(siedliskoznawstwo leśne), jedna z ośmiu wyróżnianych w regionalizacji przyrodniczo-leśnej Polski. W "Regionalizacji przyrodniczo-leśnej Polski 2010" jest to obszar o pow. 40188 km2 obejmujący północno-zachodnią część kraju (Pomorze, Warmia); tereny które były w zasięgu fazy pomorskiej zlodowacenia Wisły. Obejmuje tereny gromadnego występowania buka oraz znaczącego występowania świerka. W roku 2010 pow. ogólna lasów w krainie wynosiła 11490 km2, a lesistość 28,6%. Tereny w zarządzie Lasów Państwowych stanowiły ok. 92% ogólnej pow. leśnej Polski. Wyróżniono w niej 26 mezoregionów przyrodniczo-leśnych.
Zielony R., Kliczkowska A., 2012: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010, CILP, Warszawa. Przygotował R. Zielony
Trampler T., Kliczkowska A., Dmyterko E., Sierpińska A., 1990: Regionalizacja przyrodniczo-leśna na podstawach ekologiczno-fizjograficznych. PWRiL, Warszawa.
Kliczkowska A., Zielony R., i in. (Red.) 2004. Siedliskowe podstawy hodowli lasu. Załącznik do Zasad Hodowli Lasu. ORW LP w Bedoniu, Warszawa 2004.