białorzytka

(zoologia leśna, ptaki), (łac. Oenanthe oenanthe, ang. Wheatear) ptak z rodziny Muscicapidae (muchołówkowate), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 14-16,5 cm, masa ciała 18-30 g. Wierzch ciała popielaty, skrzydła i maska na twarzy czarne, gardło i pierś żółtopomarańczowe. Na końcu ogona czarna pręga w kształcie odwróconej litery T, nasada ogona i kuper białe. Nieznaczny dymorfizm płciowy. Samica ma słabo zaznaczoną maskę i jest bardziej beżowa. W Polsce szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje tereny ruderalne, suche kamieniste ugory, nieużytki. Gniazdo zakłada na budynkach lub na skałach. W okresie V-VI składa 4-7 jaj, które wysiaduje wyłącznie samica przez 10-16 dni. Wyprowadza 1-2 lęgi w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-IV i VIII-X. Pożywienie: owady, pająki, ślimaki, jagody. Liczebność w Polsce szacowana na 20-50 tysięcy par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Dariusz Graszka - Petrykowski

Publikacje powiązane tematycznie

Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Sikora A. i in. (red.) 2007. Atlas rozmieszczenia ptaków lęgowych Polski 1985-2004. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa
Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław