(botanika leśna, anatomia i morfologia roślin), zwane także tracheidami; elementy trachealne, które obok przewodzenia pełnią funkcję mechaniczną (z wyjątkiem tych, w których występuje listwowy typ ściany wtórnej). Mają kształt wrzecionowaty i w typowej postaci – ścianę wykształconą w podobny sposób jak włókna, od których różnią się większym światłem komórkowym i lepiej wykształconymi jamkami lejkowatymi w miejscu kontaktowania się dwóch cewek. Stanowią główny składnik systemu podłużnego drewna iglastych (około 90% objętości). U gatunków liściastych są bardziej zróżnicowane, w związku z czym wyróżnia się cewki – naczyniowe, wokółnaczyniowe i włókniste. U niektórych drzew, np. u topoli, cewki włókniste mają największy udział w budowie drewna.
Hejnowicz Z. 2002. Anatomia i histogeneza roślin naczyniowych. Organy wegetatywne. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa.