Z
Ilość znalezionych haseł: 710
(uboczne użytkowanie lasu), poniżej podano podstawowe zasady, które powinien stosować zbieracz grzybów leśnych.
1. Zbierać należy wyłącznie grzyby, co do których nie mamy żadnych wątpliwości, że są jadalne.
2. Nie należy niszczyć owocników grzybów niejadalnych i trujących – stanowią one ważny element ekosystemu leśnego. 3. Nie wolno pozyskiwać gatunków objętych ochroną, a także prowadzić zbiór na chronionych obszarach (zakaz obowiązuje w większości parków narodowych i w rezerwatach przyrody).
4. Jeśli to możliwe, owocniki grzybów należy pozyskiwać w całości, wykręcając je delikatnie z podłoża. Obcinanie nożem u nasady trzonu jest mniej odpowiednim sposobem, gdyż można przeoczyć pewne szczegóły anatomiczne, istotne dla właściwego oznaczenia gatunku (np. zgrubienie nasady trzonu i pochwa u najsilniej trujących muchomorów).
5. Grzyby należy zbierać do sztywnych, przewiewnych koszy lub łubianek; zbiór do toreb powoduje szybkie zaparzenie (a to może nawet doprowadzić do zatrucia!), a poza tym zgniecenie i utratę walorów estetycznych.
Zobacz więcej...
(botanika, ekologia i gerografia roslin), obszar występowania taksonu roślinnego (podgatunku, gatunku, rodzaju itp.) lub syntaksonu (zespołu roślinnego, związku itp.), albo formacji roślinnej. Każdy zasięg składa się ze stanowisk i, w zależności od charakteru ich rozmieszczenia, może być zwarty lub luźny, ciągły lub rozerwany. Linia łącząca skrajne stanowiska stanowi granicę zasięgu. Zasięgi przedstawia się na mapach metodą punktową, liniową lub kartogramową.
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, gady), (łac. Natrix natrix) gatunek węża z rodziny wężowatych (Colubridae). Najbardziej pospolity z polskich węży. Długość ciała samic do 140 cm, samców do 93,5 cm. Głowa duża spłaszczona, wyraźnie odgraniczona od ciała. Wokół oczu jedna tarczka przedoczna, trzy zaoczne. Łuski grzbietowe wyraźne, wypukłe, łuski boczne słabo, a ogonowe bardzo słabo wypukłe. Tarczki brzuszne szerokie, masywne tworzą jeden rząd, tarczki ogonowe ułożone parzyście (dwie obok siebie). Grzbiet ciała szary, oliwkowy lub oliwkowobrunatny, czasem z cazrnymi drobnymi plamkami układającymi się we wstęgi. W tylnej części głowy (za skroniami) dwie duże półksiężycowate plamy żółte lub żółtopomarańczowe, czarno obrzeżone. Brzuch ciemnoszary, z czarnymi plamami. Podgardle jaśniejsze niż brzuch,ogon od spodu ciemniejszy niż brzuch. Gatunek wilgociolubny. Zasiedla różnorodne środowiska leśne, najczęściej wilgotne lasy, zadzrewienia śródpolne, brzegi zbiorników wodnych, wilgotne łąki. Aktywny, dobrze pływa i nurkuje. W pokarmie: płazy (głównie żaby zielone), rzadziej ryby. Gody w kwietniu i maju. Jajorodny. Składanie jaj (do 30 szt.) w lipcu i sierpniu, w pryzmach kompostu, liściach, nawozie bydlęcym, rzadziej w ziemi. Rozwój jaj: 10-15 dni. W ciągu roku aktywny od marca do października. Często zimuje gromadnie, również z innymi gatunkami gadów, w ukryciach ziemnych, również w wykrotach i stogach siana. Płochliwy. W sytuacji uniemożliwiającej ucieczkę wydziela nieprzyjemnie pachnącą ciecz. Gatunek szeroko rozprzestrzeniony - zamieszkuje prawie całą Europę, z wyjątkiem północnej Skandynawii, północno-zachodnią Azję, północną Afrykę. W górach rzadki, do wykokości 1800 m n.p.m. Najdalej w Europie występujący gatunek jajorodny. Objęty ochroną częściową. Wymieniony w III załączniku Konwencji Berneńskiej. Według kategorii IUCN gatunek najmniejszej troski.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 »
Wszystkich stron: 48
