1. (nauka o surowcu drzewnym, wady drewna), mianem brunatnicy określa się kawowobrunatne zabarwienie bielu w drewnie drzew iglastych, zwłaszcza w drewnie sosny i świerka. Przyczyną brunatnicy jest działalność grzyba Discula bruneotingens Meyer, który rozwija się w czasie składowania drewna okrągłego. Brunatnica powoduje zmianę barwy drewna, nie wywołuje natomiast zmian w jego mechanicznych właściwościach.
2. (nauka o surowcu drzewnym, wady drewna), wada drewna z grupy zabarwień. Krwawobrunatne, niejednolite zabarwienie bielastej części pnia, występujące często z sinizną, wywołane przez niektóre grzyby pasożytnicze. Występuje w drewnie gatunków iglastych, szczególnie w sosnowym i świerkowym, składowanym zbyt długo w niesprzyjających warunkach atmosferycznych
1. Krzysik F. 1974. Nauka o drewnie. PWRiL, Warszawa
2. PN-79/D-01011