(inżynieria leśna, hydrologia), metoda oczyszczania wód podziemnych in situ. Polega na zatłaczaniu powietrza do warstwy wodonośnej (strefy saturacji) w celu biodegradacji zanieczyszczeń organicznych. Metodę aeracji warstwy wodonośnej stosuje się także do uzdatniania wody podziemnej poprzez stworzenie w warstwie wodonośnej warunków utleniających i wytrącanie nierozpuszczalnych związków żelaza i manganu (metody: Vyredox, Hydrox).
ang. aquifer aerification
Słownik hydrogeologiczny. Praca zbiorowa pod red. J. Dowgiałło, A. Kleczkowski, A. Macioszczyk, A. Rożkowski. PIG, Warszawa, 2002