błona bębenkowa

(zoologia leśna, płazy), mała, zwykle okrągława błona, będąca częścią skóry pokrywającej czaszkę płazów bezogonowych, rozpięta na chrzęstnym pierścieniu. Stanowi część ucha środkowego. Zamyka jamę bębenkową. Jej wielkość i położenie względem oka stanowią cechy diagnostyczne przy rozpoznawaniu m. in. żab z grupy brunatnych.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Mazgajska J. 2009. Płazy świata. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

Publikacje powiązane tematycznie

Juszczyk W. 1974. Płazy i gady krajowe. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.