bór górski (BG)

(siedliskoznawstwo leśne), wyróżniany na strefie regla górnego w Sudeckiej i Karpackiej krainie przyrodniczo-leśnej; na płytkich i bardzo płytkich glebach słabowykształconych (rankerach) bielicowych lub rdzawych bielicowych wytworzonych z pokryw piaszczysto-gliniastych z udziałem szkieletu na podłożu w krainie Sudeckiej m.in na: granitach, gnejsach, piaskowcach kwarcowo-skaleniowych; a krainie Karpackiej m.in. piaskowców inoceranowych, magurskich oraz pstrych mikowych. Próchnica typu mor.
Do roku 2003 wyróżniany był jeden typ siedliskowy lasu - bór górski (BG); od 2003 wyróżniane są: bór górski świeży (BGśw) oraz rzadziej występujące bór górski wilgotny (BGw) i bór górski bagienny (BGb).
Drzewostan buduje świerk III-IV kl. bonitacji. Dolnej warstwy drzewostanu brak; podszyt słabo rozwinięty złożony z jarzębiny i suchodrzewu. Gatunki różnicujące w Sudetach: przytulia okrągłolistna Galium rotundifolium, nerecznica szerokolistna i n. krótkoostna Dryopteris austriaca i D. dilitata. Gatunki różnicujące w Karpatach: podbiałek alpejski Homogyne alpina, kosmatka olbrzymia Luzula sylvatica, trzcinnik owłosiony Calamagrostis villosa. Gatunki częste to m.in.: trzcinnik owłosiony Calamagrostis villosa (w Sudetach), borówka czarna Vaccinium myrtillus, śmiałek pogięty Deschampsia flexuosa; w BGw także wietlica alpejska Athyrium distentifolium, liczydło górskie Streptopus amplexifolius; zaś w BGb torfowce Sphagnum sp i żurawina bagienna Oxyccocus palustis.
W roku 2010 bory górskie zajmowały na terenach w zarządzie Lasów Państwowych obszar około 8 tys. ha (0,1% pow.). Większe powierzchne BG są w krainie Sudeckiej w mezoregionie Gór Izerskich i Karkonoszy (VII.2) oraz Masywu Śnieżnika (VII.11); a niewielkie w Karpackiej w mezoregionach Beskidu Śląskiego i Małego (VIII.6) oraz Beskidu Żywieckiego (VIII.7).

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Kliczkowska A., Zielony R., i in. (Red.) 2004. Siedliskowe podstawy hodowli lasu. Załącznik do Zasad Hodowli Lasu. ORW LP w Bedoniu, Warszawa 2004.; zmienione uzupełnione w 2013 r. autor Roman Zielony

Publikacje powiązane tematycznie

Zaręba R. 1988. Fitosocjologia i typologia leśna. Wyd. II. Wdawnictwo SGGW-AR, Warszawa.
Sikorska E. 1999: Siedliska leśne. Cz II. Siedliska obszarów wyżynnych i górskich. Wyd. Akademii Rolniczej w Krakowie
Kliczkowska A., Grzyb M. 1997-1998 cykl artyków o typach siedliskowych lasu opublikowanych w "Głosie Lasu"
Klasyfikacja gleb leśnych Polski, PTG. CILP, Warszawa 2000 5. Wyniki aktualizacji stanu powierzchni leśnej i zasobów drzewnych w Lasach Państwowych na dzień 1 stycznia 2011 r., DGLP, BULiGL, Warszawa 2011.