amplituda ekologiczna

(ekologia lasu, podstawowe pojęcia z zakresu ekologii), [łac. amplitudo = obszerność, gr. oíkos = dom, domostwo + lógos = nauka], zakres zmienności czynników ekologicznych, który pozwala na rozwój danego gatunku. Przekroczenie go (osiągnięcie wartości poniżej dolnego lub powyżej górnego punktu krytycznego) uniemożliwia istnienie gatunku. Rozpiętość a.e. Jest różna dla poszczególnych gatunków. Zależy m.in. od rodzaju czynnika ekologicznego, cech biologicznych gatunku, stadium rozwojowego, płci. Gatunki charakteryzujące się szeroką amplitudą ekologiczną w stosunku do danego czynnika nazywa się eurytopami, a wąską stenotopami.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Łabno G. (2006): Ekologia. Słownik encyklopedyczny. Wydawnictwo Europa, Wrocław.

Publikacje powiązane tematycznie

Krebs Ch. J. (2011): Ekologia. Eksperymentalna analiza rozmieszczenia i liczebności. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R. (2005): Ekologia. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Odum E. P. (1982): Podstawy ekologii. PWRiL, Warszawa.;
Weiner J. (2003): Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik Ekologii Ogólnej. PWN, Warszawa.