białozór

(zoologia leśna, ptaki), (łac. Falco rusticolus, ang. Gyrfalcon) ptak z rodziny Falconidae (sokołowate), rzędu Falconiformes (sokołowe). Długość ciała 53-63 cm, rozpiętość skrzydeł 109-134 cm, masa ciała 800-2100 g. Największy z sokołów, zbliżony wielkością do myszołowa. Sylwetka masywna o długich zaostrzonych skrzydłach i szerokim ogonie. Ubawienie jest zmienne, od szarobrunatnego z gęstym plamkowaniem i pręgowaniem aż do prawie białego ze skąpym tylko plamkowaniem. Młode generalnie znacznie ciemniejsze, brunatnoszare, mocniej kreskowane na spodzie. W locie może przypominać samicę jastrzębia, ale skrzydła dłuższe i bardzie zaostrzone. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Gniazduje w tundrze. Do Polski zalatuje sporadycznie. Pożywienie: średniej wielkości ptaki, drobne ssaki, padlina. Gatunek objęty ochroną ścisłą.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Dariusz Graszka - Petrykowski

Publikacje powiązane tematycznie

Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa
Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław