(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Stosowanan w całych pododdziałach; służąca do elastycznego stosowania różnych sposobów cięć, nawet cięć zupełnych (wyłącznie na małych powierzchniach) i odnowienia naturalnego oraz sztucznego, dla utworzenia drzewostanów wielogatunkowych o zróżnicowanej strukturze przestrzennej i dużym zróżnicowaniu wieku; zapewniająca utrzymanie pełnego ładu przestrzenno-czasowego opartego na granicy transportowej i sieci szlaków technologicznych.
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), rębnia bawarska, rębnia K. Gayera – rębnia służąca naturalnemu odnowieniu litych drzewostanów jodłowych oraz bukowo-jodłowych lub innych z przewagą jodły, dzięki dużej łatwości odnawiania się gatunków ciężkonasiennych i cienioznosnych, wykorzystuje z reguły obsiew górny. Rębnię tę stosuje się na strefach 100-200 m szerokości lub w całych pododdziałach.
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Rębnia brzegowo-smugowa Wagnera (IVc) służy do odnowienia naturalnego drzewostanów litych i mieszanych z dużym udziałem świerka, który szczególnie łatwo odnawia się na północnym brzegu drzewostanu; stosowana jest na strefach szerokości 100-200 m.
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), sposób zagospodarowania polegający na stosowaniu w drzewostanie na tej samej powierzchni manipulacyjnej różnego rodzaju cięć odnowieniowych i tworzeniu ośrodków odnowienia, poszerzanych następnie cięciami brzegowymi w ciągu zazwyczaj długiego okresu odnowienia, które prowadzą do nierównomiernego, rozłożonego w czasie przerzedzenia drzewostanu. W rębni tej wykorzystuje się kilka lat nasiennych. Efektem tych rębni są drzewostany mieszane, różnowiekowe o złożonej budowie przestrzennej.
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), stosowana w strefach szerokości 150-200 m lub w całych pododdziałach - służąca do odnowienia naturalnego drzewostanów mieszanych bukowo-jodłowo-świerkowych i zmierzająca dzięki połączeniu rębni stopniowej gniazdowej (optymalnej dla jodły i buka) z rębnią częściową smugową (także pasową) do zapewnienia udziału świerka w składzie docelowym drzewostanu.
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), sposób zagospodarowania odznaczający się regularnie rozłożonym użytkowaniem drzewostanu na określonej powierzchni i prowadzonym z zastosowaniem cięć częściowych, w średnim lub długim okresie odnowienia. Odnowienie naturalne przeważnie gatunków ciężkonasiennych, dokonuje się obsiewem górnym pod osłoną drzewostanu macierzystego. Wykorzystuje się zasadniczo jeden rok nasienny (wyjątkowo dalsze lata dobrego urodzaju), a powstałe odnowienie łącznie z niezbędnymi uzupełnieniami (gatunkami światłożądnymi po cięciu uprzątającym) tworzą młodnik o stosunkowo niewielkim zróżnicowaniu wieku i wysokości. Rębnia częściowa może być stosowana również w drzewostanach złożonych z gatunków światłożądnych, odnawianych naturalnie i sztucznie w krótkim okresie odnowienia.
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), sposób zagospodarowania lasu polegający na przerzedzaniu drzewostanu przy zastosowaniu czterech rodzajów cięć: przygotowawczych, obsiewnych, odsłaniających i uprzątających. na pasie szerokości 40 – 60 m, ogólnej powierzchni manipulacyjnej zrębu nie przekraczającej 3-4 ha. Rębnia przeznaczona do odnawiania drzewostanów świerkowych, sosnowych i świerkowo-sosnowych oraz drzewostanów dębowych i bukowych. Odnowienie naturalne jest uzupełniane sztucznie. Okres odnowienia krótki do średniego 5- 20 lat.
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Sposób zagospodarowania lasu polegajacy na wykonywaniu przerzedzenia drzewostanu przy zastosowaniu czterech rodzajów cięć: przygotowawczych, obsiewnych, odsłaniających i uprzatających. Szerokość powierzchni manipulacyjnej (smugi) - do 30 m; szerokość odnawianej strefy, zależnej od postępu odnowienianie nie powinna przekraczać 80-150 m w 10-leciu; ogólna powierzchnia manipulacyjna - do 3 ha. Rębnia znajduje zastosowanie w litych drzewostanach świerkowych.
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), sposób zagospodarowania lasu polegający na wykonywaniu przerzedzenia drzewostanu przy zastosowaniu czterech rodzajów cięć: przygotowawczych, obsiewnych, odsłaniających i uprzątających. Szerokość strefy 100 -150 m i powierzchnia nie przekraczająca 6 ha (w uzasadnionych przypadkach dopuszczalne użytkowanie całych pododdziałów). Rębnia stworzona przede wszystkim do odnawiania drzewostanów gatunków ciężkonasiennych jak: dąb, buk (nieraz świerk i sosna). Odnowienie naturalne z uzupełnieniem sztucznym gatunków światłożądnych po cięciu uprzątającym. Okres odnowienia krótki lub średni 10-20 lat.
