Lasy Państwowe
Logo Encyklopedii Leśnej
Z
Ilość znalezionych haseł: 710

Urządzanie lasu

zgodność danych ewidencyjnych

(urządzanie lasu), przez zgodność danych ewidencyjnych gruntów nadleśnictwa z państwowym zasobem geodezyjnym i kartograficznym rozumie się zgodność:1) konturów oraz powierzchni działek ewidencyjnych, jak też użytków gruntowych z zasobem znajdującym się w ewidencji gruntów i budynków prowadzonej przez starostę;2) współrzędnych punktów granicznych z zasobem znajdującym się w ośrodkach dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej.W związku z przekształcaniem bazy danych państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w formę elektroniczną w celu sprawdzenia zgodności danych ewidencyjnych gruntów nadleśnictwa, wskazane jest uzyskanie od organu prowadzącego ewidencję gruntów i budynków odpowiedniej informacji dla właściciela, aktualnej na określoną datę.Jeżeli dane ewidencyjne gruntów nadleśnictwa są nieaktualne, albo niekompletne lub niezgodne ze standardem LMN, czy też nieuzgodnione z państwowym zasobem geodezyjnym i kartograficznym, to rodzaj oraz zakres danych ewidencyjnych gruntów nadleśnictwa przekazywanych przez nadleśniczego do planu urządzenia lasu, jak też sposób ich weryfikacji i wykorzystania, jako specyficzny dla konkretnego nadleśnictwa, musi być szczegółowo określony w protokole KZP oraz specyfikacji istotnych warunków zamówienia. Specyficzny zakres porządkowania spraw stanu posiadania w nadleśnictwie powinien być w zasadzie przeprowadzany odrębnie, to jest poza pracami wchodzącymi w zakres sporządzania projektu planu urządzenia lasu.

Zobacz więcej...

Urządzanie lasu

zgodność składu gatunkowego drzewostanów

(urządzanie lasu), w grupie drzewostanów poza uprawami i młodnikami, wyróżnia się trzy stopnie zgodności drzewostanu z typem drzewostanu (TD):1) stopień 1 – skład gatunkowy jest zgodny z TD, jeżeli gatunek główny TD stanowi gatunek panujący oraz w składzie gatunkowym ocenianego drzewostanu występują również pozostałe gatunki TD, zaś suma udziałów występujących gatunków TD stanowi co najmniej 50% składu gatunkowego tego drzewostanu (przy ocenie uwzględnia się również II piętro oraz podrost w KO – proporcjonalnie do ich udziału w składzie drzewostanu);2) stopień 2 – skład gatunkowy jest częściowo zgodny z TD, jeżeli gatunek główny TD stanowi gatunek panujący w drzewostanie, a nie jest spełniony któryś z pozostałych warunków określonych w ust 3 pkt 1, jak również gdy gatunek główny występuje w ocenianym drzewostanie i wraz z pozostałymi gatunkami TD stanowi co najmniej 50% składu gatunkowego tego drzewostanu (przy ocenie uwzględnia się również II piętro oraz podrost w KO – proporcjonalnie do ich udziału w składzie drzewostanu);3) stopień 3 – skład gatunkowy jest niezgodny z TD, jeśli nie są spełnione warunki określone w stopniu 2.Składy gatunkowe plantacji drzew i upraw plantacyjnych oraz drzewostanów przedplonowych, a także zalesień porolnych należy kwalifikować jako zgodne z TD wtedy, gdy gatunek główny odpowiada pożądanemu, w innym wypadku jako częściowo zgodne.Jeżeli w składzie gatunkowym drzewostanu miejsce pożądanych gatunków głównych zajmują inne cenne gatunki główne lub domieszkowe (zwłaszcza liściaste), to drzewostanu takiego nie kwalifikuje się jako niezgodny z TD, lecz jako zgodny lub częściowo zgodny, zależnie od jakości hodowlanej drzewostanu; możliwe jest także odpowiednie uzupełnienie typów drzewostanu podczas NTG.

Zobacz więcej...

