(botanika leśna, systematyka roślin), właściwość organizmu wynikająca z jego genotypu i warunków środowiska, w którym żyje. Jedno z podstawowych pojęć w systematyce służące wyróżnianiu, opisywaniu i klasyfikacji taksonów. Ważnym źródłem informacji taksonomicznych są następujące grupy cech:- morfologiczne i anatomiczne- związane z rozwojem wegetatywnym i rozmnażaniem,- chemiczne,- cytologiczne i cytogenetyczne,- fizjologiczne, - geograficzne,- ekologiczne. Najbardziej praktyczne znaczenie, ze względu na identyfikację taksonów, mają tzw. cechy diagnostyczne, tj. takie, które są wykształcone jedynie u przedstawicieli wyróżnianej jednostki taksonomicznej.
Szweykowski J. 2003. Cecha. W: Słownik botaniczny. Red. A. i J. Szweykowscy. Wiedza Powszechna, Warszawa: 110-111.