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Sposób zagospodarowania lasu polegający na jednorazowym lub dwukrotnym zakładaniu gniazd (10-50 arów na 20-30% powierzchni) w strefach manipulacyjnych o szerokości 100-150 m na powierzchni 6-9 ha w całych pododdziałach w celu wprowadzęnia dębu z grupową domieszką gatunków II piętra (grab, lipa) i ewentualne wykorzystanie gatunków szybko rosnących i osłonowych (modrzew, brzoza) na gniazdach oraz z cięciami częściowymi na powierzchni międzygniazdowej w celu uzyskania odnowienia naturalnego gatunków ciężkonasiennych (buk, dąb, jodła). Na powierzchnię nieodnowioną samosiewem wprowadza się, po cięciu uprzątającym, gatunki światłożądne zgodne z typem drzewostanu. Rębnia ta służy do przebudowy litych drzewostanów dębowych, bukowych lub jodłowych na drzewostany mieszane np. w górach litych buczyn na drzewostany z udziałem jodły.
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Sposób zagospodarowania lasu polegający w pierwszym etapie na wycięciu gniazd (o powierzchni od 10 do 50 arów, łącznie 30-40% powierzchni strefy manipulacyjnej); w drugim etapie następuje całkowite usunięcie drzewostanu z powierzchni między gniazdami, z ewentualnym pozostawieniem części starodrzewu oraz nasienników. Cięcia wykonuje się, gdy odnowienie na gniazdach osiąga wysokość minimum 1 m i zwarcie. Na powierzchnie między gniazdami wprowadza się odnowienie sztuczne gatunków światłożądnych. Rębnia ta jest stosowana na strefach manipulacyjnych o szerokości 80-100 m lub powierzchni do 6 ha, głównie do przebudowy litych drzewostanów sosnowych, brzozowo-osikowych i innych na siedliskach borów mieszanych na drzewostany mieszane, głównie dębowo-sosnowe.
(ekologia lasu, las-naturalny zbiornik węgla), rębnia, w ramach której drzewostan nowego pokolenia powstaje i przez oznaczony czas rozwija się w środowisku oraz przy środowiskowym oddziaływaniu drzewostanu starego pokolenia lasu, którego użytkowanie rębne jest rozciągnięte w czasie
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Rębnia całkowita, zalecana dla gatunków światłożądnych, odznacza się jednorazowym usunięciem całego drzewostanu z określonej powierzchni z ewentualnym pozostawieniem nasienników, przestojów, kęp starodrzewu wraz z nienaruszonymi warstwami dolnymi aż do ich naturalnego rozpadu; powierzchnia kęp nie powinna byż jednostkowo mniejsza niż 6 arów i łącznie nie większa niż 5% powierzchni zrębu. Na otwartej powierzchni zrębowej, w wyniku przeważnie sztucznego odnowienia gatunków światłożądnych, powstają przestrzennie rozgraniczone uprawy jednowiekowe.
(ekologia lasu, las-naturalny zbiornik węgla), rębnia, w ramach której użytkowanie rębne drzewostanu starego pokolenia lasu jest dokonywane jednorazowo, zaś odnowienie lasu jest przeprowadzane poprzez ponowne wprowadzenie leśnej roślinności drzewiastej na powierzchnie odkryte po usuniętym drzewostanie starego pokolenia
(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Sposób przeprowadzania cięć, przy którym na określonej powierzchni lasu wycina się wszystkie drzewa w bardzo krótkim czasie. Szerokość zrębu 61-80 m lub maksymalna powierzchnia do 6 ha; nawrót cięć co najmniej 4 lata. Rębnia może być stosowana w wyjątkowych wypadkach uzasadnionych względami hodowlanymi i sanitarnymi. Ograniczenia powierzchni zrębów nie dotyczą drzewostanów zniszczonych przez czynniki szkodotwórcze. Przy stosowaniu rębni zupełnej w drzewostanach o dobrej jakości i miejscowego pochodzenia zaleca się odnowienie naturalne z pozostawionych nasienników - w formie drzew pojedynczych (20-40 szt./ha) lub smug na części zrębu oddalonych od ściany pozostajacego drzewostanu, które mogą być usunięte po uzyskaniu samosiewu. Równocześnie zaleca się pozostawienie na zrębach kęp podrostu i nalotu, drzew dziuplastych oraz kęp starodrzewu.
1 2 » Wszystkich stron: 2