biegus mały

(zoologia leśna, ptaki), (łac. Calidris temminckii, ang. Temminck's Stint) ptak z rodziny Scolopacidae (bekasowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 13,5-15 cm, masa ciała 15-35 g. W szacie godowej wierzch ciała szarobrązowawy z pasem czarnych, rudawo obrzeżonych piór na barkówkach. W szacie spoczynkowej, wierzch, głowa i pierś szarobrunatne, spód biały. U młodych wierzch z łuskowanym rysunkiem. We wszystkich szatach boki ogona białe. Gniazduje w Arktyce. W Polsce spotykany wyłącznie na przelotach (V i VII-IX). Spotykany na wybrzeżu oraz na brzegach rzek i wód stojących. Pożywienie: drobne bezkręgowce wodne. Gatunek objęty ochroną ścisłą.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Dariusz Graszka - Petrykowski

Publikacje powiązane tematycznie

Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa
Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław