(gleboznawstwo leśne), jasno zabarwiony poziom diagnostyczny, z którego zostały przemieszczone minerały ilaste i związki żelaza, a jasna barwa jest determinowana kolorem kwarcu. Barwa wg Munsella: jasność 7 lub 8, nasycenie mniejsze albo równe 3; lub jasność 5 lub 6, nasycenie mniejsze lub równe 2. Miąższość tego poziomu nie może być mniejsza niż 1 cm. Brak otoczek na ziarnach. W starszych opracowaniach poziom albic nosił nazwe poziomu bielicowania. W glebach leśnych poziom albic, obok poziomu → spodic, stanowią podstawę wydzielania typu gleb o nazwie → gleby bielicowe. W glebach uprawnych do diagnozowania gleby bielicowej wystarczy poziom spodic. Współczesna (wg WRB) definicja poziomu albic obejmuje również cechy przypisane poziomowi → luvic, którego WRB nie wyróżnia.
Klasyfikacja gleb leśnych Polski 2000. Praca zbiorowa. CILP.
Klasyfikacja Zasobów Glebowych Świata. 2006. Aktualizacja 2007 World Reference Base for Soil Resources First Update 2006. First Update 2007. Charzyński P., Bednarek R., Kabała C. (tłum. i red.) 2009, ISBN: 978-83-231-2425-2. Published by the arrangement with the FAO and UN by Nicolaus Copernicus University.
Klasyfikacja gleb leśnych Polski 2000. Praca zbiorowa. CILP.
Klasyfikacja Zasobów Glebowych Świata. 2006. Aktualizacja 2007 World Reference Base for Soil Resources First Update 2006. First Update 2007. Charzyński P., Bednarek R., Kabała C. (tłum. i red.) 2009, ISBN: 978-83-231-2425-2. Published by the arrangement with the FAO and UN by Nicolaus Copernicus University.