(historia i tradycja leśna), inaczej szopa Alemanna - konstrukcja służąca do przechowywania żołędzi i bukwi przez okres zimowy. Był to dół o głębokości ok. 50 cm, szerokości 2,5 m i długości zależnej od wielkości przechowywanego zapasu. Dół znajdował się pod dwuspadowym dachem o wysokości 2 m i szerokości 4 m, krytym słomą lub trzciną. Szopa Alemanna umieszczana była zazwyczaj w miejscach lekko podwyższonych, co zabezpieczało przed zalaniem; dodatkowo otaczana była rowkiem wykopanym w celu ograniczenia szkód od gryzoni.
Praca zbiorowa. Mała Encyklopedia Leśna, PWN, Warszawa 1991