(botanika leśna, fitosocjologia), zespół leśny o naukowej nazwie Abieteum albae Dziubałtowski 1928 [syn. Abietetum polonicom (Dziub. 1928) Br.-Bl. et Vlieg. 1939), z klasy Vaccinio-Piceetea, rzędu Piceetalia excelsae i związku Piceion excelsae. Zasięgiem obejmuje głównie Dział Wyżyn Południowopolskich, a jego najbardziej typowe postaci reprezentowane są na terenie Gór Świętokrzyskich, Roztocza i Kotliny Sandomierskiej. Drzewostan tworzy jodła z udziałem świerka oraz domieszka sosny, buka i dębów. W skład warstwy krzewów wchodzi między innymi podrost drzew oraz jarzębina, bez koralowy i kruszyna. Najczęstszymi komponentami warstwy zielnej są: borówka czarna, konwalijka dwulistna, szczawik zajęczy, kosmatka owłosiona, jastrzębiec leśny wietlica samicza, jeżyna gruczołowata, możylinek trójnerwowy, sałatnik leśny. Z mszaków najliczniej występują: płonnik strojny, rokietnik pospolity, tujowiec tamaryszkolistny, merzyk pokrewny i żórawiec fałdowany.
Matuszkiewicz J.M. 2007. Zespoły leśne Polski. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa