adaptacja, przystosowanie

(ekologia lasu, podstawowe pojęcia z zakresu ekologii), [łac. adaptatio = dostosowanie], cecha lub zespół cech organizmu umożliwiających lub ułatwiających mu sprostanie warunkom egzystencji narzuconym przez środowisko, w którym żyje. Jest to zgodność organizmu i środowiska. W sensie ewolucyjnym a. są wszystkie genetycznie uwarunkowane właściwości organizmu, zwiększające jego szansę na przeżycie i reprodukcję. Wymagania stawiane organizmowi przez różne, często przeciwstawne składniki środowiska powodują powstanie a. kompromisowych. Organizmy stosunkowo łatwo dostosowują się do środowiska, którego cechy dadzą się przewidywać. Takie, w których zmiany są nieregularne i nieprzewidywalne, mogą okazać się niemożliwe do zasiedlenia. Wiele organizmów w związku z pojawiającymi się niekorzystnymi okresami w środowisku zarówno dającymi się przewidzieć, jak i niemożliwymi do przewidzenia, wykształciły formy przetrwalnikowe pozwalające przeżyć niekorzystny czas. A. organizmów może dotyczyć budowy morfologicznej i anatomicznej. (adaptacja morfologiczno-anatomiczna), fizjologii (adaptacja fizjologiczna), a także sposobu zachowania się organizmu (adaptacja behawioralna).

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Łabno G. (2006): Ekologia. Słownik encyklopedyczny. Wydawnictwo Europa, Wrocław.

Publikacje powiązane tematycznie

Krebs Ch. J. (2011): Ekologia. Eksperymentalna analiza rozmieszczenia i liczebności. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R. (2005): Ekologia. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Odum E. P. (1982): Podstawy ekologii. PWRiL, Warszawa.;
Weiner J. (2003): Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik Ekologii Ogólnej. PWN, Warszawa.