Urządzanie lasu

zgodność składu gatunkowego upraw i młodników

(urządzanie lasu), w grupie upraw i młodników dla oceny stopnia zgodności składu gatunkowego drzewostanu z siedliskiem, porównuje się z orientacyjnym składem gatunkowym upraw przyjętym w poprzednim planie urządzenia lasu. Wyróżnia się trzy stopnie zgodności drzewostanu z typem drzewostanu (TD):1) stopień 1 – skład gatunkowy jest zgodny z TD, gdy gatunek główny TD jest gatunkiem panującym i w składzie gatunkowym ocenianej uprawy lub młodnika występują również pozostałe gatunki TD, zaś suma udziałów tych gatunków różni się od sumy udziałów wzorca, określonego w przyjętym składzie gatunkowym upraw, nie więcej niż:a) 30% w uprawach i młodnikach pochodzących z odnowienia naturalnego,b) 20% w uprawach i młodnikach pochodzących z odnowienia sztucznego;2) stopień 2 – skład gatunkowy jest częściowo zgodny z TD, gdy gatunek główny TD jest gatunkiem panującym w uprawie lub młodniku i nie jest spełniony któryś z pozostałych warunków określonych w ust 2 pkt 1, jak również gdy gatunek główny występuje w uprawie lub młodniku, zaś suma udziałów gatunków TD w ocenianej uprawie lub młodniku różni się od sumy udziałów wzorca, określonego w przyjętym składzie gatunkowym upraw, nie więcej niż:a) 50% w uprawach i młodnikach pochodzących z odnowienia naturalnego,b) 40% w uprawach i młodnikach pochodzących z odnowienia sztucznego;stopień 3 – skład gatunkowy jest niezgodny z TD, jeśli nie jest spełniony któryś z warunków określonych w stopniu 2.

Zobacz więcej...

Fitopatologia leśna

zgorzel siewek

(fitopatologia leśna), groźna choroba siewek drzew leśnych. Sprawcami różne grzyby: rodzaju Fusarium (grzyby mitosporowe, Hyphomycetyes, Hyphomycetales) - np. F. oxysporum Schltdl., rodzaju Cylindrocarpon (grzyby mitosporowe, Hyphomycetyes, Hyphomycetales) np. C. destructans (Zinssm.) Scholten, Thanatephorus cucumeris (A.B. Frank) Donk (Basidiomycota, Basidiomycetes, Ceratobasidiales), Phoma lineolata (grzyby mitosporowe, Coelomycetes, Sphaeropsidales),a także grzybopływki (Chromista) Phytophthora spp., Pythium spp. (Oomycota, Oomycetes, Pythiales). Przy wczesnym porażeniu kiełki drzew w ogóle nie ukazują się (zgorzel przedwschodowa). Jeżeli siewki zostaną porażone już po wschodach mówimy o zgorzeli powschodowej. Objawy: sczernienie korzenia głównego i rozkład korzeni bocznych, przewężenie i poczernienie łodyżek u nasady i przewracanie się siewek. Na siewkach drzew liściastych pojawiają się brunatne plamistości na podliścieniowej części łodyżki i liściach. Przebarwienia te rozszerzają się i zlewają. wkrótce siewki zamierają. Warunki sprzyjające: przejściowa , związana z określoną faza ontogenezy, dyspozycja chorobowa gospodarza, związana z kryzysem energetycznym w metabolizmie młodej siewki (zmiana sposobu odżywiania się). Ta dyspozycja trwa do około 6 tygodni po wschodach. Dyspozycję te zwiększają wysoka wilgotność gleby, przy równoczesnym obniżeniu temperatury, wyschnięcie gleby, duża zawartość azotu w glebie. Ochrona: stosuje się profilaktykę infekcyjną, dyspozycyjną i terapię. Unika się nawożenia azotowego przed i do 6 tygodni po siewach, nadmiernego deszczowania i zbyt głębokich siewów. Stosuje się zaprawianie nasion, profilaktyczne opryski preparatami chemicznymi, dezynfekcję gleby, metody alternatywne - wyciągi z czosnku i łupin cebuli.

Zobacz więcej...
Kontakt

Szybki kontakt