(gleboznawstwo leśne), minerał skał magmowych, zaliczany do sialicznych, z grupy plagioklazów, tworzący ostatnie ogniwo szeregu izomorficznego. Jest glinokrzemianem wapniowym Ca(AlSi2O8). Anortyt posiada twardość 6-6,5, gęstość 2,74-2,76, rysę białą, jest bardzo dobrze łupliwy. Jest zazwyczaj szary, niekiedy biały. Występuje w skałach magmowych obojętnych i zasadowych, głębinowych i wylewnych, a także w metamorficznych. Plagioklazy wietrzejąc wzbogacają glebę w potrzebny roślinom wapń.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.
Bolewski A., Manecki A.: Mineralogia szczegółowa. Wyd. PAE, W-wa 1993.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.
Bolewski A., Manecki A.: Mineralogia szczegółowa. Wyd. PAE, W-wa 1993.
Bolewski A., Parochoniak W.: Petrografia. Wyd. Geol., W-wa 1988.