(historia i tradycja leśna), charakterystyczna na terenach słowiańszszyzny, wydrążona w celach hodowli pszczół sztuczna dziupla wewnątrz pnia drzewa. Początkowo barcie urządzano w dziuplach starych drzew: dębów, sosen, lip po uprzednim oczyszczeniu ich z próchnicy.
Kozłowski Wiktor, 1846, Słownik leśny, bartny, bursztyniarski i orylski, Warszawa