(gleboznawstwo leśne), proces rozkładu materii organicznej zachodzący w obecności tlenu pod wpływem drobnoustrojów. Odgrywa ważną rolę w lesie w rozkładzie ściółki, a także drewna. Jest etapem obiegu materii w ekosystemie leśnym i prowadzi do mineralizacji glebowych związków organicznych. Butwienie daje produkty pełnego utlenienia, jak CO2, H2O, jony Ca++, K+, SO4--, PO4---, NH4+ i NO3- i inne. W warunkach beztlenowych podobny proces nosi nazwę → gnicie.
Uggla H., Uggla Z. 1979. Gleboznawstwo leśne. PWRiL. Warszawa.
Gleboznawstwo. 2006. Praca zbiorowa pod red. S. Zawadzkiego. PWRiL. Warszawa. wyd. IV.
Uggla H., Uggla Z. 1979. Gleboznawstwo leśne. PWRiL. Warszawa.
Gleboznawstwo. 2006. Praca zbiorowa pod red. S. Zawadzkiego. PWRiL. Warszawa. wyd. IV.
Powszechna encyklopedia PWN. Warszawa: PWN, 2010.