brewki

1. (nauka o surowcu drzewnym, wady drewna), symetryczne pasma ukośnych zmarszczeń kory, biegnące stycznie do nasady gałęzi lub okrągłej, owalnej albo trójkątnej blizny, znamionujące występowanie zarośniętego sęka.Od kory pnia różnią się ciemniejszym zabarwieniem. Występują głównie na pniach drzew o cienkiej i gładkiej korze gatunków liściastych (buk, osika, brzoza i u młodych olch, jesionów i topoli).Ich kształt i wielkość umożliwia wnioskowanie o parametrach zarośniętych sęków i głębokości ich zalegania.

2. (nauka o surowcu drzewnym, wady drewna), symetryczne pasma ukośnych zmarszczeń kory, biegnących stycznie do okrągłej, owalnej lub trójkątnej blizny, zakrywającej zarośnięty sęk. Od kory pnia brewki różnią się ciemniejszym zabarwieniem. Występują głównie w drzewach o cienkiej i gładkiej korze gatunków liściastych (buk, brzoza, topola, osika itp.)

ŹRÓDŁO (AUTOR)

1. Witold Pazdrowski

2. PN-79/D-01011