(urządzanie lasu), udokumentowana właściwość drzewostanu decydująca o jego naturze, obejmująca m.in. pochodzenie, sta-tus ochronności i rolę spełnianą w gospodarce leśnej. Instrukcja Urządzania Lasu wyróżnia 18 cech:1) drzewostany z odnowienia (zalesienia) sztucznego,2) drzewostany z odnowienia (zalesienia) naturalnego z nasion,3) drzewostany obcego pochodzenia,4) uprawy po rębni złożonej,5) młodniki po rębni złożonej,6) drzewostany przedplonowe,7) drzewostany wyżywicowane,8) drzewostany odroślowe,9) drzewostany z zalesień porolnych,10) drzewostany z zalesień na gruntach zrekultywowanych,11) drzewostany doświadczalne,12) projektowane rezerwaty,13) otuliny rezerwatów,14) otuliny parków narodowych,15) otuliny wyłączonych drzewostanów nasiennych,16) otuliny plantacji nasiennych,17) otuliny ośrodków wypoczynkowych,18) otuliny szkółek wielkoobszarowych i szkółek zespolonych.Inne specyficzne cechy drzewostanów (np. drzewostany postrzelane na byłych poligonach) zamieszcza się w polu tekstowym opisu taksacyjnego. Cechę drzewostanu wpisuje się wówczas, gdy jest ona dostatecznie udokumentowana, np. jeżeli nie ma pewności, czy drzewostan pochodzi z odnowienia sztucznego czy naturalnego, to cechy takiej się nie podaje.
Instrukcja Urządzania Lasu, CILP Warszawa 2012 cz. I, § 26 ust. 1-3