(botanika leśna, drzewa i krzewy leśne), (Chamaedaphne) rodzaj z rodziny wrzosowatych (Ericaceae), do którego należy tylko 1 gatunek – chamedafne północna (Chamedaphne calyculata (L.) Moench) – zawsze zielona krzewinka o wys. do 0,5 m i łukowatych, tarczkowato owłosionych pędach. Liście wąskoeliptyczne lub lancetowate, całobrzegie, lekko na brzegach podwinięte, od spodu szarozielone, rdzawo owłosione. Kwiaty w zwisających, szczytowych, jednostronnych gronach, białe. Owocem torebka. Zasięg wokółbiegunowy obejmujący Europę, Azję i Amerykę Północną. W Polsce relikt postglacjalny, znany dawniej z kilkunastu stanowisk, z których ostatnio potwierdzono dziewięć znajdujących się w Kampinoskim i Drawieńskim Parku Narodowym, w Borach Tucholskich, na Mazurach i Polesiu Lubelskim. Gatunek chroniony.
Władysław Danielewicz