borówka lśniąca

(entomologia leśna), Tetropium castaneum (Linnaeus, 1758), syn. ściga lśniąca, chrząszcz z rodz. kózkowate (Cerambycidae).  Występuje w północnej i środkowej Europie, Kaukazie, na Syberii, w Mongolii, Mandżurii, na Sachalinie, w Korei i północnej Japonii. W Polsce w lasach iglastych. Jako rośliny żywicielskie preferuje głównie świerk, sporadycznie na sośnie. Ponadto stwierdzono ten gatunek na jodle i modrzewiu, a także na gatunkach introdukowanych takich jak daglezja zielona, wejmutka i świerk sitkajski. Zasiedla drzewa osłabione, obumierające i martwe, głównie w części odziomkowej i przy nabiegach korzeniowych. Nie zasiedla drzew przeschniętych i okorowanych. Opada również drzewa świeżo ścięte, złomy i wywroty oraz pniaki. Chrząszcz długości 8-19 mm. Larwa osiąga długość 25 mm.  Okres pojawu chrząszcza trwa od maja do wrześnie (kulminacja rójki maj-sierpień). Imago aktywne są o zmierzchu i w nocy. Kopulacja odbywa się na powierzchni kory. Następnie samica składa pojedyncze jaja w spękania kory. W przypadku drzewa stojącego, składanie jaj rozpoczyna od nabiegów korzeniowych a następnie przesuwa się wyżej. Początkowo larwy żerują w łyku i kambium. Chodniki o krętym przebiegu upchane trocinkami brunatnymi – żer w korze, białawobrunatny – pogranicze kory i drewna, oraz białe – wygryzione z drewna. Jesienią owalnym otworem wgryza się do drewna tworząc hakowato zagiętą kolebkę poczwarkową. Na drzewach stojących kolebka skierowana jest pionowo w dół, wzdłuż włókien, w przypadku drzew leżących, jest prosta w różnym kierunku. Otwór kolebki poczwarkowej jest zatkany wiórkami. Przepoczwarczenie na wiosnę. Cykl rozwojowy trwa od roku do 2 lat. Ściga lśniąca  jest groźnym szkodnikiem wtórnym drzewostanów świerkowych i sosnowych. Doprowadza również do obniżenia jakości technicznej drewna.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Szujecki A. 1995. Entomologia leśna. T. I i II. Wydawnictwo SGGW

Kolk A., Kinelski S., Starzyk, J. R. 1996. Atlas szkodliwych owadów leśnych. Multico Oficyna Wydawnicza