azot, azot glebowy

(gleboznawstwo leśne), pierwiastek chemiczny, gaz, występujący w formie cząsteczki N₂. Nie posiada barwy, zapachu i smaku, chemicznie bierny. Główny składnik powietrza (78,1%). Ważny składnik nawozów. Odgrywa ważne fizjologiczne i budulcowe funkcje w życiu roślin.Tylko niektóre rośliny mogą go wiązać bezpośrednio z atmosfery, a większość pobiera go z gleby w formie soli amonowych i azotanowych. W glebie występuje w formie organicznej i mineralnej, jego źródłem jest → materia organiczna. Organiczne formy azotu w glebie, niedostepne dla większości roślin, ulegają ciągłym biochemicznym przemianom, których końcowym produktem są związki mineralne: → amoniak i → azotany. W skałach występuje wyjątkowo, głównie jako zasorbowany jon amonowy, a także w naturalnych złożach jako → saletry, indyjskiej (KNO₃), chilijskiej (NaNO₃) i norweskiej (Ca(NO₃)₂), które nie mają szerszego znaczenia gospodarczego, bo występują tylko lokalnie, a równocześnie są produkowane przemysłowo.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Brożek S. 2013. Materiały do wykładów. Katedra Gleboznawstwa Leśnego. UR kraków

Publikacje powiązane tematycznie

Brożek S. : Organiczne formy azotu w glebach leśnych Beskidu Zachodniego. Roczniki Glebozn., T.XXXV, nr 2, 1984, s. 25-42.
Brożek S. : Mineralne formy azotu w glebach leśnych Beskidu Zachodniego. Roczniki Glebozn. T.XXXVI, nr 3, 1985, s. 91-108.
Brożek S.: Przekształcanie górskich gleb porolnych przez olszę szaą (Alnus incana (L) Moench). Zesz. Nauk. AR w Krakowie, Seria Rozprawy habil., Nr 184, 1993, s. 1-52.