bielaczek

(zoologia leśna, ptaki), (łac. Mergellus albellus, ang. Smew) ptak z rodziny Anatidae (kaczkowate), rzędu Anseriformes (blaszkodziobe). Długość ciała 38-44 cm, rozpiętość skrzydeł 56-69 cm, masa ciała 500-935 g. Najmniejszy z traczy, wielkości cyranki. Wyraźny dymorfizm płciowy wyłącznie w okresie lęgowym. Samiec w szacie godowej biały z czarną maseczką wokół oczu i liniami na bokach piersi oraz czarnym grzbietem. Skrzydła ciemne z białymi na polami na pokrywach. Samica szarobrunatna z brązowym wierzchem głowy i białymi policzkami. Dziób krótki, szary. Gniazduje w północnej Eurazji. W Polsce spotykany wyłącznie na przelotach i zimą. Gatunek wędrowny, przeloty III-IV i IX-XII. Spotykany na wybrzeżach morskich i wodach śródlądowych. Pożywienie: zimą i wiosną ryby, latem owady i ich larwy. Gatunek objęty ochroną ścisłą.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Dariusz Graszka - Petrykowski

Publikacje powiązane tematycznie

Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa
Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław