bory mieszane świerkowo-jodłowe

(botanika leśna, fitosocjologia), zbiorowiska leśne regla dolnego z udziałem świerka i jodły w drzewostanie z klasy Vaccinio-Piceetea, rzędu Piceetalia excelsae i związku Piceion excelsae. Wyróżnia się dwa zespoły – dolnoreglowy bór świerkowo-jodłowy o nazwie naukowej Abieti-Piceetum W.Mat. 1967 oraz karpacki bór mieszany świerkowo-jodłowy – Galio-Piceetum J.Mat. 1977. Pierwszy z nich występuje w Sudetach i Karpatach. W warunkach naturalnych zasiedla najczęściej płaskie terasy, lokalne wyniesienia i wierzchowiny utworzone z dużych krzemianowych bloków skalnych pokrytych kwaśnymi i ubogimi glebami o znacznej predyspozycji na proces bielicowania. W przypadku chłodnych den ostro wciętych dolin potoków występowanie tego zespołu związane jest z lokalnym zróżnicowaniem warunków termicznych. Jest wysoce prawdopodobne że część fitocenoz ma charakter antropogeniczny, związany z uprawą świerka i jodły na siedliskach kwaśnej buczyny. Odrębność tego zespołu w stosunku do świerczyn górnoreglowych wyraża się poprzez występowanie w borze mieszanym grupy gatunków dolnoreglowych, przy braku roślin subalpejskich. Warstwę zielna tworzą najczęściej: borówka czarna, śmiałek pogięty, szczawik zajęczy oraz trzcinnik owłosiony (w Sudetach). Wśród mchów dominują: płonnik strojny, widłoząb miotłowy i rokiet pospolity. Karpacki bór mieszany świerkowo-jodłowy wykazuje nawiązania florystyczne do zbiorowisk lasów jodłowych ze związku Fagion sylvaticae i występuje na specyficznych siedliskach regla dolnego Karpat, na podłożu wapiennym lub krzemianowo-wapiennym. Przy pewnych podobieństwach do zespołu poprzedniego, zwłaszcza w składzie drzewostanu, odróżnia się od niego występowaniem większej liczby gatunków charakterystycznych dla zbiorowisk lasów liściastych, takich jak: buk, przenęt purpurowy, gajowiec żółty, fiołek leśny, żywiec gruczołowaty, zerwa kłosowa i wierzbownica górska.  

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Matuszkiewicz J.M. 2007. Zespoły leśne Polski. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.