub analitycznych (np. reguła Minera).
(inżynieria leśna, drogownictwo leśne), jest miarą agresywności pojazdu na nawirzchnię jako szkody zmęczeniowej powstałej po przejściu wszystkich osi pojazdu w stosunku do szkody zmęczeniowej wywołanej przejściem osi obliczeniowej. Dla obserwowanch w ruchu sylwetek pojazdów w zależności od obciążnia osi i ładowności pojazdów opracowano wartości współczynników, które są obowiązujące przy obliczeniu obciążenia drogi ruchem (Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r.w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. z 1999r. Nr 43, poz. 430 z późn. zm.).
(ergonomia w leśnictwie), stosunek wartości szczytowej przyspieszenia drgań do jego wartości skutecznej. Wieloletnie badania wykazują, że współczynnik szczytu dla drgań wytwarzanych przez pilarki spalinowe jest większy od 3,0 (k>3).
(meteorologia i klimatologia leśna), określenie właściwości aerodynamicznych podłoża wyrażone hipotetyczną wysokością nad powierzchnią terenu (wraz z pokryciem terenu), na której średnia prędkość wiatru wyniesie 0 m/s. Wysokość ta nad morzem lub śniegiem wynosi 10-4m, nad trawnikiem 8 *10-3m, nad lasem i miastem 0,7 - 1,0 m.
(nauka o surowcu drzewnym, surowiec), ustalona empirycznie liczba, określająca stosunek miąższości do objętości lub na odwrót z uwzględnieniem lub bez uwzględnienia kory. Zamienniki znajdują zastosowanie przy określaniu miąższości lub objętości drewna stosowego
(dendrometria), miara zgodności dwóch krzywych przyrostowych. Wyraża procent interwałów w których stwierdzono zgodny kierunek zmian szerokości słojów: gdzie: n – liczba wspólnych lat dla porównywanych sekwencji przyrostowych nt – liczba interwałów ze zgodnym przebiegiem sekwencji. Wartości Gl zawierają się w przedziale od 0 do 100%, przy czym wartość 0 oznacza całkowitą rozbieżność, a wartość 100 pełną zgodność przebiegu porównywanych sekwencji.
(zoologia leśna,ptaki), smuga utworzona z jaśniejszych lub barwnych brzegów lotek, widoczna tylko na skrzydle złożonym jako pas ułożony wzdłuż krawędzi chorągiewek (u zaganiacza, czarnogłówki, makolągwy, dzwońca)
(zoologia leśna, gady), charakterystyczna zygzakowata linia na grzbiecie żmii, widoczna na całej długości ciała - od karku po koniec ogona, zwana krótko zygzakiem. Występuje u form miedzianych i szarych, niewidoczna u form melanistycznych.
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 » Wszystkich stron: 54