arkozy

(gleboznawstwo leśne), skały osadowe klastyczne zaliczane do psamitów stanowiące odmianę piaskowców (piaskowiec arkozowy). Odznaczają się barwą szarą, żółtawą, czerwonawą i różową. Są zbudowane głównie z kwarcu i skaleni potasowych (od 20-50%), a także w mniejszych ilościach z muskowitu i biotytu spojonych najczęściej spoiwem żelazistym i węglanowym. W Polsce występują w Sudetach oraz koło Krzeszowic (arkoza kwaczalska). Posiada korzystne właściwości glebotwórcze, bo są łatwo wietrzejące i zawierają wiele minerałów, a więc zwietrzelina jest bogata w biogeny. Występują jednak lokalnie.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice i definicja uzupełniona przez autora.

Publikacje powiązane tematycznie

Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.
Bolewski A., Manecki A.: Mineralogia szczegółowa. Wyd. PAE, W-wa 1993.
Bolewski A., Parochoniak W.: Petrografia. Wyd. Geol., W-wa 1988.